Overijssel: eigen varkens eerst

Provinciale Staten van Overijssel hebben vorige week bij motie uitgesproken dat zij uitsluitend nieuwvestiging van intensieve veehouderijen willen toestaan als het betrokken bedrijf elders in deze provincie een bouwblok opheft of als het ‘een aantoonbare bijdrage levert aan het oplossen van een stankknelpunt’.

Hiermee heeft Overijssel zich laten insprireren door Noord- Brabant, dat deze zogeheten ‘saldo-benadering’ al eerder opnam in zijn reconstructieplan. Gedeputeerde Staten van Overijssel hebben vraagtekens bij de juridische houdbaarheid. Toch hebben de Provinciale Staten nu aan GS opdracht gegeven om nader onderzoek te doen en de saldering ‘zo snel als wettelijk mogelijk is als uitgangspunt te nemen voor het handelen van GS’.

De motie werd op inititatief van de PvdA ingediend tijdens een debat naar aanleiding van een door 7100 burgers ondertekend burgerinitiatief tegen megastallen. De indieners hadden gevraagd het Overijssels reconstructieplan te herzien, maar hierin gingen de Staten niet mee. Wel werd een amendement aanvaard van CDA, VVD en SGP waarin wordt gesteld dat de provincie nadrukkelijker de regie wil nemen. ‘De provinciale sturing op de ruimtelijke ontwikkeling van landbouwbedrijven’ zal worden ‘versterkt’. Verder geven de Staten aan gemeenten het ‘dringende advies’ om nieuwe intensieve bedrijven uitsluitend toe te staan ‘op minimaal 500 meter van woonkernen en aaneengesloten lintbebouwing’. Dit was 250 meter. Ook hebben de Staten GS de opdracht gegeven om bij de ministers Cramer (Vrom) en Verburg (Landbouw) ‘verder onderzoek’ te bepleiten naar de gezondheidsrisico’s van de intensieve veehouderij.

Woordvoerder Jan Veldhuis zegt namens de indieners van het burgerinitiatief niet geheel ontevreden te zijn over het voorlopige resultaat. ‘Het heeft mensen in elk geval aan het denken gezet. Er zijn wel wat ogen open gegaan en dat werkt door. Ons initiatief had wel wat ruimer gehonoreerd kunnen worden, maar dat gaat meestal indirect. Zo werkt de politiek, en daar moet je mee leren leven.’