Plannen Wab funest voor banenafspraak en beschut werk

Cedris waarschuwt ervoor dat de huidige voorgestelde Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) voor de Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) serieuze negatieve gevolgen kan hebben voor de werkgelegenheid voor mensen met een arbeidshandicap. Door een duurder payroll-regime wordt het voor werkgevers veel minder aantrekkelijk om mensen uit deze doelgroep werk te geven en kunnen sw-bedrijven extra kosten tegemoet zien.

Paal en perk aan flexibilisering

De Wab moet paal en perk stellen aan de flexibilisering van de arbeidsmarkt. Onderdeel daarvan is een duurder en complexer payroll-regime. Cedris wil dat Minister Wouter Koolmees (Sociale Zaken en Werkgelegenheid, D66) de doelgroepen van de Wet banenafspraak en het beschut werk net als de Wsw’ers uitzondert van dat regime. Cedris noemt de huidige plannen in een reactie op de internetconsultatieronde ‘onwenselijk’. ‘Het past ook niet bij de ambitie van het kabinet om via de banenafspraak en beschut werk juist méér mensen aan het werk te brengen’, aldus de brancheorganisatie voor sociale werkgelegenheid. Doordat het onaantrekkelijker wordt voor werkgevers om werk te bieden aan mensen uit de doelgroepen banenafspraak en beschut werk, dreigen meer mensen in de uitkering te blijven of terug te vallen, wat voor ook gemeenten tot hogere kosten zal leiden.

‘Noodzakelijke flexibiliteit valt weg’

Arbeidsrechtadvocaat Pauline Burger (Sprengers Advocaten): ‘De bedoeling van de Wab is dat mensen die in één onderneming hetzelfde werk doen onder hetzelfde arbeidsvoorwaardenregime komen te vallen. Daarmee valt voor de doelgroep van de werkbedrijven een flexibiliteit weg die een noodzakelijke consequentie is van de werkwijze in de sector. In de sociale werkgelegenheidssector zijn detachering en verloning belangrijke instrumenten en moet maatwerk worden geleverd.’

Cao Participatiewet hard nodig

Burger legt uit dat de AMvB waarover Cedris ongerust is, regelt dat Wsw’ers van die regelgeving worden uitgezonderd. ‘Dat kan de minister doen omdat er voor de Wsw gewoon een cao geldt. Voor de Participatiewet is er echter geen cao waardoor de doelgroep banenafspraak en mensen met een indicatie beschut werk onder het arbeidsvoorwaardelijke regime van de Wsw of de CAR-UWO komen te vallen, hetgeen fors duurder uitpakt.’ Volgens Burger toont de huidige situatie aan dat een cao voor de Participatiewet hard nodig is. ‘Dan zou de minister wellicht wél een uitzondering kunnen maken. Een eigen arbeidsvoorwaarden-regime voor deze doelgroep is daarnaast ook gerechtvaardigd, vind ik.’