'Het was erger dan gedacht'

Waarom u?
Men was op zoek naar iemand die de problemen het hoofd kon bieden. Omdat de Kunstraad zowel subsidieaanvragen vanuit de gemeente als de provincie behandelt, en ik niet alleen ervaring heb als wethouder maar ook als lid van de Provinciale Staten, kwam men bij mij uit. Ook heb ik een profiel dat aansluit bij de verschillende kunstenorganisaties.

Wat was het probleem precies?
Eigenlijk het hele bestuur en de Kunstraad als zodanig. De raad is te snel van start gegaan. Er was nauwelijks nagedacht wat dat nu eigenlijk is, zo'n Kunstraad. De weg van advies naar advies was ook veel te lang. De besluitvorming was te traag, met te veel overleg.

En nu, de bezem erdoor?
Meteen toen ik begon hadden gemeenten en provincie besloten tot een evaluatie. Op basis daarvan hebben we een verbeterplan opgesteld. De raad is drastisch op de schop genomen. De 'onderbemensing' is opgelost, er is een professioneel secretariaat, een kleine poel van adviseurs en een kerncommissie, aanvragen worden in kortere tijd behandeld, we vragen ons bij alles af: wat wil je ermee bereiken? En we staan ook verder van overheden af, dat maakt de besluitvorming efficiënter. Het bestuur werkt nu overigens ook prima. Mijn komst en de energie die dat gaf, is aangegrepen voor een geheel nieuwe opzet.

Heeft de nieuwe raad meer macht?
In de oude opzet moest elk flutaanvraagje langs de gemeenteraad en de provincie. Weliswaar volgens een piepsysteem, waarbij alleen bij bezwaren wordt 'gepiept', maar erg zelfstandig ben je dan dus niet. Bovendien zat er nog een leger aan adviseurs omheen, waarmee eigenlijk een hele ambtelijke molen werd ingericht. Natuurlijk zijn we ook nu nog gebonden aan beleidsintenties, maar vervolgens moet je zelfstandig aan het werk. En dat kan pas als de organisatie op orde is en we voldoende mandaat hebben.

Heeft uzelf veel macht?
Nee. Mijn kracht is de organisatie goed te laten draaien en rust in de tent brengen. Overigens hecht ik eraan te benadrukken dat de relatie met de gemeente en de provincie nog steeds goed is. Wij vertegenwoordigen hun belang. Maar daarnaast zorgen we voor vernieuwing, omdat we ook zelf opdrachten uitzetten. En in onze nieuwe huisvesting organiseren we ook debatten en proberen we het cultureel klimaat uit te bouwen.

Hoe democratisch gebeurt dat?
Zeer. Het belangrijkste is vaststellen wat de doelstellingen van het gemeentelijk en provinciaal cultuurbeleid zijn. Daarbinnen zoeken wij het evenwicht. Dus schenken we ook aandacht aan amateurkunst. Nee, wij zijn niet alleen op kunstenaarskunst gericht. Trouwens, de meeste aanvragers zíjn podiumkunstenaars. Het nieuwe bestuur waakt juist voor een 'ons kent ons'-politiek.

Was deze functie wat u verwachtte?
Het was erger dan ik had gedacht. Het was een zware last, en het heeft me veel tijd gekost. De raad lag stil, er was gemopper vanuit het veld. Maar er zit beweging in.

Er is redelijk veel medewerking. Is dat uw persoonlijke verdienste?
Weet u, mijn persoon roept niet zoveel weerstand op. Ik heb een doorpakkerige vriendelijkheid over me. Maar het is ook een kwestie van passie. Ik hou zoveel van muziek, theater, beeldende kunst. De functie van kunst en cultuur in de samenleving wordt enorm onderschat. Het kan het leven verrijken. Niet alleen voor de stad, ook voor het platteland. Daar wil ik graag aan bijdragen.