Advertentie
sociaal / Nieuws

‘Schoonmaaksubsidie rijken’ niet door kabinet vergoed

Het kabinet gaat gemeenten niet verder compenseren voor het toegenomen gebruik van Wmo-voorzieningen. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is laaiend en dreigt ‘ingrijpende stappen’ te nemen.

24 oktober 2020
nee.jpg

Het beroep om Wmo-maatwerkvoorzieningen is sinds de invoering van de inkomensonafhankelijke eigen bijdrage flink toegenomen. Bij mensen met een inkomen van 100.000 euro of meer, is het beroep op huishoudelijke hulp met bijna tachtig procent gestegen. Het kabinet gaat gemeenten niet verder compenseren voor deze zogeheten aanzuigende werking. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is laaiend en dreigt ‘ingrijpende stappen’ te nemen.

Forse stijging

Het staat nu onomstotelijk vast dat de invoering van de inkomensonafhankelijke eigen bijdrage van 19 euro per maand heeft geleid tot een forse stijging van met name het beroep op de Wmo en met name de huishoudelijke hulp, zo blijkt uit de tweede monitor abonnementstarief Wmo. Vorig jaar, toen het abonnementstarief werd ingevoerd voor maatwerkvoorzieningen, steeg het aantal cliënten met ruim 64.000; een stijging van 6 procent ten opzichte van 2018. ‘Deze trendbreuk is vooral zichtbaar bij middeninkomens en hogere inkomens, en bij de voorziening hulp bij het huishouden. Bij hulp bij het huishouden is het aantal cliënten in 2019 zelfs gestegen met 12,7 procent’, aldus de onderzoekers van Significant. Bij inkomens van 100.000 euro of meer is sprake van een toename van bijna tachtig procent van het beroep op huishoudelijke hulp.

 

Geen extra compensatie

De inkomsten uit eigen bijdragen voor gemeenten zijn in 2019 ten opzichte van 2018 met 53,5 procent gedaald; van 191,6 miljoen naar 89,1 miljoen euro. De Wmo-uitgaven stegen met 10,1 procent, aldus het onderzoek. Volgens minister Hugo de Jonge (VWS) wordt het totale budgettaire effect voor gemeenten geschat op 229 miljoen euro. In het regeerakkoord was rekening gehouden met een stijging van de kosten van 290 miljoen euro. Als compensatie voor de financiële gevolgen van het Wmo-abonnementstarief voor gemeenten, is structureel 143 miljoen euro (oplopend tot 145 miljoen in 2021) aan het gemeentefonds toegevoegd. De minister wil samen met de VNG maatregelen verkennen die 'bijdragen aan een betere sturing op de uitgaven in de Wmo'. De Jonge ziet op basis van het onderzoek geen reden om gemeenten extra te compenseren.

 

Bezuinigen

Dat is bij de VNG in het verkeerde keelgat geschoten. In een brief op poten aan de Tweede Kamer stelt VNG-directeur Leonard Geluk dat het abonnementstarief ‘een ‘schoonmaaksubsidie’ voor de rijken is geworden’. De financiële gevolgen van de gederfde inkomsten en aanzuigende werking zijn hoger dan de aan het gemeentefonds toegevoegde compensatie. ‘De nood voor aanvullende compensatie is hoog.’ Als de minister vasthoudt aan zijn ‘halsstarrige houding’ moeten gemeenten op het sociaal domein gaan bezuinigen. Dat gaat ten koste van kwetsbare burgers, waarschuwt de VNG.

 

Grens bereikt

‘De grens is bereikt’, stelt de VNG in haar brief aan de Kamer. Gemeenten moeten volledig worden gecompenseerd voor de effecten van de invoering van het abonnementstarief. Als dat niet gebeurt, moeten gemeenten, gezien de grote tekorten in het sociaal domein, verder bezuinigen. Ze kunnen de Wmo niet blijven uitvoeren zoals beoogd. De VNG ziet zich zonder extra compensatie voor de jaren 2019-2021 genoodzaakt ‘ingrijpende stappen te zetten om de uitgaven te beheersen.’ Gemeenten zullen actief worden opgeroepen de Wmo ten goede te laten komen aan de kwetsbare bewoners die Wmo hulp en ondersteuning nodig hebben. Aan welke maatregelen worden gedacht, is nog niet duidelijk. Daarover wordt nog nagedacht.

 

Teruggefloten

Verschillende gemeenten proberen op diverse manieren de nadelen van de aanzuigende werking op eigen houtje binnen te perken te houden. Assen stelde in oktober vorig jaar het abonnementstarief niet te gaan invoeren voor algemene Wmo-voorzieningen. Assen werd door de minister teruggefloten. De gemeenteraad van Oldenzaal heeft onlangs een motie aangenomen met de strekking de huishoudelijke hulp uit de Wmo te halen en naar de bijzondere bijstand over te hevelen. Zij hopen op steun van meer gemeenten om zo een krachtige lobby richting Den Haag te kunnen voeren. Kamervragen daarover van SP-Kamerlid Ronald van Raak zijn nog niet door de minister beantwoord.

 

Afbeelding

 

Bron: Monitor abonnemenstarief Wmo, tweede rapportage. Significant. 

Reacties: 11

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

marco / financieel adviseur
Dit mag voor niemand een verrassing zijn! Bestuursrechters vragen zich al een jaar af waarom financiële draagkracht voorwaarden geen onderdeel zijn van de (nieuwe) gemeentelijke verordeningen.....
Cor / beleidsmedewerker
Zou het kunnen dat zich onder de groep de aangepakt zou moeten worden veel VVD stemmers bevinden?
Ria Huisman / directeur
En dan moet je 4 jaar wachten tot de rechter een uitspraak doet, meervoudige kamer Rb Ut, blijkt de Gemeente een nieuwe verordening te moeten opstellen. Die er was voldeed niet aan de normering HHM.

Met terugwerkende kracht hulp verstrekken kan niet.

De client is de dupe van dit ongeorganiseerde zooitje.
Gisela / adviseur sociaal domein
@Marco. Interessante gedacht maar is het inmiddels mogeleijk om binnen de Wmo aan inkomenspolitiek te doen?
Ron Bustraan / Juridisch medewerker
Ik heb het ook altijd al vreemd gevonden dat men bij WMO-voorzieningen niet mag kijken naar het inkomen. Iedereen kan toch zien dat dit ongewenste effecten teweeg brengt?
Toine Goossens
Toen de bedrijfsverenigingen, de meeste gebundeld in het GAK, over deze voorzieningen gingen bestond er één landelijk beleid, zo nodig gecorrigeerd door de bestuursrechtspraak die dat simpel konden toetsen aan dat duidelijke, eenduidige en begrijpelijke, landelijke beleid.



Iedere bedrijfsvereniging voegde zich naar dat landelijk beleid, en naar de jurisprudentie die daar aan werd toegevoegd.



Vanaf het moment dat VWS en de gemeenten zich met de uitvoering zijn gaan bemoeien is er sprake van één groot soepzooitje. De politiek is zich er mee gaan bemoeien. Daar is de politiek niet voor. Die dient duidelijke en heldere kaders te zetten.



De afbraak van de medische en arbeidskundige kennis van de bedrijfsverenigingen heeft de chaos veroorzaakt. Wie trekt het boetekleed aan?
Herman Nijskens
Cijfers zijn altijd leuk zeker als er percentages genoemd worden. De groei in het gebruik van de WMO 2019 tov 2017 is absoluut 42365 huishoudens ofwel 9,6% van de gebruikers in 2019 deden dat niet in 2017 (al zijn dat natuurlijk ook andere gebruikers). Van die 42365 gebruikers die meer gebruik maken van de WMO zijn er 1135 met een inkomen boven de 100.000 euro (dat is "slechts 2,67% van de groei). De groep met een inkomen tussen 40 en 100.000 euro inkomen steeg met 16275 gebruikers ofwel ruim 38% van de groei zit in die groep. Bijna 60% van de groei van het gebruik van de WMO voorzieningen ligt dus bij de lage inkomens...
H. Wiersma / gepens.
Als dit zo doorgaat hebben we over enkele jaren geen WMO meer. De publieke kosten van deze wetgeving worden op deze manier onbetaalbaar voor de private sector. Wees verstandig en volg de lijn Oldenzaal (alleen cliënten bijstand, voor wie de hulp noodzakelijk is, financieel tegemoet compenseren).
H. Wiersma / gepens.
De financiële draagkracht is al sinds jaar en dag via de evenredig te betalen belasting geregeld. Daar kan je maar niet te hooi en te gras steeds meer bovenop zetten. Dan is het einde zoek. Kortom, dat is geen oplossing voor het probleem.
Zwaantje / Kadermedewerker WMO
Bij de invoering van de WMO 2015 is bewust het toetsen van de financiële redzaamheid weggehaald bij de gemeente. Dit om inwoners te vrijwaren van vragen door WMO consulenten over hun financiële situatie. Dat maakt dat bij het toetsen van de zelfredzaamheid de financiële aspecten niet meegewogen worden. Dit was via een inkomens- en vermogenstoets bij het CAK neergelegd. Bij de wijziging van de wet (abonnementstarief) is dit oorspronkelijk uitgangspunt niet meegewogen, maar wel ingebracht vanuit de uitvoering. Nu is dat principe weg en hebben gemeenten geen mogelijkheid om te toetsen op financiële zelfredzaamheid.

Waarom zou iemand waarbij het tot zijn gewone levensstijl hoort om een huishoudelijke hulp te hebben of iemand die dat prima zelf kan regelen, dit ineens door publiek geld moeten laten betalen?
Monique
Iemand met een inkomen net boven de grens van bijvoorbeeld huur- en zorgtoeslag krijgt deze beide dus niet. Iemand met een inkomen net onder de grens krijgt deze toeslagen dus netto erbij en heeft daarmee dus meer te besteden dan die ander. Als alle regelingen aan het inkomen worden gerelateerd wordt het netto verschil dus steeds groter ten voordele van personen met een inkomen net onder de grens.
Advertentie