Advertentie
sociaal / Achtergrond

'Het vergt behendigheid'

Vorig jaar werd Freddy Weima (36) directeur van het SBO, Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt. De organisatie van werkgevers en werknemers in het onderwijs moet onder meer het lerarentekort helpen oplossen. Slim samenwerken is de enige oplossing, zegt Weima. Eerder werkte hij in verschillende functies bij het ministerie van Justitie en het ministerie van OCW. Voor de PvdA was hij lid van Provinciale Staten Noord-Holland.

22 februari 2008

 Waarom hebben ze u uitgekozen?
Omdat ik zowel leidinggevende als politieke ervaring heb. Het SBO beslaat het hele onderwijsveld. Vanuit mijn OCW-tijd had ik natuurlijk met de sector te maken. Ik was ook lid van de Provinciale Staten, maar daar ben ik vanwege deze functie mee gestopt.

 

Is er sinds uw komst veel veranderd bij het SBO?
Heel veel. Maar niet alleen door mijn komst. Er waren al veel veranderingen op til. Het bestuur had al afgesproken dat het SBO zich van een projectorganisatie tot een kennis- en expertisecentrum zou ontwikkelen. Het was nog niet echt op gang gekomen, en daar kwam ik op het toneel. We hebben een gedegen activiteitenprogramma opgezet. De nieuwe website trekt veel bezoekers.

 

Waar duidt dat op?
De arbeidsmarkt en het personeelsbeleid van onderwijsland staan midden in de maatschappelijke belangstelling. Denk aan de 1040-urennorm, de aansluiting met de kinderopvang, de taal- en rekentoetsen. Maar het grootste probleem is natuurlijk het lerarentekort, kwantitatief én kwalitatief.

 

En wat kunt u daaraan doen?
Slimme ideeën voor het voetlicht brengen. Werken met zij-instromers moeten we bijvoorbeeld niet landelijk, maar regionaal aanpakken. Wij ondersteunen regionale platforms, waar scholen en opleidingen kennis uitwisselen en de arbeidsmarkt in regionaal perspectief bekijken. Hoe dan ook: dit probleem lossen we niet alleen op. Er moet ook geld bij. Al gaat het vooral om de vraag: hoé zet je het geld in?

 

De overheid treft blaam?
De belangrijkste oorzaak van het lerarentekort is natuurlijk de vergrijzing. Maar je kunt wél zeggen dat de politiek daar jaren lang te weinig oog voor heeft gehad. Terwijl je dat van mijlen ver kon zien aankomen.

 

Waar bent u de hele dag mee bezig?
Leidinggeven. Meedenken over het beleid, overleggen met onderwijsbestuurders, contact met de media en de politieke dimensie: ik spreek veel beleidsambtenaren en Kamerleden. Het vergt behendigheid. Alleen al tussen de sociale partners in het onderwijs bestaan soms spanningen. En het is mijn taak om ze bij elkaar te brengen.

 

Hoe doet u dat?
Door intensief te communiceren, met iedereen. De bonden, de organisaties en ons bestuur. Het zijn veel verschillende clubs bij elkaar en dat maakt het ook interessant.

 

Is het frustrerend om zoveel te praten over problemen?
Ja, maar kennis is wel de voorwaarde voor de aanpak ervan. Ik vind het een eer daar een bijdrage aan te leveren. Voor een oud-politicus moet het soms toch jeuken. O, zeker. Dat blijft. Maar je bent altijd afhankelijk van andere partijen. Daar heb ik vrede mee. En zoals we hier nu samenwerken, ben ik er ook trots op. En ik denk ook echt dat ik kan bijdragen aan de aanpak van de lerarenproblematiek. Al heb ik niet de illusie dat we het helemáál kunnen wegwerken. Je hebt het wel over een arbeidsmarkt van vierhonderdduizend mensen, met een eigen dynamiek.

 

Wat kunt u van uzelf in deze functie kwijt?
Ik heb twee leidende motieven: een bijdrage leveren aan het oplossen van maatschappelijke problemen, en blijven leren. Welnu, beide ambities krijgen hier volledig de ruimte.

 

Plaats als eerste een reactie

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Advertentie