Advertentie
sociaal / Column

Jongbejaarde opstand

Waarom Piet Hein Donner, minister van sociale zaken, de wakkere De Telegraaf uitkoos om al zijn medeministers, zijn eigen fractie en de rest van Haags politiek Nederland de gordijnen in te jagen weet ik niet met zekerheid.

25 juli 2008

Ik vermoed dat hij, dol op controverse, van rechts nog het meeste verzet verwachtte. En omdat hij potentiële Wilders- en Verdonkstemmers nu eenmaal graag tegen zich inneemt.

 

Hoe dan ook, het was trefzeker en raak wat hij zei. Omdat wij Nederlanders allemaal een stuk ouder worden dan we in onze jeugd dachten, en omdat we bovendien veel gezonder ouder worden, vindt Donner dat we best wat langer kunnen blijven doorwerken. En dat we zo rond 2040 misschien wellicht pas op ons zeventigste van Drees mogen gaan trekken. Avontuurlijke gedachte. Natuurlijk. Hij zei er meteen bij dat het nog lang geen voorstel was. Eerder zoiets als een losse gedachte. En dat we er ook niet wakker van hoeven liggen.

 

Nu is het, geloof ik, niet de taak van een minister om ons uit de slaap te houden of om ons in de slaap te sussen. En al helemaal niet om iets te roepen voordat het een serieus plannetje is. Maar onzinnig is zijn gedachte niet. In Engeland en in Duitsland beginnen ze ook in te zien dat de werkende mens dezer dagen al met werken ophoudt zodra de eerste tekenen van stramheid zich voordoen. En dat de westerse wereld daardoor overvol raakt met vitale jongbejaarden die tot hun negentigste of nog langer en deels op kosten van de staat de fietspaden vullen, de betere restaurants frequenteren en drie maal per jaar met Ryan Air naar een ver vreemd land vliegen. Ondertussen mogen de jonkies daar een jaar of vijftig krom voor liggen. Helemaal rechtvaardig kan geen mens dat noemen.

 

Nu zou Nederland Nederland niet zijn als Donner, vanwege die losse gedachte, niet onmiddellijk in zijn nek was gesprongen. Namens de PvdA liet Jacques Tichelaar weten dat Donner alle bewoners tussen Delfzijl en Cadzand ‘alleen maar ongerust’ maakt - alsof het zijn taak is om ons gerust te stellen. Namens de SP nam Agnes Kant, de nieuwe fractievoorzitter, de woorden ‘aperte onzin’ in de vooruitstrevende mond. En namens zijn eigen CDA riep Liesbeth Spies, nee, niet dat ze het ook onzin vond, maar, in dat typische Haagse geheimtaaltje, dat ze er ‘niet onverdeeld gelukkig’ mee was. Bij de vakbonden hesen ze de stormbal.

 

Grappig idee: als het over de sociale verworvenheden gaat is links nog behoudzuchtiger en conservatiever dan rechts. Het feit dat we tegenwoordig op ons zeventigste gerust aan een lange wandeling richting Santiago de Compostella beginnen is daar nog niet helemaal doorgedrongen. Genoemde Agnes Kant was twee dagen na Donners uitwasemingen de hoofdgast in het gastvrije huis voor klagend Nederland dat het radioprogramma Standpunt.nl is.

 

Achtenzestig procent van de insprekende luisteraars vond dat hij niet geschikt is voor zijn vak en dat hij met onmiddellijke ingang af moet treden. Dat was de enige vraag die de presentatrice in petto had: vindt u ook niet dat Donner af moet treden? Ja, zei Agnes Kant. De vergrijzing is helemaal geen probleem. Ja, zeiden ook de opstandige jongbejaarden. Dat is in het Nederland van nu het lot van een minister die ietsje verder kijkt dan onze Trots Op Nederland-neus lang is. Weg met die man! Elk begin van gedachtevorming wordt hier afgestraft met dat finale oordeel. Huppakee, weg ermee. Een slotvraag nog. De Paus van Rome is 81 jaar. Koningin Beatrix 70. Nelson Mandela is net 90 geworden. Waarom moeten wij per se op ons 65ste achter de geraniums?

 

Plaats als eerste een reactie

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Advertentie