De boot gemist

Het heeft ook een uitstraling naar het buitenland, waar het met de emancipatie van homo’s doorgaans heel erg veel slechter is gesteld dan hier. In verschillende landen is er in de media aandacht besteed aan de boot van de minister van emancipatie Ronald Plasterk. Bijvoorbeeld in Zuid-Afrika waar homoseksualiteit in de samenleving nog altijd een taboe is.

Ook als Amsterdammer was ik trots om burgemeester Job Cohen in de stoet te zien. Homoseksuelen geven steeds vaker aan zich minder veilig in de stad te voelen dan een aantal jaren geleden en de prominente rood-witte boot met daarop de burgemeester, met ketting en biertje in de hand, gaf aan: dat willen we niet.

Des te spijtiger dat alleen PvdA-bewindslieden gehoor hadden gegeven aan de oproep van Plasterk om met hem mee te varen. Hen verwijten dat ze daar uit puur politiek opportunisme waren is flauw. Maar flauwer nog waren de verweren van de andere coalitiepartijen. Defensieminister Eimert van Middelkoop van de ChristenUnie noemde de massale aanwezigheid van de PvdA op de parade ‘een beetje een provocerend’. Maar goed, uit een peiling van Maurice de Hond bleek dan ook dat meer dan de helft van zijn achterban vindt dat homo’s in Nederland een beetje te veel zijn geëmancipeerd.

Corien Jonker van het CDA had na lang nadenken besloten niet te komen, omdat ze de parade ‘te eenzijdig en provocerend vindt’. Ze steunt liever iets ‘met meer diversiteit’. Wat dat ook moge betekenen. Was gewoon gekomen en had de christelijke homo’s, die voor het eerst meevoeren met een boot, een hart onder de riem gestoken. Dan had je wat aan die zogenaamde eenzijdigheid gedaan.

Sandra Olsthoorn