Onlangs was ik vanuit de Citydeal Klimaatadaptatie in Rotterdam aanwezig om input te geven op de Nationale Klimaat Adaptatie wet die binnenkort naar de Tweede Kamer gaat. Minister-president Rutte en burgemeester Aboutaleb spraken over de spirit van samenwerking. Als voorbeeld daarvan o.a. de 80 miljoen euro die het Havenbedrijf Rotterdam (waar de gemeente de belangrijkste aandeelhouder van is) jaarlijks afdraagt aan het rijk. Ik stel voor om dit eens radicaal anders te gaan doen: de 80 miljoen euro die het Havenbedrijf Rotterdam jaarlijks afdraagt aan het rijk, eens een paar jaar over te maken aan Rotterdam.
Want in een tijd waarin zich ontelbaar veel nieuwe mogelijkheden en kansen voordoen, wordt de wereld al mooier gemaakt met hulp van de integrale toepassing van niet alleen communities, maar ook door big data, slimme algoritmes en nieuwe technologieën, buiten gevestigde kaders om. De afgelopen decennia is veel macht verschoven van landen naar steden, naar bedrijven en netwerken.
De wereld gaat sneller dan 160 jaar geleden en dus is er een nieuw begrip van eigenaarschap ontstaan. De sleutel voor de oplossing ligt bij lokale gemeenschappen. Veel grote uitdagingen van deze tijd hebben een grote impact op het ruimtelijke domein: de implementatie van de CO2-doelen van Parijs, Europese samenwerking, immigratie, concurrentiekracht, klimaatverandering en voedselbeleid.
Start-ups en sociale bewegingen zijn actief op tal van economische, ecologische en sociale uitdagingen. Ik hoop dan ook dat u de komende tijd meehelpt met het verbinden van deze initiatieven in de stad, want we hebben ze hard nodig om in de komende jaren de uitdagingen op economisch, sociaal en ecologisch terrein aan te kunnen gaan. Er is nationaal en internationaal een beweging voelbaar dat het werken aan de stad niet langer slechts aan institutionele partijen is voorbehouden. En dat juist iedereen – vanuit zijn specifieke deskundigheid en ambitie – aan de ontwikkeling van de stad kan bijdragen.
In maart 2017 kiezen we een nieuwe Tweede Kamer. Het rijk dringt steeds meer aan op co-creatie en stedelijke overheden, de zogenoemde Community of Practices. In deze community delen een groep mensen of organisaties hun ervaringen en brengen dit samen in gedeelde kennis over wat werkt in de praktijk. Hierbij hoort ook het leren werken in netwerken. Wil je problemen op kunnen lossen in de civiele sector, dan zul je moeten werken in netwerken. De overheid is van oudsher al een groot netwerk, maar heeft hierin nog een grote slag te slaan: piramides verdwijnen en wendbare organisaties ontstaan; van vaste harkjes en hokjes naar wendbaar en plat. Ik zie het om me heen gebeuren en ik zie de worsteling ook en dat is goed, omdat we samen leren wat werkt!
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.