Jeugdhulp kan beter door goede communicatie en vertrouwen
De kwaliteit van de jeugdzorg kan alleen verbeteren als gemeenten, hulpverleners en cliënten een duurzame dialoog aangaan op basis van onderling vertrouwen. Ook hebben gemeenten te weinig zicht op de oorzaken van de groeiende vraag naar jeugdhulp.
De kwaliteit van de jeugdzorg kan alleen verbeteren als gemeenten, hulpverleners en cliënten een duurzame dialoog aangaan op basis van onderling vertrouwen. Ook hebben gemeenten te weinig zicht op de oorzaken van de groeiende vraag naar jeugdhulp.
Ontbreken
Dat concludeert Bert Bröcking van de Tilburg University in zijn promotieonderzoek Sturen zonder schuren: De rollen van cliënt, hulpverlener en overheid in de jeugdhulp. Goede relaties tussen cliënten, hulpverleners en overheid zijn cruciaal in de verbetering van de jeugdhulp, aldus Bröcking. Maar daar ontbreekt het nu nogal eens aan.
Niet genoeg budget
Gemeenten hebben niet genoeg zicht op de jeugdhulp. Bijvoorbeeld als het gaat om informatie over de plaats waar de kosten gemaakt worden, de behandelrelatie. Hulpverleners werken niet altijd een efficiënt vanuit de vraag van de cliënt, bijvoorbeeld omdat er niet genoeg budget is vanuit de gemeente. En tot slot kunnen de cliënten en hun ouders moeilijk zelfstandig keuzes maken in zorgverlening.
Verbinden
Een goede relatie van gemeenten met hulpverleners en van hulpverleners met cliënten is dan ook onontbeerlijk, aldus de promovendus die zich verdiepte in wetenschappelijke onderzoeken, rapporten, adviezen en publicaties over ervaringen. Voor een goede relatie is het nodig dat partijen elkaar vertrouwen en verbinding zoeken, bijvoorbeeld als het gaat om het inkoop- en verantwoordingsbeleid.
Rijk
Bröcking merkt wel op dat gemeenten weliswaar verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de Jeugdwet, maar dat ze ook afhankelijk zijn van het rijk dat bepaalt hoeveel geld gemeenten hiervoor krijgen. ‘Het Rijk zou zich dan ook bewust moeten zijn van zijn voorbeeldrol in het scheppen van vertrouwen’, zegt Bröcking.
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Er wordt veel gedacht 'voor de ander'. Dat is inderdaad bevoogdend en leidt tot 'oorlogen'. Elk mens, ook kwetsbaren, ook jongeren en zeker hun ouders, willen graag regie en keuzes, ook al hebben sommigen behoefte aan begeleiding bij hun keuzes.
Leve de zonet opgerichte stichting Zorghuis, dat actie gaat ondernemen tegen de zorgverzekeraars waar het gaat om keuzevrijheid in de zorg voor 18+. Dat zouden ze ook moeten gaan doen bij de 18- zorg die gemeenten financieren. Ook gemeenten denken veel 'voor' hun jeugd en ouders, goedbedoeld, maar bevoogdend.
Dat er veel voor een ander wordt gedacht vind ik dan nog niet eens zo onlogisch een eerlijk gezegd ook best fijn. Ik heb ervaren dat er zeer gedreven en betrokken mensen werken in de zorg. Zij zullen er in beginsel alles aan doen om de hulp zo goed mogelijk te krijgen. Voorwaarde is wel dat je als ouders zelf open in gesprek gaat en je dan ook wel een beetje laat leiden. Wel is het in mijn optiek dus van belang dat er bij de eerste hulpvraag meteen een goede regisseur is, die wegwijs is in de zorg en in het onderwijs. Dit heeft bij ons wel even geduurd en dat vonden wij absoluut minder. Overigens speelt ook mee dat gemeenten uiteraard beperkte budgetten beschikbaar hebben. In die zin is het dus ook logisch dat een gemeente enigszins gaat sturen en voor een ander zal denken. Dat gebeurt in alle sectoren. Als we dat met zijn allen onwenselijk vinden lijkt het me goed om te pleiten voor lokale belastingen. Elke gemeente kan haar jeugdbeleid dan naar eigen inzicht aankleden. Uiteraard binnen de door het Rijk vastgelegde bandbreedte.
Voorts is het opvallend dat er uberhaupt zoveel jeugdzorg nodig is.
is het echt zo slecht gesteld met deze kinderen of gaan ouders en hulpverleners dat denken door de media hype ? Er komen zoveel ouders bij de huisarts omdat ze denken dat hun kind adhd of autist is. ( het lijkt er wel op he huisarts ik heb hierover gelezen ? het gedrag van hem ligt niet aan mij hoor ! het ligt aan mijn zoon ) en waarom is opvoeden ineens zo zwaar ? Ook moet je zelf weten wat je voor je kind wilt het is beter om niet te luisteren en je niet te laten leiden door de hulpverlening want zij diagnostiseren en begeleiden altijd.Geen kind is in hun ogen gezond of zelfstandig genoeg.