Geen minimumloon meer
Het minimumloon is niet langer heilig. Er circuleren verschillende (wets-)voorstellen die mogelijk maken dat groepen mensen langere tijd tegen een lager salaris dan het minimumloon werken. Zo kunnen gemeenten mensen met een bijstandsuitkering dwingen te gaan werken, zonder extra vergoeding, om zo ervaring en arbeidsritme op te doen. Het kabinet wil deze participatiebanen exclusief vastleggen in een wet.
Zo’n baan is in principe voor twee jaar. Die periode kan worden verlengd, maar het kabinet bindt hier geen maximum aan. Komende maand bespreekt de Tweede Kamer het wetsvoorstel over de Wajong, de uitkering voor jonggehandicapten. Het aantal Wajongers neemt zo snel toe dat minister Donner van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (CDA) zich gedwongen zag tot stevig ingrijpen.
De meeste Wajongers worden direct volledig arbeidsongeschikt verklaard en krijgen een uitkering van 75 procent van het minimumloon. Het kabinet wil jonggehandicapten nu stimuleren tot werken. Hoe meer ze werken, hoe hoger de uitkering. Maar dan nog geldt voor veel Wajongers, zo waarschuwen de bonden, dat ze door de ernst van hun handicap niet genoeg kunnen werken en zo structureel onder het minimumloon blijven.
Ten slotte heeft het kabinet voorzichtig instemmend gereageerd op een voorstel om het stelsel van de sociale werkvoorziening te herzien. De commissie onder leiding van onder meer oud-minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Bert de Vries (CDA), stelt ook voor om arbeidsgehandicapten onder het minimumloon te laten werken.
Het idee is dat werkgevers die iemand met een arbeidsbeperking in dienst nemen, alleen nog loon betalen over de werkelijke arbeidsproductiviteit van de werknemer. Presteert iemand voor 20 procent, dan krijgt hij of zij loon over die 20 procent. De rest vult de overheid aan, maar niet standaard tot het minimum. Het kan voorkomen dat iemand voltijds werkt en toch niet meer dan 90 procent van het minimumloon verdient. Nog dit jaar beginnen enkele pilots waaruit moet blijken of het systeem, zoals De Vries het heeft bedacht, werkt en ervoor zorgt dat werkgevers meer geneigd zijn iemand met een arbeidsbeperking in dienst te nemen.
De rechtvaardiging voor de maatregelen is steeds dezelfde: het is niet sociaal mensen aan de kant te laten staan. Het is nodig om iedereen, ook mensen met een beperking, te laten participeren. Dat klinkt nobel en dat is misschien ook de reden dat de plannen vooralsnog weinig ophef veroorzaken, buiten een felle reactie van de SP. De vakbonden en gehandicaptenorganisaties zijn wel in het geweer gekomen. Zij noemen de voorgestelde maatregelen onacceptabel en asociaal.
Reacties: 1
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.