Ollongren onderzoekt 'ingrijpende' woonplicht

Minister Ollongren (Binnenlandse Zaken, D66) onderzoekt de mogelijkheden van een woonplicht voor bestaande woningen, om te voorkomen dat beleggers die huizen opkopen en doorverhuren. Maar ze geeft aan bedenkingen te hebben bij een dergelijk ‘ingrijpend instrument’.

'Vastgoedbaronnen'

In de meeste grote steden en studentensteden is de particuliere verhuur toegenomen, met Groningen als koploper. Beleggers kopen woningen op om te verhuren en starters en sociale huurders zouden hier de dupe van zijn. Ollongren nuanceert dit op een aantal punten (in haar reacties op vragen van Kamerleden Beckerman en Nijboer), maar ze laat wel onderzoek doen naar het prijseffect en de mogelijkheid van een woonplicht.

Belemmeringen

Een aantal gemeenten is al op zoek naar een mogelijkheid om de woonplicht in de bestaande bouw in te voeren. Daarom vindt Ollongren het ‘belangrijk om gemeenten nauw te betrekken bij de verkenning van dit mogelijke instrument’. Ze doet dit in het kader van de in maart aangenomen motie Dik-Faber, die de regering vraagt om de juridische belemmeringen weg te nemen voor dergelijke maatregelen.

Noodknop

Voor nieuwbouwwoningen mogen gemeenten wel de woonplicht toepassen. ‘Bij nieuwbouw kunnen zij bijvoorbeeld korting bieden op de grondprijs voor de bouw van sociale huur en woningen bestemmen voor middenhuur.’ De minister roept gemeenten op om gebruik te maken van hun bevoegdheden en ze zegt aan een noodknop te werken om excessieve huren aan te pakken. Amsterdam wil een verhuurverbod instellen voor nieuwe koopwoningen.

Doorbelasten

Ollongren weigert enkele gesuggereerde maatregelen. Ze wil niet een maximumaantal panden invoeren dat iemand mag bezitten, omdat het niet om het aantal gaat maar om de wijze van verhuren. Bovendien zou het inbreuk doen op verschillende bestaande rechten. Ze wil ook niet aan een overdrachtsbelasting om particuliere beleggers te ontmoedigen, omdat het volgens de minister aannemelijk is ‘dat de verhuurder de hogere overdrachtsbelasting doorbelast naar de huurder in de vorm van hogere huren’. Daarnaast vindt ze het belangrijk om beleggers niet over één kam te scheren, omdat het kan zijn dat ze bijdragen aan een goed functionerend middenhuursegment.