Advertentie
sociaal / Nieuws

Jeugdzorg grote steden grijpt naast extra geld

De tijdelijke potjes van het Rijk voor de jeugdzorg zijn leeg en worden dit jaar niet meer aangevuld. De provincies springen bij, maar de jeugdzorg in drie grote steden is hier niet mee geholpen.

11 januari 2010

‘Tig’ ontslagen, wegbezuinigde hulpprogramma’s en wachtlijsten die al snel weer oplopen tot een jaar. Daarvoor waarschuwt Ella Kalsbeek, bestuursvoorzitter van de Amsterdamse jeugdzorginstelling Altra. In Amsterdam moet, net als in Rotterdam en Den Haag bezuinigd worden op de jeugdzorg. Er is in die steden minder geld beschikbaar voor jeugdzorg dan in de rest van het land. Tijdelijke potjes van het Rijk, die de afgelopen jaren veelvuldig zijn ingezet om de wachtlijsten terug te dringen, vallen dit jaar weg.

 

Alle provincies stellen eigen geld beschikbaar, waardoor het gat in ieder geval deels wordt opgevuld. Maar Amsterdam, Rotterdam en Den Haag komen voor dat provinciale geld niet in aanmerking. De jeugdzorg in die drie steden valt onder de stadsregio’s, die geen eigen inkomsten hebben. Zij stellen in 2010 ook geen geld beschikbaar voor de jeugdzorg. ‘Dus moet in de steden bezuinigd worden, terwijl dat in de rest van het land niet, of veel minder hoeft. En dat terwijl de problemen hier bepaald niet minder groot zijn te noemen’, constateert Kalsbeek.

 

‘Echt schrijnend’, vindt Thea Roelofs, directeur van Jeugdhulp in Rotterdam de situatie. ‘Er is in 2009 heel veel gedaan van geld waarvan we wisten dat het zou verdwijnen, maar het moest om de wachtlijsten weg te werken. Nu zit alles propvol en heb ik zes procent minder budget. Ik vraag niet om meer geld, maar juist hier, waar de problematiek zo ernstig is, zou je hopen dat je het budget op zijn minst zou mogen handhaven.’

 

Eind november bereikten minister Rouvoet (Jeugd en Gezin), de twaalf provincies en drie stadsregio’s overeenstemming over de structurele financiering van de jeugdzorg in 2010 en 2011. De komende jaren komt er geld bij. In 2009 was 1094 miljoen te verdelen. In 2010 is dat 1135 miljoen en in 2011 nog iets meer, 1156 miljoen. Daar staat tegenover dat er geen tijdelijke financiering meer komt: dit is waar de provincies en stadsregio’s het de komende twee jaar mee moeten doen. Dat betekent alsnog een aardige bezuiniging, want de afgelopen paar jaar vloeiden regelmatig tientallen miljoenen euro’s extra naar de jeugdzorg.

 

Jeugdzorg kan nu dus nog rekenen op provinciaal geld, variërend van zeven ton in Groningen tot 23 miljoen in Zuid Holland, blijkt uit navraag door Binnenlands Bestuur (zie overzicht). Maar vanuit de stadsregio’s komt er niks meer naar de steden.

 

Zuur

 

‘Het is niet anders’, aldus Herbert Raat, woordvoerder van de Amsterdamse wethouder Lodewijk Asscher. Asscher is wethouder in Amsterdam én voorzitter van de stadsregio op het gebied van jeugdzorg. Raat: ‘De stadsregio heeft geen eigen inkomsten, dus een eigen bijdrage zit er niet in. De gemeente maakt een miljoen euro vrij voor jeugdzorg, maar dat is niet genoeg om alles te kunnen doen wat nodig is.’

 

Hij noemt het ‘zuur’ voor de inwoners van Amsterdam. ‘Die betalen wel belasting aan de provincie, maar zien er niks van terug in de jeugdzorg. En eigenlijk betalen ze dubbel, want de gemeente geeft dus ook geld aan jeugdzorg. En intussen kunnen we toch minder doen dan we willen’. De kwestie is regelmatig aan de orde gekomen in overleggen tussen de provincie en de stad, maar een oplossing is er nog niet.

 

Woordvoerder van de provincie Noord Holland: ‘De stadsregio wilde de jeugdzorg in eigen beheer en heeft nu een eigen subsidierelatie. Bovendien moet de provincie zelf ook bezuinigen, dus extra geld naar de regio gaat niet zomaar. En dat in Amsterdam en omgeving veel provinciale belasting wordt geïnd, dat kun je niet één op één linken aan waar het wordt uitgegeven.’

 

Dat de stadsregio’s er in de jeugdzorg bekaaid vanaf komen leidde al eerder tot gedoe. Toen in 2008 Rouvoet eenmalig extra geld overmaakte voor de jeugdzorg eiste hij ook investeringen van de provincies én de regio’s. De stadsregio’s weigerden dat in eerste instantie, er op wijzend dat ze helemaal geen inkomsten hebben om zo’n uitgave van te bekostigen. Uiteindelijk werd toch nog een akkoord bereikt.

 

Geld Provincies jeugdzorg 2010

 

Groningen 0,7 miljoen
Friesland 5,4 miljoen
Drenthe 1,7 miljoen
Flevoland 4,5 miljoen*
Gelderland 9,1 miljoen**
Overijssel 5 miljoen*
Utrecht 8,53 miljoen*
Noord Holland 3,95 miljoen***
Zuid Holland 23 miljoen****
Zeeland 1 miljoen
Noord Brabant 9 miljoen
Limburg 4,05 miljoen

 

Noot:
* Voorgenomen, nog niet definitief
** In Gelderland ligt een voorstel voor een extra investering bovenop genoemd bedrag in de residentiële jeugdzorg.
*** Een deel van het budget, 1,2 miljoen, van Noord-Holland is bestemd voor preventieve jeugdzorg. Daarop kan Amsterdam wél een beroep doen.
**** Van de 23,2 miljoen euro die Zuid-Holland uit eigen middelen aan jeugdzorg spendeert is ruim 12 miljoen bedoeld voor preventieve zorg. Rotterdam en Den Haag hebben samen recht op ongeveer vier miljoen daarvan.

 

Correcties & Aanvullingen, geplaatst in Binnenlands Bestuur 02, 15 januari 2010  

 

In BB01 (8 januari) staan de gelden die de provincies uittrekken voor jeugdzorg op een rij. Na de deadline kwamen nog twee aanvullingen binnen. Van de 23,2 miljoen euro die Zuid- Holland uit eigen middelen aan jeugdzorg spendeert, is ruim 12 miljoen euro bedoeld voor preventieve zorg. Rotterdam en Den Haag hebben samen recht op zo’n 4 miljoen daarvan. Flevoland wil in 2010 3,3 miljoen extra investeren, bovenop de 1,2 miljoen die zij al jaarlijks uittrekt voor jeugdzorg.

 

Reacties: 8

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

W.Wilkens
Jammer dat het maar steeds over meer geld gaat in de jeugdzorg i.p.v. wat die zorg inhoudt en wat zij oplevert. Hierover waren alle deskundigen het tot nu toe wel eens: eerst een parlementaire enquête, waar die vragen worden beantwoord en pas hierna (extra) geld naar die werkverschaffende tak van de bureaucratie.
Tot heden is ieder onderzoek afgehouden en dat is, gelet op de genoemde bedragen, maar al te begrijpelijk. Er zijn veel belangen en banen (management!) gemoeid met wat men als jeugdzorg aanduidt, maar de kinderen die hulp behoeven, ontvangen, getuige de vele affaires de afgelopen jaren, die nog steeds niet.

Dus voorlopig geen cent extra en eerst eens onderzoeken waaraan het geld tot nu toe is uitgegeven, voordat tegemoet gekomen wordt aan de vraag om meer.
Dat levert enkel meer van hetzelfde op en dat is in de jeugdzorg tot heden bitter weinig.
AdVader / vertegenwoordiger vaders&kinderen
Kalsbeek heeft, onder het mom van kippenstront, veel meer kapot gemaakt dan ons lief is, bv. ontvadering, seks gelijkstellen aan sekse, smakeloze voorkeuren aan geaardheid, versleutelen van definitie gezin tbv lesbo's, JZ als sluitstuk van alle doodlopende pedologica, een wereldwijde vuile gefeminiseerde oorlog jegens kinderen&vaders, hetero's en normale geiznnen, vrouwenrechten zijn inhumaan, misdaden tegen mensen mensheid en menselijkheid!
Els / jeugdhulpverlener
@ Wilkens:
"Er zijn veel belangen en banen (management!) gemoeid met wat men als jeugdzorg aanduidt"
Helaas zijn de managers de laatsten die bij bezuinigingen verdwijnen....

"Dus voorlopig geen cent extra en eerst eens onderzoeken waaraan het geld tot nu toe is uitgegeven, voordat tegemoet gekomen wordt aan de vraag om meer." Het gevolg hiervan is dat alles wat een hulpverlener doet geregistreerd en gecontroleerd moet worden = nog meer bureaucratie en nog minder tijd voor de kinderen.......
Helaas, ik heb de oplossing ook niet, want het probleem is vaak complexer dan men denkt (of de pers doet denken).
R. Windt / onbetaalde "gezond verstand bevorderaar"
Met @Wilkens eens.

Aanrader voor beleidsmensen de uitzending van maandag 11 januari om 22.55. Dokument: met eigen kracht van de NCRV.
Een gescheiden moeder met volwassen zoon (met vriendin en baby ook inwonend) en een schoolgaande zoon en dochter die door de gezinssituatie dreigen vast te lopen en ondersteuning van Jeugdzorg krijgen. Het stel met baby is eerder uit hun eigen huurwoning gezet.
Schulden inmiddels 50.000 Euro. Ongetwijfeld sterk verhoogd door onze incassoindustrie die makkelijke prooien heeft aan incompetente huishoudens, met dank aan incompetent hulpsysteem. De hulpverlening weet niet hoe ze hier moeten helpen. Dan wordt steun ingeroepen vanuit een organisatie. Die verzamelt eerst wat de wensen en wenselijkheden zijn binnen dit gezin.
Dan worden allerlei mensen in het eigen netwerk van het gezin gevraagd aan een conferentie deel te nemen. Onderling bedenkt men een plan van aanpak. Hulptaken werden verdeeld.
Daar zit geen professional bij. In de documentaire ook geen verdere inmenging meer gezien. In dit huishouden was dat succesvol voor alle gezinsleden, behalve voor de zoon, zijn vriendin met kind. Kregen opnieuw een eigen woninkje. Maar dat werd binnen de kortste tijd een chaos met weer achterstallige rekenen. Ik verwijs maar weer naar een SIB, sociaal incasso buro landelijk uitgerold met een poot die wettelijk en vrijwillig budgetbeheer en andere sociale fin. zaken daarnaast regelt. Bij schulden verplicht budgetbeheer wettelijk instellen, tenzij deze instelling (onder de maatschappelijke dienstverlening) dit niet nodig acht. Toegang om op krediet te verkopen hiermee onmogelijk maken door verplicht controle systeem die met het landelijke SIB systeem verbonden is.
Levert men toch dan kunnen bedrijven naar hun geld fluiten.
De andere zoon en dochter slaagden voor hun diploma en moeder komt wat uit haar depressie en machteloosheid. Als haar zoon met vriendin en kind weer uit huis worden gezet, neemt ze die niet meer in huis. Dit trok teveel een wissel op de twee overige kinderen.
Marie / Management
Het hele probleem met de hulpverlening op alle vlakken, is de totalitaire macht die eraan gegeven wordt. Dit in combinatie met het ontbreken van enig functioneel nut.

Hulpverleners betrekken maar al te graag roddelaars, jaloerse bitches of op macht beluste buren als getuige. Wilt u vuil spuien en iemand voor het leven verminken zonder een reden? U moet bij de diverse hulpverlenende diensten zijn. Zorg er wel voor dat u het formuleert als "ik maak me zorgen" en "ik wil zo graag helpen", maar na die woorden kunt u lekker los met verzinsels en rotzooi. Ha! Moeten de buren maar niet zo'n mooie auto hebben.

Dus: Bezuinig er zoveel mogelijk weg, zodat het weer overzichtelijk wordt. Dan begin je met alleen mensen te helpen die dat ook echt willen. En waar je als hulpverlener op beoordeeld wordt is of je daadwerkelijk iemand geholpen hebt. Maar das natuurlijk wel een hele grote stap als de helft van je werknemersbestand gefrustreerde verzuurde tantes zijn.... Maak eens schoon schip. En als dat niet kan, zet er dan een streep onder. Concludeer het dan ook gewoon. Wat er bij ons van de universiteit komt als psycholoog etc, dat doet meer kwaad dan goed.
Klaas / Manager
JEUGD-ZORG???
Duizende kinderen zien na scheiding hun vader nooit meer (psychische mishandeling) doordat een ex de omgangsregeling uit wrok deze ongestraft aan haar laars mag lappen, maar dat zal de JEUGDZORG een ROTZORG zijn lees gastenboek DWAZE VADERS.NL maar eens.
Google maar eens op: FALENDE JEUGDZORG, DE ZAAK SAVANNA, MEISJE VAN NULDE, ROWENA RIKKERS: Talloze voorbeelden waarbij de jeugdzorg ondanks zorgmelding het kind liet barsten, soms met fatale gevolgen.
Welnu: een meisje met een bootje (Laura Dekker) is voor jeugdzorhg Utrecht HET propagandamiddel om zorgzaam in de media over te komen.......

we weten inmiddels wel beter!
Peter / schoolmaatschappelijk werker
De afgelopen jaren is heel veel onderzocht, geïnvesteerd en ontwikkeld op het gebied van de preventieve Jeugdzorg. Nu wordt er met een pennenstreek alle ‘good practices’ verwezen naar de prullenmand of in het meest gunstige geval naar de diepvries.
De relatie die ik de afgelopen jaren met heel veel moeite heb opgebouwd, op de scholen, met docenten, directeuren, eigen leidinggevenden, gedragsdeskundigen, GGZ, opvang-voorzieningen, etc, wordt in 1 klap teniet gedaan.
In de praktijk gebeurt het volgende:
subsidiegever (overheid en stadsregio)draaien de kraan dicht, management eigen organisatie kondigt intern grote veranderingen (bezuinigingen) aan, het middenmanagement krijgt de opdracht om de interne bezuinigingsvoorstellen uit te voeren, de meeste leidinggevenden komen in conflict met zichzelf en gaan zich naar hun medewerkers anders (rücksichtslos) gedragen, relatie leidinggevenden - medewerkers bereikt een dieptepunt, medewerkers raken aan een burn-out en kunnen niet meer de kwaliteit die ze gewend zijn te leveren, bieden. Ziektewet, organisatorische chaos, schoolbesturen worden geconfronteerd met vacatures schoolmaatschappelijk werk, collega's gaan onderling elkaar ontwijken, etc. etc.
In tijden van zwaar (sociaal-)economisch weer, zullen er keuzes gemaakt moeten worden. Echter, de preventieve Jeugdzorg is niet meer weg te denken uit het leven van kinderen en jongeren anno 2010. We zullen dit met ons allen onder ogen moeten zien.
Preventieve Jeugdzorg is geen luxe maar bittere noodzaak om maatschappelijke ontwrichting en segregatie onder bevolkingsgroepen te helpen voorkomen. Te beginnen op de scholen en bij ouders thuis.
justme / pedagogisch medewerker
Vol ongeloof heb ik vandaag te horen gekregen dat onze groep( 0 tot 6 jarigen uit huis geplaatste kinderen) gaat sluiten wegens bezuinigingen. En dat terwijl wij iedere dag een overbezetting van minimaal 2kinderen hebben. HOE in godsnaam kan dit??? Pleeggezinnen zijn er niet.....niet genoeg... waar gaan onze kinderen heen???
Advertentie