'Bureaus jeugdzorg kunnen dicht'
De Bureaus Jeugdzorg kunnen dicht. De hulpverlening moet komen vanuit de Centra voor Jeugd en Gezin, die onder gemeenten vallen. Dat zegt Bart Eigeman, bestuurslid van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.
Dichtbij
Eigeman stelt in een interview met het tijdschrift Zorg en Welzijn dat hulpverlening dichtbij het kind en het gezin moet komen. Door jeugdzorg onder verantwoordelijkheid van de gemeenten te plaatsen vervalt de taak van de Bureaus Jeugdzorg die op provinciaal niveau opereren. Werknemers van Bureau Jeugdzorg kunnen worden ingezet bij de CJG's, zo stelt het VNG-bestuurslid voor.
Gedwongen
De uitvoering van 'gedwongen' jeugdzorg, zoals jeugdbescherming en jeugdreclassering, is volgens Eigeman een taak voor het rijk. De Centra voor Jeugd en Gezin (CJG) zouden moeten werken zoals huisartsen, vindt Eigeman. Mensen met een vraag of probleem kunnen naar het CJG om te worden doorverwezen naar deskundige hulp.
Eigeman baseert zich op een advies van de commissie-Paas, die afgelopen zomer onderzoek deed naar jeugdzorg.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Weer een bestuurlijke gril waar de VNG achteraan loopt ter wille van Mammon. Tevergeefs, het geld hiervoor is immers al lang uitgegeven en het is maar de vraag of het rijk de vele 100en miljoenen die het de afgelopen 3 jaar extra heeft gepompt in de jeugdzorg ook aan de gemeenten ter beschikking stelt. Aan decentralisatie gaat immers vaak een efficiëncy-korting gepaard.
Wat de taak zelf betreft, mag ook deze bestuursgigant doch zo langzamerhand wel weten dat de Raad voor de Kinderbescherming, het Bureau Jeugdzorg en, niet te vergeten, de kinderrechter sinds jaar en dag blundert waar het de zorg om de jeugd betreft. Jeugdzorg en de aanpalende instanties verlenen bovendien geen hulp, maar heeft slechts een verwijzingsfunctie die het bovendien niet kan waarmaken. Voor het overige gaat het om werkgelegenheid waar het hulpbehoevende kind geen baat heeft. Huisbezoekjes die zouden moeten leiden tot het signaleren van misstanden hebben in een niet gering aantal gevallen desastreuze afloop geleid. De zaak Savannah, dezer dagen gevolgd door de dood van een peuter die onder toezicht stond, is niet het enige geval waar de 'werkertjes' van het BJZ eerder hadden moeten en kunnen ingrijpen, waar de buren dag en nacht aan de telefoon hingen (En waar de rechterlijke macht zich met een dubieus vonnis behendig van haar medeverantwoordelijkheid voor de dood van het meisje onttrok).
Daarnaast tiert ook bij BJZ het (dure) management welig. De 'werkers' van BJZ zou je overigens als gemeente niet in huis moeten willen hebben, een gevaar dat natuurlijk ook dreigt bij overheveling van deze taak. Het zou de bureaucratie en de daaraan gepaard gaande kosten enorm uitbreiden zonder zichtbare meerwinst. Dat terwijl iedereen al steen en been klaagt over de regeldruk.
Mijn advies is en blijft dat de Tweede Kamer nu snel een parlementaire enquête instelt over wat zij als jeugdzorg wenst te zien, wat er nu aan schort, hoe zij die hulp wil laten verlenen en vooral door wie. Waarbij de vraag naar de soort deskundigheid aan de orde komt die bij de RvK, het BJZ en kinderrechters nu beslist niet aanwezig is. Waarna pas de vraag naar de kosten aan de orde is.
Bestuurders moeten zo lang nog maar even hun plasje ophouden.