Gemeenten die thuiszorg schraal betalen in beeld

Slechts 56 gemeenten betalen thuiszorgtarieven waarmee zorgaanbieders een beetje vet op de botten krijgen. Dat concludeert brancheorganisatie voor de thuiszorg BTN na een rondgang onder leden. BTN heeft een overzichtskaart gemaakt van gemeenten en hun huidige tarieven.

Rekentool AMvB

De kaart die BTN heeft gemaakt is gebaseerd op cijfers die zijn aangeleverd door thuiszorgaanbieders in 297 gemeenten. Hen werd gevraagd of zij uitkomen met de tarieven die door opdrachtgevende gemeenten zijn bepaald. Na berekening met behulp van de rekentool die onderdeel is van de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) reële prijs Wmo 2015, blijkt dat maar liefst 178 gemeenten tarieven betalen waardoor zorgaanbieders verlies lijden. 53 gemeenten betalen precies genoeg om aanbieders uit de kosten te laten komen en 56 gemeenten betalen tarieven waar aanbieders nog genoeg aan overhouden om winst te maken. Gemeenten moeten volgens de AMvB bij de tariefstelling rekening houden met loonkosten, sociale premies voor werkgevers, overheadkosten en een winstmarge om tot een reëel tarief te komen.

Uiteenlopende beeldvorming

NRC berichtte eind april al dat het overgrote merendeel van gemeenten thuiszorgbaanbieders te weinig wil of kan betalen. Het Wmo-tarief zou minimaal rond de 25 euro per uur moeten liggen. Volgens BTN-bestuurder Hans Buijing was de aanleiding om nu ook namen en rugnummers te noemen tweeledig. ‘Enerzijds zie ik dat de beeldvorming over dit probleem, dat al sinds de Wmo 2007 speelt, zeer uiteen loopt. Volgens ons en onze leden is de tarievenval een nijpende kwestie, maar we horen nog te vaak vanuit Den Haag en gemeenten dat er niks aan de hand zou zijn. Daarom wilden wij wat casuïstiek ophalen bij onze leden.’

Extra geld voor gemeenten

‘Daarnaast willen we gewoon dat gemeentebesturen, nu de nieuwe colleges onderhand geformeerd zijn, zich achter de oren gaan krabben en overgaan op reële tarieven’, vervolgt Buijing. 'Er is recent een loonsverhoging ingegaan voor de werknemers in de thuiszorg, en om de tariefstijging op te vangen, krijgen gemeenten extra geld van het rijk. Er zijn laatste jaren te veel thuiszorgbedrijven failliet gegaan en banen verloren gegaan terwijl er in het algemeen dringend meer mensen nodig zijn in de zorg. Als de tarieven niet worden gerepareerd moet minister De Jonge [red.: Volksgezondheid, Welzijn en Sport, CDA] in zijn hoedanigheid als toezichthouder in actie komen. Dat is zijn verantwoordelijkheid.’