Doordenderen
Noodklokken worden geluid, alarmbellen rinkelen en seinen staan op rood. De voorbereidingen voor de decentralisaties jeugdzorg en de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo 2015) haperen, vooral wat betreft de inkoop.
Dat stelt niet alleen de Transitiecommissie Stelselherziening Jeugd (TSJ) – die in opdracht van het kabinet de vinger aan de pols houdt –, maar ook de Rekenkamers van de G4 in een aantal kritische rapporten. En last but not least: de ambtenaren en wethouders die nu bergen werk verzetten, maar een hard hoofd hebben in het tijdig afronden van de voorbereidingen en, misschien nog wel zorgwekkender, in de uitvoering, zo blijkt uit een enquête van Binnenlands Bestuur.
De reacties van betrokken bewindspersonen op al deze signalen zijn nogal onderkoeld. Gemeenten doen hun stinkende best, er moet inderdaad nog veel gebeuren maar we hebben nog een paar maanden en waar nodig worden hulptroepen ingevlogen. Daar komen de reacties van Van Rijn (VWS), Teeven (Veiligheid en Justitie), Klijnsma (SZW) en Plasterk (BZK) zo’n beetje op neer.
Maar komt het wel goed? Ambtenaren zijn somber gestemd. Hun grootste zorgen liggen bij de jeugdzorg en de Wmo. Er is te weinig budget, te weinig personeel, de zorg voor burgers zal er na 1 januari niet beter op worden en de overgang van taken zal een chaos worden of op zijn minst stroef verlopen, zo vrezen de ambtenaren. Zo’n vier op de tien ambtenaren vindt dat het kabinet de drie decentralisaties op onderdelen moet uitstellen en bijna een kwart zelfs dat de hele 3D-operatie moet worden uitgesteld, blijkt verder uit de enquête van Binnenlands Bestuur.
Ook de TSJ en de Rekenkamers van Amsterdam, Den Haag, Utrecht en Rotterdam somberen. De TSJ vindt dat noodmaatregelen moeten worden getroff en om de continuïteit van de jeugdzorg in 2015 te garanderen. Die kan nu niet worden gewaarborgd. De G4-Rekenkamers stellen dat het voor gemeenten onhaalbaar is om op korte termijn de door het rijk opgelegde bezuinigingen op de jeugdzorg te realiseren.
Kritische en zorgelijke geluiden, zo’n drie maanden voor de daadwerkelijke decentralisaties. Het is, vanuit het kabinet bezien, logisch dat het niet gaat meehuilen. Dat ondergraaft het moreel in gemeenteland en zet de uitvoering van de hervormingsagenda van Rutte II op het spel.
Maar iets meer realiteitszin op een verantwoorde overdracht van taken waarmee kwetsbare burgers én miljarden euro’s zijn gemoeid, is hier wel op zijn plaats. Er is oog en oor, natuurlijk wordt er door ‘Den Haag’ gemonitord, wethouders achter de broek gezeten en ‘bekeken of aanvullende maatregelen’ nodig zijn. Desondanks lijkt het er op dat no matter what de doordenderende trein moet doordenderen.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
En Klijnsma, zooo aandoenlijk. Heel sterk want het lijkt echt of ze er zelf in geloofd. Dat had ze niet van zichzelf gedacht toen ze nog in de oppositie zaten. Echt mooi gedraaid en heel knap verloochend. En nu hebben ze bij de PvdA weer iemand naar voren geduwd met een rolstoel die het participatie-evangelie gaat verkondigen. Briljante strategie. Nou nog een 90-plusser uit het Willem Dreeshuis met een rollator de 2e kamer in sluizen.
De democratie heeft besloten dat dit moet stoppen en de transitie moet daar het middel voor worden. Vandaar de onderkoelde reacties op alle ophef die instanties maken.
Van een blad voor ambtenaren wordt journalistieke berichtgeving verwacht die bovendien de belangen van ambtenaren dient. Daarom is het onbegrijpelijk dat Binnenlands Bestuur al zo lang haar beleid en standpunt en invalshoeken volledig laat bepalen door bestuurders in de zorgsector.
Vooral erg dom ook, alsof er helemaal geen andere kant is aan het verhaal van die bestuurders. En alsof bezuinigingen op de uitdijende kosten niet heel hard nodig zijn. En alsof de doelgroep van BB daar geen belang bij heeft, en op zijn minst een goede genuanceerde berichtgeving verdient ipv dictaten van zorgbestuurders.
Had u serieus verwacht dat journalisten daar zouden zijn of aandacht aan zouden besteden? Natuurlijk zijn ze daar niet, het is slechts symboolpolitiek. Want journalisten weten hoeveel ruzie daaraan vooraf is gegaan, en dat veel instellingen niet wilden tekenen omdat ze niet aan de dictaten van Erik Gerritsen willen voldoen die zijn zin bij de gemeente-ambtenaren steeds doordrijft ten koste van andere instellingen.
Bovendien is de hoofdvraag natuurlijk in Amsterdam als het om jeugdzorg gaat, hoe het zit met alle klachten rondom Jeugdzorg Amsterdam en de rol van Erik Gerritsen daarin. Wordt hij nu eindelijk ontslagen?
DAt zijn de journalistieke relevante zaken, het is een beetje schrikken dat u zich dat als strategisch adviseur niet realiseert, en echt dacht dat journalisten op een ondertekening, een formaliteit, zouden afkomen.
Dat zijn interessante zaken voor zorgbestuurders en ambtenaren, maar niet voor journalisten. Dat had u toch beter kunnen inschatten?