Dubbele gevoelens over cao-akkoord SW

Cedris, de landelijke vereniging voor een inclusieve arbeidsmarkt, heeft gemengde gevoelens over het onderhandelaarsakkoord voor de nieuwe cao Sociale werkvoorziening waaronder zij zelf begin november haar handtekening zette. Hoewel de beloning voor medewerkers omhoog gaat, komt er geen extra financiering vanuit het rijk. Dat betekent dat de budgetten voor het verbeteren van de bedrijfsvoering juist krimpen.

Principeakkoord

Op 10 november jongstleden kwam er witte rook voor een nieuwe cao voor medewerkers binnen de sociale werkvoorzieningen. Cedris, VNG en de vakbonden FNV en CNV hadden een principeakkoord bereikt. Daarin staat onder andere een hogere reiskostenvergoeding, een loonsverhoging en meerdere eenmalige tegemoetkomingen voor de medewerkers. Cedris voorzitter Mohamed el Mokaddem deed tegelijkertijd een beroep op de politiek in Den Haag om met extra structurele middelen te komen.

Gemengde reacties

Het onderhandelaarsakkoord ligt nu voor bij de leden van de betrokken organisaties, maar de reacties zijn gemengd. Alex de Vos, VN-ambassadeur voor mensen met een beperking noemt het ‘een resultaat met een vervelend onderbuikgevoel’. Ook Cedris, zelf onderdeel van de gevoerde onderhandeling, geeft aan ondanks het akkoord gemengde gevoelens te hebben. ‘We staan er achter omdat er met het akkoord verbeterde arbeidsvoorwaarden voor de medewerkers worden gerealiseerd’, aldus woordvoerder Bert Doek. ‘Maar een groot deel van de cao kent geen dekking.’

Tekorten

Doek legt uit: ‘Op dit moment zijn er al veel financiële tekorten bij de SW-bedrijven. De financiering die we krijgen vanuit gemeenten is over het algemeen minder dan de uitgaven, en niet genoeg om onze taak volledig uit te voeren, namelijk het aan het werk helpen van mensen met een beperking.’ Nu de lonen van de bestaande SW-medewerkers omhoog gaan en er geen aanvullende middelen vanuit het rijk komen blijft er minder over voor andere zaken.

'Er moest iets gebeuren'

‘Je kunt het geld maar één keer uitgeven, en het feit is dat er nog veel mensen binnen onze doelgroep aan de kant staan.’ Waarom dan toch instemmen met een nieuwe cao? ‘Er moest iets gebeuren ten aanzien van de verslechterde financiële positie van onze medewerkers, en het rijk kwam niet over de brug. Toen hebben wij, de vakbonden, en de VNG gezegd dat we zelf iets moesten doen. Dan maar uit eigen middelen.’ Uiteindelijk zijn het de gemeenten die de SW-bedrijven financieel dragen. ‘Met de nieuwe cao komt er wel meer druk te staan op de keuzes die gemeenten kunnen maken.’

Toekomstvisie

Daarom is het nieuwe akkoord volgens Cedris vooral op de korte termijn een wenselijk resultaat, maar na 2024 is er meer nodig. De oproep van de onderhandelingspartners aan het rijk om met meer middelen te komen blijft staan. Minister Schouten heeft inmiddels via een brief de Kamer geïnformeerd over het principeakkoord en de nieuwe cao. Daarin schrijft ze ook dat ze in overleg is over ‘een toekomstbestendige infrastructuur van sociaal ontwikkelbedrijven, waarbij ook de financiële positie van de sector wordt betrokken.’

Nieuwe Kamer

Doek noemt het ‘een haakje’, ondanks dat het rijk formeel geen onderhandelingspartner is in de kwestie. ‘Ik lees het als een oproep aan de nieuwe Tweede Kamer, want het zal aan hen zijn. Demissionair minister Schouten zal nu niet opeens meer middelen krijgen. Politiek breed is gezegd dat ze vinden dat deze mensen het verdienen om fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden te hebben. Dan verwacht ik ook dat ze meer geld beschikbaar stellen en het niet alleen overlaten aan de gemeenten en de bedrijven zelf.’