Verdienmodel van zonneparken onder druk

Door de hoge bouw- en financieringskosten wordt het steeds moeilijker om zonneparken aan te leggen. De kans bestaat zelfs dat projecten die al jaren op stapel staan alsnog niet doorgaan. Dat vertelt Friso Huizinga, directeur van LC Energy, dat eerder zonneparken aanlegde bij plekken als Geldermalsen, Wageningen, Stadskanaal, Woensdrecht en Wijk bij Duurstede. Hij reageert daarmee op een bericht hierover in Het Financieele Dagblad.

Duurder

Huizinga moet voor het eind van dit jaar de financiering rondkrijgen van nog vier zonneparkprojecten. Dat wordt krap. ‘Het is nu 40 tot 45 procent duurder om een zonnepark te bouwen dan anderhalf jaar geleden’, vertelt hij. ‘Het is echt moeilijk om een goede prijs te krijgen.’ De grondstofprijzen zijn gestegen, materiaal wordt laat geleverd, de personeelskosten gaan omhoog. Bovendien zijn banken minder bereid te financieren door de verslechtering van het verdienmodel van zonneparken. Eerder staken banken 80 procent of meer in een zonnepark. Dat is verleden tijd, zelfs al is de stroomprijs nu erg hoog en zijn de inkomsten dus ook gunstig.  Daar komt nog bij dat de rente die de bank vraagt omhoog is gegaan. Tot slot zijn gemeenten de laatste jaren meer eisen gaan stellen aan de landschappelijke inpassing van een zonnepark. ‘Wij zijn helemaal voor landschappelijke inpassing, maar het is onze primaire taak dat wij duurzame energie opwekken. Ik denk dat we onszelf in de voet schieten doordat projecten hierdoor duurder worden.’

Hoge prijs

Een project uitstellen, is volgens Friso Huizinga nauwelijks een oplossing. De houdbaarheid van al lopende contracten en vergunningen is eindig. Bovendien is er voorlopig geen zicht op een daling van de kosten. Ook bestaat het risico dat de nu hoge stroomprijs straks gaat zakken, waardoor zonne-energie nog minder rendabel wordt. Het slimste lijkt daarom nog zo veel mogelijk van die stroomprijs te profiteren door projecten waaraan al jaren is gewerkt snel af te ronden. Daarna moet nagedacht worden over: hoe nu verder. ´Dit maakt het moeilijk om nieuwe projecten op te starten. We moeten nadenken met welke visie we dat gaan doen.'

Lastig

Iets relativerender is Guido van Loenen, voorzitter van energiecoöperatie Rijne Energie en consultant bij een adviesbureau voor ruimtelijke ordening. Hij en zijn team werken aan wat het grootste duurzame energiepark van Nederland kan worden, met windmolens maar vooral een zonnepark. Die moeten komen in de polders Rijnenburg en Reijerscop bij de stad Utrecht. Dit project bevindt zich in een vroeg stadium, vertelt Van Loenen, waardoor er nog ruimte is in te spelen op de hoge bouwkosten. ´We hebben nu een vergunning aangevraagd voor vier windturbines. Er gaat nog wel een jaar overheen voor we dat voor het zonnepark doen.´ Als de situatie dan nog steeds ongunstig is, zijn er volgens hem ´meerdere knoppen om aan te draaien´. ´Bijvoorbeeld: hoeveel ruimte reserveer je voor de landschappelijke inpassing? Als je maar 60 procent van het oppervlak mag gebruiken voor het zonnepark en de rest moet reserveren voor de landschappelijke inpassing met heesters of hagen, heb je een heel ander verdienmodel dan als je 90 procent van het oppervlak voor het zonnepark kunt gebruiken.’ Van Loenen concludeert: ‘Het is een lastige situatie, maar niet onmogelijk.´