Geen kinderspel
En weer dreigt een door de gebruikers zeer gewaardeerde zorginstelling gesloten te worden. Dit keer gaat het niet om een grote thuiszorgorganisatie of een algemeen ziekenhuis, maar om een kleinschalige instelling met een heel groot nut. Verleden week werd bekend dat het Leger des Heils kinderhospice Het Lindenhofje in Amsterdam met ingang van 1 april aanstaande moet gaan sluiten.
Het Lindenhofje is een vervangend thuis voor zeer ernstig zieke, meervoudig gehandicapte kinderen. De sluiting van Het Lindenhofje is volgens het Leger des Heils onvermijdelijk omdat er jaarlijks voor honderdduizenden euro’s tekorten zouden zijn. Dat laatste zal ongetwijfeld waar zijn. Maar dat wil nog niet zeggen dat dit zonder meer geaccepteerd moet worden en dat niets anders rest dan sluiting.
Het Lindenhofje is een goed voorbeeld van een zorginstelling waarvan de financiering niet goed is geregeld. Het Leger des Heils heeft zich op de ingewikkeldheid van de financieringsproblematiek verkeken en krijgen de financiering niet meer rond. Op verzoek van de directie van Het Lindenhofje heb ik hun situatie bestudeerd. In de loop der tijd hebben wij hier in het Slotervaartziekenhuis een goed beeld ontwikkeld van de financieringsmogelijkheden in de gezondheidszorg. Ook hebben we nooit geaarzeld nieuwe wegen aan te geven en alternatieve financieringspaden in te slaan. Ook in zaak rond Het Lindenhofje zien wij op basis van onze expertise nog volop mogelijkheden. Mede hierdoor hebben we ons ingezet om het team te ondersteunen. Volgens mij is sluiting eenvoudig te voorkomen als alle betrokken partijen hun verantwoordelijkheid nemen.
De kern van het probleem is de onduidelijkheid waar het type zorg, dat instellingen als Het Lindenhofje bieden, onder moet vallen. Inmiddels heeft het ministerie van VWS ingezien dat er ten aanzien van dit soort zorg een ‘witte vlek’ is ontstaan. In 2007 is besloten dat zogenaamde ziekenhuisverplaatste zorg of medisch-specialistische zorg niet meer onder de AWBZ valt. Er is toen echter niet bepaald waar deze zorg in de bekostiging en declaratie dan wel thuishoort.
Gelukkig heeft de actie van de directie van Het Lindenhofje dit aan het licht gebracht. Het ministerie VWS heeft betrokken partijen, waar onder de kinderhospices en de zorgverzekeraars, uitgenodigd voor een gesprek om gezamenlijk een oplossing te zoeken. Voor wat de situatie in Amsterdam betreft zouden ook de ziekenhuizen, die regelmatig patiëntjes naar Het Lindenhofje doorsturen, een actieve rol kunnen spelen. Net als de academische ziekenhuizen in Rotterdam zouden zij een aantal bedden in Het Lindenhofje kunnen adopteren om zodoende financiële zekerheid te waarborgen.
In Het Parool van 18 februari lees ik dat de staatsecretaris wel de zorg voor de kinderen wil garanderen, maar niet de instelling op zich. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Duidelijkheid over de financiering voor deze specifieke zorg heeft op dit moment veruit de prioriteit.
Aysel Erbudak
Voorzitter van de Raad van Bestuur van het Slotervaartziekenhuis
Reacties: 8
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik persoonlijk vind het, en dat kan ik niet vaak genoeg zeggen, een aanklacht naar onze eigen, al lang niet meer zo sociale, maatschappij dat we niet in staat zijn om, zeker op het gebied van de sociale voorzieningen zorg te dragen voor onze eigen medemens.
Ik ben tegen de vermarketing van onze basisvoorzieningen als zorg, energie e.d. naar de private sectoren. Deze dienen vanuit de overheid gecoördineerd en beheerd te blijven zodat iedereen hiervan blijft voorzien. Ik ben echter wel voor de marktgedachte binnen de overheidsector zodat er goed financieel wordt nagedacht en niet teveel aan bestuurs-/managementlagen gaan ontstaan die alleen maar met elkaar brainstormen op de hei en enorme bergen geld kosten. De hoofdmoot van de zorgfinanciën dient ten goede te komen aan de mens die de zorg nodig heeft en niet aan de lagen die erover denken.