Gemeenten slecht ingelicht over vrijlaten gedetineerden

Gemeenten, gevangenissen en reclassering werken gebrekken samen bij de nazorg voor gedetineerden die vrijkomen. De laatste twee informeren gemeenten vaak te laat of gebrekkig over vrijlatingen. Dat blijkt uit een onderzoek van de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ).

Te laat
De nazorg is bedoeld om te voorkomen dat gedetineerden na hun vrijlating weer in de fout gaan. Die kans is kleiner als ze een identiteitsbewijs, onderdak, inkomen, zorg en zo nodig hulp bij het aanpakken van hun schulden krijgen. Maar dat gaat vaak mis, bijvoorbeeld omdat gemeenten niet of te laat te horen krijgen dat een gedetineerde weer op vrije voeten komt, concludeert de RSJ.

Minder korte straffen

Meer dan de helft van de gedetineerden krijgt überhaupt geen hulp bij terugkeer in de samenleving, stelt de raad vast. Zij zitten te kort vast om aan hun re-integratie te kunnen werken. Maar die kortgestraften hebben dezelfde problemen als gedetineerden die langer moeten zitten en vervallen minstens even vaak in oude fouten. De raad zou mede daarom het liefst zien dat er minder vaak korte celstraffen worden uitgedeeld.

Beter inlichten

Minister Stef Blok van Veiligheid en Justitie wil onder meer de wet zo wijzigen dat gevangenissen gemeenten beter kunnen inlichten over vrijlatingen, schrijft hij in antwoord op de adviezen van de RSJ. Hij onderzoekt of ze voortaan ook andere informatie kunnen delen, zodat gemeenten beter weten wat een ex-gedetineerde nodig heeft. Ieder jaar worden ongeveer 35.000 gedetineerden uit de gevangenis ontslagen.

Oproep
Eind augustus dit jaar publiceerde Binnenlands Bestuur een essay van Sjef van Gennip en Liesbeth Spies, respectievelijk algemeen directeur van Reclassering Nederland en voorzitter van de Raad van Toezicht van diezelfde organisatie. Zij riepen daarin alle organisaties actief in het strafrechtelijk domein, inclusief gemeenten, op om zorg, drang en dwang te combineren. Volgens de auteurs zijn gemeenten relatief onbekend met de reclassering en ziet de reclassering zichzelf te veel als onderdeel van het strafrechtelijk domein. Dat staat samenwerking bij terugkeer van gedetineerden in de samenleving in de weg. (Red./ANP)