‘Draagvlak windmolens verdwijnt door Sovjetaanpak rijk’
Het Sovjetmodel voor ruimtelijke planning dat het rijk provincies oplegt, brokkelt het draagvlak voor windmolens af. De regie moet terug naar de provincies.
De regie over windmolenplannen moet terug naar de provincies, zegt gedeputeerde Rein Munniksma van Drenthe. Hij heeft daarvoor een plan, waarover hij donderdag spreekt met collega’s van het Interprovinciaal Overleg (IPO).
Sovjetmodel
Met het ‘Sovjetmodel voor ruimtelijke planning’ dat het rijk provincies oplegt, brokkelt het draagvlak voor windmolens af, waarschuwt Munniksma. 'Het rijk is met een verkeerde volgorde van start gegaan: Molens plaatsen zonder visie.' Weliswaar werkt het ministerie van I&M aan een Rijksstructuurvisie Wind op Land, maar die is nog niet klaar. Ondertussen beoordeelt een ander ministerie, EL&I, de aanvragen voor grote windmolenparken (meer dan 100 megawatt).
Veel te veel
Het rijk wil met de rijkscoördinatieregeling de regie houden over de omvangrijke plannen. Maar dat leidt er in Drenthe toe dat voor een gebied waar de provincie 200 tot 280 mw aan windmolens wil realiseren, nu drie plannen liggen die samen het dubbele aan capaciteit opbrengen. Veel te veel, vindt de provincie, maar zij heeft daarover nu weinig te zeggen.
Weerstand
Dat moet anders, vindt Munniksma. Vooral omdat deze werkwijze heel veel weerstand geeft onder de bevolking. ‘Mensen begrijpen de noodzaak van groene energie, maar door deze aanpak met de rijkscoördinatieregeling voelen ze zich overvallen en buitenspel gezet.’
Driedimensionale maquettes
Samen met de vier betreffende gemeenten is Drenthe nu een gebiedsvisie Wind in Drenthe aan het maken. Daarin geven de partijen aan waar windmolenparken kunnen komen en hoe groot die mogen zijn. Met driedimensionale maquettes op internet kunnen alle betrokkenen en inwoners de verschillende modellen bekijken en erop reageren, zegt Munniksma.
Weigerachtig
Wat hem betreft kunnen provincies op deze manier prima zelf beoordelen welke plannen passen op hun grondgebied. Pas wanneer een provincie weigerachtig blijkt en geen bijdrage wil leveren aan de landelijke doelstelling van 6000 mw windenergie, komt het rijk met een coördinatieregeling weer in beeld, stelt Munniksma.
IPO
Volgens hem is voor deze werkwijze animo onder andere provincies. Donderdag bespreekt hij zijn plan binnen het IPO. Hij hoopt dat daarna een gezamenlijke brief namens de provincies naar Den Haag kan. ‘De teneur bij provincies is: Liever 5900 mw windenergie in goed overleg geregeld, dan 6000 met gezeur. Want het stopt niet daarna. Ook in de toekomst moeten we verder met wind. Dan is draagvlak onontbeerlijk.’
Wel overleg
Volgens minister Verhagen (EL&I) is er overleg met betrokken gemeenten en provincies over plannen die onder de rijkscoördinatieregeling vallen. Dat schrijft hij in antwoord op Kamervragen.
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
De weerstand van de provincies is er nog steeds, want de kaart van de landelijekstructuurvisie windenergie, is juist onder druk van de provincies uitgekleed tot alleen de huidige windpark plannen.
Terwijl we juist verder moeten kijken, naar 2030 en 50.
Rijksambtenaren kijken niet verder dan 2020, dat is criminele incompetentie, maar past perfect in de door het rijk geregisseerde weerstand.
En, hoewel de boeren in Drenthe hun openingsbod sterk overdrijven, had de provincie alk 2 jaar geleden met een eigen visie op mooi ontworpen windparken kunnen komen.
De wieingermeer deed dat toen al, Friesland begin 2011, en Flevoland deed het in december 2011.
Mooie windparken zijn lijn vorming, met ca 10 km tussen de lijnen.
Het tweede aspect van mooie windparken is echte participatie.
Burgers MOETEN de kans krijgen te participeren. In Flevoland moet 5% van het park van de burgers worden, ander gaat het niet door. in Denemarken is het 20%
Munniksma moet nog steeds de stap maken dat hij, en niet ondernemers de lijnen trekken. Want het landschap is een collectief goed, dus de overheid bepaalt de locatie, met adviezen van de bevolkingen grondeigenaren. Daarna gaan de ondernemers los, met 5% van de aandeelhouders die kritisch mee kijkt.
Het zou de gedeputeerde sieren als ze werkelijk in kaart brengen wat de windmolens te weeg brengen en dat ransparant met de kiezers delen.
Aan de andere kant worden boeren ook gecompenseerd voor schade bijvoorbeeld in waterbergingsgebieden. Terecht! Een aantal van hen echter wacht nog steeds op schadevergoeding...
Met zoveel onzekerheden en dusdanig grote gevolgen zal draagvlak met deze insteek ver te zoeken zijn.
De schade s=door windmolens is nihil.
Er staan er nu ca 2000 in ons land
En er zijn maar een paar gevallen dat er echt een planschade uitkering is geweest
Dat komt doordat de windpark bouwers zeer zorgvuldig plannen. Bijna altijd moeten zij zelf de planschade betalen.
En, ga zelf eens luisteren, je hoort windmolens vrijwel niet op de afstand waar de woningen staan.
Voor 99.99 % van de bevolking geldt dat ze al in zoveel achtergrond geruis leven, dat ze windmolens nooit zullen horen.
Ook niet op het stille platteland.
Het is of verkeer, of struiken en bomen die meer lawaai maken dan de windmolens.
De echte weerstand tegen windmolens komt doordat inwoners van een gebied systematisch worden buitengesloten, en anderen, vaak ook nog anononiem, verdienen aan het windpark waar de inwoners op uitkijken.
In de praktijk zie je dat inwoners trots zijn op hun windpark, als het er een tijdje staat.
En die trots wordt alleen maar versterkt als je zelf aandeelhouder bent.
In Drenthe is iets aparts aan de hand, daar heeft het rijk zodanige condities gecreëerd dat er een heel lelijk windpark dreigt te ontstaan.
Daarom heb ik daar een mooi ontworpen windpark voorgesteld. Met dezelfde ontwerpregels als in Dronten.
Dus alleen enkelvoudige rijen windmolens, met minstens 10 km tussen de rijen. Rechte of gebogen rijen, net zoals het visueel het mooiste past.
Op die manier stijgt een woning in waarde, omdat er een eigen stukje windpark bij hoort, netjes op voldoende afstand, als een sieraad aan de horizon.