Groen stadhuis nog ver weg

De verduurzaming van gemeentelijk vastgoed komt moeizaam van de grond. Meer urgentie is hard nodig. Gemeenten die niet aan de energielabelplicht voldoen, dreigen anders hun eigen kantoren te moeten sluiten.

Tussenrapportage

De lat voor maatschappelijk vastgoed ligt nu op een CO2-reductie van 49 procent in 2030 en 95 procent in 2050. Om dit collectieve pad te bewandelen maakt elke gemeente haar eigen gemeentelijke routekaart. Daarin zet ze op een rijtje hoe het lokale maatschappelijk vastgoed ervoor staat en hoe ze haar doel denkt te bereiken.  Elke vier jaar, is het idee, stelt de gemeente haar routekaart bij. Vervolgens maakt de VNG elke twee jaar een tussenrapportage. Volgend jaar verschijnt de eerste.

Worsteling

Het opstellen van de gemeentelijke routekaart blijkt bepaald niet appeltje-eitje. Directeur Michiel Otto van HEVO, dat afgelopen jaren tientallen gemeenten heeft geadviseerd en begeleid bij verduurzaming van vastgoed, verwoordt het als volgt: 'Als gemeente heb je bijvoorbeeld 15 scholen uit alle leeftijdscategorieën, 10 buurthuizen, 3 multifunctionele accommodaties, een gemeentehuis en misschien nog ergens een welzijnsvoorziening. Allemaal verschillende type gebouwen, allemaal uniek en je moet voor elk gebouw beslissen wat voor maatregelen je daar moet treffen om de energieprestatie te verbeteren om uiteindelijk in totaal op een bepaalde CO2-reductie uit te komen. Dat is een hele worsteling.'

Weinig hoopgevend
Het leidt voorlopig tot een weinig hoopgevende tussenstand. 'Weinig tot geen gemeenten werken op dit moment vanuit (...) een integrale portefeuille aanpak', constateert adviesbureau Brink dat dit jaar in opdracht van de VNG een nulmeting deed naar de verduurzaming van gemeentelijk maatschappelijk vastgoed. Met andere woorden: er zijn amper gemeenten die een eigen routekaart hebben opgesteld.

Laaghangend fruit
Veel gemeenten richten zich op het goedkope 'laaghangend fruit', aldus Brink. 'De focus op deze maatregelen is niet altijd efficiënt, en zorgt ervoor dat de grootste en minder rendabele investeringen worden uitgesteld. Op deze manier komen de grote investeringen meer aan het einde van de verduurzamingsopgave, in plaats van deze investeringen voor verduurzaming over meerdere jaren te kunnen verdelen.'

Routekaart
De VNG-woordvoerder mailt dat er wel degelijk gemeenten zijn met een gemeentelijke routekaart: Utrecht, Tilburg, Eindhoven, Oss en Oldambt. Desgevraagd laten Oldambt, Eindhoven en Oss weten dat ze geen gemeentelijke routekaart hebben. Tilburg mailt van wel. Utrecht heeft geen antwoord op de vraag.

Geen deadline
Wat de verduurzaming niet helpt, is het ontbreken van een harde planning. Een deadline voor het aanleveren van de gemeentelijke routekaarten ontbreekt, zo geeft Anja Buisman, procesregisseur verduurzaming maatschappelijk vastgoed bij de VNG, toe. Die gemeentelijke routekaarten zijn essentieel om de vinger aan de pols te houden over de voortgang van de verduurzaming van gemeentelijk vastgoed.

Zelf verantwoordelijk
Op dit moment werkt de VNG nog vooral met modelmatig berekende informatie. Buisman: 'In 2022 hebben we bij de voortgangsrapportage veel betere informatie nodig van gemeenten over de echte projecten en de echte werkelijkheid en minder uit modellen.' Gemeenten en de VNG zijn zelf verantwoordelijk voor de kwaliteit van de informatie. De voortgangsrapportages worden niet inhoudelijk getoetst door de rijksoverheid. 'Ik zal ze heus wel lezen en er iets van vinden, maar ik ga niet alle getallen controleren', zegt Selina Roskam, coördinerend beleidsmedewerker energietransitie utiliteitsbouw van het Ministerie van Binnenlandse Zaken.

Teugels aangetrokken

Volgens adviesbureau Brink mogen de teugels van verduurzaming wel wat aangetrokken worden. Het vertalen van de ambities uit het Klimaatakkoord naar een eigen gemeentelijke routekaart voor maatschappelijk vastgoed wordt, aldus de onderzoekers, 'vaak als vrijblijvend ervaren. Regelgeving, bindende afspraken of resultaatsverplichtingen helpen gemeenten om meer urgentie te kweken en actie te ondernemen. Het geeft richting, waarover een gemeente anders (in een politieke omgeving) zelf moet beslissen.' Oftewel, in gewonemensentaal: zolang niemand met de vuist op tafel slaat, blijft het pappen en nathouden.

Lees het hele verhaal over de verduurzaming deze week in BB20 (inlog).