De normale gang van zaken en de gevestigde orde
Hoe we de koek verdelen bij economische groei weten we nu wel zo’n beetje. Lastiger wordt het als de poet op is en een gemeente haar inkomen moet zien te verhogen of moet bezuinigen, zoals in Amersfoort, Apeldoorn, Delft en vele andere gemeenten.
Iedereen die zijn huishoudboekje niet op orde heeft, weet hoe moeilijk dat is. Je hebt niet ineens meer inkomen en doormodderen en kaasschaven is vaak al lang geen optie meer. Er moet ergens een knop om. Maar welke?
De gemeente Amersfoort kwam op het idee haar inwoners te vragen waarop te bezuinigen en gaf meteen een lijstje met mogelijkheden mee. Allemaal zaken die niet moeten, maar waar we als stad voor kiezen; sport, cultuur, extra geld voor onderwijs en zorg. Een mooi begin. John Williams en Annemarie van Gaal zouden er trots op zijn en zelf vond ik het ook een goed idee, al was het maar om blinde vlekken op te sporen en ons er op voor te bereiden dat er een knop om moet. De overheid is niet alwetend, en daarbij, tijden zijn veranderd, net als de inwoners van Amersfoort. Het kan geen kwaad de gemeenschappelijke doelen en bestedingen opnieuw tegen het licht te houden.
Niet iedereen was klaar voor zo’n lijstje. Naast nieuwe voorstellen, steun en gemotiveerde afwijzingen, kwamen er ook veel reacties in de sfeer van “blijf van onze kinderen af”, “niet op cultuur” en “op zorg mag natuurlijk niet worden bezuinigd”. Reacties met de insteek van een gevecht en de vraag wie wie de boot uit werkt; niet de kinderen, niet de zorg en niet cultuur. Vaak waren die reacties in het belang van de gevestigde orde die soms, goed georganiseerd, haar achterban met angstige praatjes, verontwaardiging en een tikkeltje intimidatie, richting het gemeentehuis heeft weten te bewegen om haar stem te laten horen. Lang leve de lokale democratie. En de oppositie deed leuk mee.
Ik ben wel een beetje klaar met dit soort polariserende praatjes. Ik schiet daar als moeder, dochter en burger van Amersfoort niet veel mee op en vele medeburgers met mij ook niet vrees ik. Het komt me ook ouderwets over. Waar gaat het eigenlijk om? Het ziet er naar uit dat in Amersfoort alles een beetje in stand blijft. De sectoren halen opgelucht adem, maar de onroerend zaakbelasting gaat misschien wel met 20% omhoog. De overheid mag regelen dat onze kinderen worden opgevoed en onze geliefden worden verzorgd; allemaal gelijk. Die mag geld uitgeven en nog meer geld uitgeven. Die mag pappen en nathouden en ons allemaal te vriend houden, zoals ze jaren heeft gedaan. Maar bezuinigen en verbouwen? Nee, dat mag niet. Ben benieuwd of er in Amersfoort komende periode nog ergens een knop omgaat. Misschien dat Van Gaal kan helpen.
Ingrid de Moel
Meer columns van Ingrid de Moel vindt u hier.
Naar mijn mening willen burgers best bezuinigen op allerlei gemeentelijke geldsmijterij. Ga eens met de stofkam door een gemeentelijke begroting (klein of groot) en de onzin-subsidies vliegen je om de oren. Gemeentelijke subsidies worden in stand gehouden om gemeentelijke doelgroep te winnen en zo verzekerd te zijn van stemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen.
Voorbeeld:http://www.amsterdam.nl/subsidies/onderwerp/subs …