Beslagvrije voet respecteren is essentieel!
Woensdagavond behandelt de Tweede Kamer het wetsvoorstel “Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW-wetgeving”, waarin vergaande sancties worden ingevoerd om uitkeringsfraude strenger aan te pakken.
Er is geen discussie dat een strenge aanpak van uitkeringsfraude gewenst is. Er is echter wel discussie denkbaar of ter bereiking van dit doel ieder middel geoorloofd is. Wij maken ons grote zorgen over de mogelijkheid die in het wetsvoorstel wordt geopend om bij incasso de beslagvrije voet buiten toepassing te laten.
Wij publiceerden verleden week het artikel “Basale bescherming van wonen, energie en zorg is voor iedereen noodzakelijk”, Zonder die bescherming worden debiteuren uit huis gezet, wordt energie afgesloten en kunnen zij onverzekerd raken voor zorgkosten. Voor de kosten draait vervolgens de gemeente uiteindelijk toch weer op wanneer in deze noodzakelijke levensbehoeften moet worden voorzien, met name wanneer er kinderen tot de huishouding van de debiteur behoren.
Hoe begrijpelijk de vergeldingsgedachte bij uitkeringsfraude en andere vormen van wanbetaling ook is, het is esentieeel ook in dat kader de beslagvrije voet te respecteren.
In het KBvG-rapport "Paritas Passé" is beschreven welke noodsituaties momenteel in Nederland ontstaan wanneer de beslagvrije voet niet wordt gerespecteerd. Het is noodzakelijk dat wel te doen. Niet om de debiteur te gerieven, maar om de maatschappelijke overlast te voorkomen die ontstaat wanneer in de basisbehoeften van debiteuren (en hun gezinsleden inclusief kinderen!) niet wordt voorzien.
Daarom ook hebben wij in het rapport onder meer gepleit voor Incasso Effect Rapportage (IER) bij wetsvoorstellen teneinde tijdig in het kader van de voorbereiding in kaart te brengen wat de gevolgen zijn voor nieuwe wetten voor debiteuren in problematische schulden. Bijvoorbeeld de Wet wanbetalers zorgverzekering en de overheidvordering van de fiscus hebben geleid tot onbalans in huishoudingen in een problematische schuldsituatie met soms ernstige, soms zelfs levensbedreigende gevolgen.
De Vaste Kamercommissie SZW vroeg op 11 april 2012 aan het kabinet op het rapport "Paritas Passé" te reageren. Verleden week schreef staatsecretaris De Krom niet aan de Kamer maar aan de KBvG dat het kabinet er nog “in beraad” verkeert al dan niet aan dit verzoek van de volksvertegenwoordiging gevolg te geven. Is het democratie in actie verzoeken van de volksvertegenwoordiging te negeren?
Een zorgvuldige overheid moet oog hebben voor de noden van debiteuren in financiele moeilijkheid als gevolg van wetgeving waarover voorafgaand onvoldoende is nagedacht. Artikel 20 lid 3 Grondwet geeft burgers recht op bijstand indien zij niet in hun bestaanskosten kunnen voorzien. Het kan toch niet zo zijn dat diezelfde overheid burgers de mogelijkheid ontneemt om in hun bestaanskosten te voorzien!
Wij roepen de leden van de Tweede Kamer dringend op morgenavond
1. bij de incasso van vorderingen terzake van uitkeringsfraude de beslagvrije voet te respecteren;
2. bij gelegenheid van de plenaire behandeling van dit wetsvoorstel het kabinet opnieuw op te roepen aandacht te besteden aan de problematiek van de samenloop van incassobevoegdheden die in het rapport "Paritas Passé" is beschreven.
Deze column kwam tot stand in samenwerking met Erica Schruer
Voor meer columns van Nadja Jungmann, klik hier.
als ik het goed begrijp doet de columniste een beroep op Artikel 20 lid 3 Grondwet (geeft burgers recht op bijstand indien zij niet in hun bestaanskosten kunnen voorzien) ter bescherming van mensen die wegens uitkeringsfraude (oftewel een onterecht beroep op hetzelfde of een ander vergelijkbaar artikel) dat onterecht gekregen geld terug moeten betalen.Lijkt mij een soort van onterechte cirkelredenering...
Ze zouden aanzienlijk minder in die problemen zitten als ze geen misbruik van dat artikel gemaakt haddden!