'Rotte kiezen slopen'

Oplossingen: ‘Je moet onderscheid maken tussen gebieden waar de bevolking terugloopt, en regio’s waar je te maken hebt met huishoudenskrimp. Zolang het aantal huishoudens toeneemt, houd je een gezonde woningmarkt. Pas als de hoeveelheid huishoudens daalt, krijg je te maken met een overschot aan woningen, en dat leidt tot allerlei problemen. ‘Een overschot aan huizen, leidt tot waardeverlies. Wat je ooit hebt gekocht voor 100.000 euro, is dan opeens nog maar 50.000 of 60.000 euro waard. Investeringen verdienen zich niet meer terug. Corporaties en particuliere eigenaren gaan steeds minder investeren, waardoor verloedering op de loer ligt. Daarom moet je het waardeverlies beperken en verdelen.

‘In Friesland bijvoorbeeld, waar de krimp zich vooralsnog minder sterk manifesteert, kan je volstaan met de aanpak van rotte kiezen. Door leegstaande woningen en bedrijfsgebouwen te slopen, kan je de gemiddelde kwaliteit van een gebied daar goed houden. In Noordoost-Groningen en Zuidoost-Limburg is het daarvoor te laat. Daar werken we aan ontbouwingsplannen, waarbij we in een groter gebied teruggaan van bijvoorbeeld 2000 naar 1500 woningen.

‘De kunst is om de ruimtelijke samenhang te behouden, zodat niet allerlei onduidelijke grasvelden ontstaan. We bekijken ook of we grond en woningen in krimpgebieden kunnen onderbrengen in een opkoopfonds; noem het een bad bank. Als je al dat onroerend goed daarin onderbrengt, kun je bezien wat je er in financiële zin nog uit kunt halen. Hierbij zal de overheid wel moeten bijspringen.

‘Een andere mogelijke oplossing is dat dorpen zich scherp profileren. Denk aan een gezinsdorp waar goede voorzieningen zijn voor kinderopvang, maar waar ouderenzorg niet nodig is. Of aan een jongerendorp met kleine huizen, maar ook een café en sportvoorzieningen.’