Advertentie
sociaal / Nieuws

Ambtenaren willen stoppen op hun 62ste

De meeste ambtenaren wensen vóór of uiterlijk op hun 62ste verjaardag te stoppen met werken. Maar weinigen willen door tot 65 jaar. Uit een enquête van Binnenlands Bestuur onder 2.169 ambtenaren blijkt amper vijf procent van hen te porren voor doorwerken tot 67 jaar.

24 april 2009
Gemeenteambtenaren eerder
In de categorie 46-55 jaar (waarin verreweg de meeste ambtenaren zitten), wil driekwart voor hun 65ste jaar stoppen. Gemeenteambtenaren blijken eerder met pensioen te willen dan hun collega’s bij Rijk en provincie.

Werk is leuk
Dat een meerderheid eerder dan 65 wil stoppen, betekent overigens niet dat ambtenaren een hekel hebben aan hun werk. Ruim acht op te tien vindt werken leuk.
Wel zegt bijna de helft van alle ambtenaren moe thuis te komen. Opvallend: oudere ambtenaren overkomt dat minder vaak dan hun jonge collega’s. Provincieambtenaren zijn doorgaans het fitst na een werkdag.

Lees hier de Arbeidsmarktspecial 2009 uit Binnenlands Bestuur nummer 17, 24 april 2009.

Reacties: 17

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

hans
typisch dat de quotes bij dit artikel allemaal van bestuurders zijn. Er is geen enkele ambtenaar bij, terwijl bekend is dat de beleving van bestuurders en ambtenaren heel verschillend is. Veel wethouders "doen" het nog even na hun werkzame leven, als afbouw van hun carriere. Raadsleden zijn prima betaalde vrijwilligers, naast een andere baan en burgemeesters hebben ook niet zoveel op met werktijden, 23 vakantiedagen en dat soort verplichtingen, die je als ambtelijk medewerker wel hebt. Een goed onderzoek naar de werkbelasting van 40 jaar ambtelijke dienst kan volgens mij glansrijk het vergelijk met een stratenmaker doorstaan!!
Ruud / Afdelingshoofd
Momenteel ben ik 58 jaar en heb ruim 36 dienstjaren. Tot 2006 kon en ben ik er altijd van uit gegaan dat ik met mijn 62e en 40 dienstjaren met FPU kon en dingen doen die ik leuk vond en waar ik tot dat moment, gelet op mijn drukke baan, slechts beperkt aan toe kwam. Er was immers altijd pensioen- en FPU-premie voor betaald. In 2006 kwam daar door het nieuwe beleid abrupt een einde aan. Voor mij dus geen FPU meer: ik ben net te jong?! Dat was een forse tegenvaller. Intussen heb ik vele - iets oudere - collega's zien vertrekken met een 58 jarigen maatregel of met FPU op hun 61e of 62e (waarvoor ik nu nog steeds premie betaal) of omdat ze niet zo oud werden..... Ik moet dus tot mijn 65e werken. Als ik toch 1 of 2 jaar eerder zou stoppen word ik fors gekort op mijn pensioen! Ook al ben ik wat dat betreft flexibel en werk ik graag - de functie van een integraal manager is zeker niet licht te noemen - maar ik vind het niet correct hoe daar mee om wordt gegaan. De verschillen zijn te groot (o.a. politie en leger hebben nog wel - alhoewel ook beperkter - goede regelingen om er voor hun 65e uit te kunnen of minder te werken! Gemeenteambtenaren niet , die worden op dat vlak n.m.m. gediscrimineerd! Ik ben voorstander van "Gelijke kappen, gelijke monniken" Als je 40 jaar bij de overheid hebt gewerkt heb je - op basis van de afgedragen peremies - recht op je opgebouwde pensioen/FPU. Dat is je ook altijd als overheidsdienaar zo "voor gespiegeld" en er is ook altijd voor betaald!*.

* P.S.: De rerserves van het ABP zouden n.m.m. momenteel een stuk hoger zijn als ook het Rijk in de jaren tachtig de pensioenpremies volledig had verrekend.















Daarom zou ik
van Ginkel / financieel beleidsmedewerker
Waarom worden de ouderen altijd naar huis gestuurd bij reorganisaties en bezuinigingen? Dat weten de manageers donders goed: ze kunnen niet meer mee komen en zijn te langzaam, ze zijn niet gemotiveerd enzovoort. En dan verplicht door laten werken tot 65 of nog langer. Als ik 62 ben heb ik 43 jaar gewerkt (en premie betaald). Ik heb gelukkig geen hekel aan mijn werk maar ik heb dan lang genoeg de gang naar mijn bureau gemaakt.
Het valt mij op dat veel van de geïnterviewden hun eigen ideeën presenteren alsof dat voor iedereen geldt. Als voorbeeld dhr Jansen, burgemeester van Krimpen aan den IJssel. Als ik lees dat vrije tijd niet gelukkig maakt denk ik dat hij moet zeggen "Vrije tijd maakt mij niet gelukkig". Mij maakt het zeer gelukkig. Vrije tijd is voor mij niet achter de geraniums zitten en wachten tot de volgende dag. Vrij is dat ik mijn tijd zelf in kan delen en mijn energie kan geven aan zaken die ik leuk en nuttig vind en waar ik anderen een plezier mee kan doen. Veel en veel afwisselender dan welke baan dan ook.
R. Windt / onbetaalde "gezond verstand bevorderaar"
Wat ik naast een paar zeer realistische reacties lees, is een soort rouw- en verliesverwerking van de gouden jaren in de tweede helft van de vorige eeuw. Een halve gouden eeuw, die mensen hebben ervaren, die na WO II geboren zijn. De schoolgaanders van nu stellen zich op een heel wat minder zekere toekomst in dan hun ouders en grootouders. Als er niet op zoveel fronten kapitaalvernietiging was toegepast, hadden bezuinigingen wellicht nog wat later kunnen worden ingesteld.
Nog liever aan veel zinnige projecten kunnen worden besteed. Dat is pas echt frustrerend.
Als mijn overleden vader en grootvader een deel van de reacties hadden gelezen, zou ik zeker hun vertrouwde woorden bij bepaalde situaties weer horen: "janken van weelde".
Het zal dus gewoon gaan worden dat men ander werk zoekt of krijgt als het oude te zwaar wordt.
Mijn uitzicht is dat ik op mijn 62ste een baan moet zoeken om niet in de bijstand te geraken en dan een oplossing moet hebben voor inmiddels invalide partner.
Als die 65 wordt is de nieuwe regeling net een maand van kracht.
Joke van der Ham / infothecaris
Ik zie een link tussen 'met name bestuurders geciteerd in het artikel' en de optie in de enquête 'betaalde interimklussen doen'. Als ik betaald werk doe - naast of na mijn huidige parttime baan, dan benoem ik dat niet als 'interimklus'. Dat woord lijkt me bij uitstek passen bij het soort werk dat bestuurders en managers doen, klussen in het kader van PUM, of invalburgemeester zijn en dergelijke.
Ed / Senior DIV medewerker
Ik ben het met Leo hierboven eens. Ik ben met mijn 16e jaar met werken begonnen en heb al 37 jaar non-stop gewerkt. Echter 07 jaar geleden pas als ambtenaar bij het ABP me pensioen ingekocht. Als ik tot mijn 65ste moet doorwerken (zoals het er nu naar uitziet) heb ik er 50 jaar werken opzitten. Is toch niet vreemd dat ik zit te springen om veel langer door te moeten werken. Van ellende doe ik nu al vier aan een levensloopregeling mee om toch nog iets eerder te kunnen stoppen!
rullens / milieuadviseur
Ik vind het reeler dat een ambtenaar zijn werkzame leven in elk geval mag beeindigen als hij in elk geval 40 dienstjaren heeft. dat kan dus ook 0- 65 jarige leeftijd zijn of later
P.W.A. van Oojen / Beleidsmedewerker I&A
Iedereen met 40 dienstjaren heeft zich voldoende ingezet voor de maatschappij en zou met pensioen moeten kunnen gaan. Langer doorwerken op vrijwillige basis moet mogelijk zijn.
M.Stevens / hrm adviseur
Als er langer gewerkt moet worden, hoop ik dat de ouderen na hun 62 wel fors kortere werkweken kunnen gaan werken zónder dat dit consequenties heeft voor hun inkomen. Maar nog steeds geldt, dat veel managers niet rouwig zijn als oudere medewerkers afscheid nemen.
Wim
Vergeten wordt dat mensen die gedwongen worden langer te werken dan zij wensen, niet erg productief of zelf contra-productief kunnen worden. Geef de baan van degenen die al 40 jaar hebben gewerkt toch aan een jongere!
Joke van der Ham / infothecaris
Het maakt uit wat voor functie je hebt - onder ambtenaren vallen tenslotte ook de vuilnislieden die veel zwaarder werk hebben dan ambtenaren op kantoor, al zullen die niet massaal de enquête hebben ingevuld op deze plek - en het maakt ook uit hoeveel uur per week je (nu) werkt. Met een parttime baan denk ik het langer uit te kunnen houden dan 63 of 65 jaar. Ik ben ook pas op mijn 21e begonnen met werken (afgezien van een zaterdagbaantje en vakantiewerk als tiener).
Rob Ossel / FPU
1. De norm van 40 dienstjaren is zeer aanvechtbaar voor ambtenaren , die vaak via interne opleiding (bestuursschool) al vroeg begonnen te werken . iemand met voltijd studie begint later , maar heeft immers ook die studiejaren hard aan zijn carriere gewerkt.
2.Wat is een zwaar beroep? Iemand kan ook door niet-lichamelijke inspanning na bijv. dertig jaar top-management behoorlijk "op" zijn ....
a.a. smits
Dat van die moeheid herken ik in mijn omgeving, heel vreemd inderdaad.
Zelf heb ik sinds enkele jaren een heel andere functie dus mij maakt het nu niet uit of ik nog 4, 6 of 8 jaar door ga. Stoppen over 2 jaar heeft nog niets aantrekkelijks. Gewoon bespreekbaar houden wat er allemaal nog lukt en of er reden zijn om af te gaan bouwen.
Ik begrijp die weerstand tegen die paar jaar verhoging helemaal niet en dat hakken-in-het-zand gedrag vind ik ronduit ergerlijk. Als ik zie wat ik de afgelopen 35 jaar aan pensioen"rechten" heb moeten inleveren is het huidige plan een peuleschilletje. Misschien moeten we allemaal verplicht rond de 55 iets heel anders gaan doen. Voor de bureauambtenaar en goede opkikker en voor de buitenman de gelegenheid het lijf rust te geven en de opgedane ervaring in positieve zin door te geven. Met een realistische keuzevrijheid om het moment van stoppen te bepalen erbij kan ik met de huidige tendens heel goed leven.
j.h.fijnenberg
Wat opvalt is dat nog steeds alleen gekeken wordt naar de ABP dienstjaren. Zelf begon ik op mijn 15e in het bedrijfsleven en op mijn 20e bij de overheid. Die eerste jaren tellen niet mee. Nu dus 40 pensioenjaren maar dan start de teller pas echt. Maak maar eens een uitdraai van de revenuen die je verwacht, het zal een forse tegenvaller worden. De komende jaren is dit gelukkig snel op te trekken, maar je moet toch wel 42 tot 43 pensioenjaren abp hebben opgebouwd om te leven als voorheen. Verder maakt de regering het je wel heel lastig als je nog nevenactiviteiten verricht als zelfstandige (zzp). Geen echte aftrekposten tenzij 1225 uren per jaar inzetbaar, maar wel grootste deel naar de belasting. Hoezo stimuleren van ouderen naar langer werken???
A. van den Heuvel / Zelfstandig adviseur
Toen Drees de AOW instelde was de gemiddelde levensverwachting van de man ongeveer 66 tot 67 jaar. De verwachting was dat de AOW dus voor een jaartje of twee pensioen moest zorgen. Drees voorzag wel een verhoogde levensverwachting in de toekomst. Daarom stond er in zijn plan ook dat de AOW leeftijd geleidelijk verhoogd moest worden, met zo'n maand per jaar. Als het originele plan van Drees was uitgevoerd, hadden we nu tot ons 72ste moeten werken. Hoe erg is het dan om tot je 67ste jaar door te moeten gaan, vrijwillig of verplicht?
Leo / uitvoering
Ik werk vanaf mijn 16e jaar. De laatse jaren heb ik mij van behoorlijk lichamelijk werk kunnen opwerken tot opzichter. Als ik tot mijn 63 werk, heb ik 47 jaar gewerkt en daarbij ook nog 27 jaar als "vrijwilliger" bij de plaatselijke brandweer wat ook de nodige lichamelijke en geestelijke inspanning verricht en mijn steentje bijgedragen aan de Nederlandse samenleving. In de "oudste" regeling was het 40 pensioenjaren en dan eruit. Moet ik dan 50 jaar werken vóór ik van mijn rust mag gaan genieten?
Hans / afdelingsmanager
De lethargische houding van Bram verklaart waarom de al jaren durende verslechtering van arbeidsvoorwaarden ook op het vlak van (vroeg)pensioen nog wel even door zal gaan.
De in het artikel aangehaalde mensen die langer doorwerken, o.a. Harry Borghouts, hebben makkelijk praten. Ze hebben alle keuzevrijheid want ze kunnen nu stoppen wanneer ze willen.
Het wordt de hoogste tijd dat ambtenaren op collectief niveau (acties) en op individueel niveau (dreigen of echt vertrekken) de werkgevers een stevige dosis onrust toedienen. Dat houdt relaties spannend.
Advertentie