Herrie is niet overal hetzelfde

RIVM-onderzoek naar vliegtuiglawaai werpt nieuw licht op de beleving van geluidhinder. Per regionaal vliegveld ervaren omwonenden hetzelfde aantal decibellen verschillend, zo blijkt uit analyse van twintig jaar geluidsbelevingsonderzoek. Mensen kunnen dezelfde geluidsterkte anders beleven, constateert het onderzoeksinstituut.

Omstandigheden verschillen

Geluidhinder vindt plaats rond de luchthavens, maar ook onder vliegroutes en oefengebieden van defensie. Dat dezelfde herrie op verschillende plekken tot uiteenlopende hinderbeleving leidt, heeft volgens het RIVM te maken met omstandigheden op en rond de luchthavens. Op dit moment wordt met die verschillen geen rekening gehouden. Zo zijn het aantal en het type vliegtuigen van invloed op de beleefde hinder. Maar ook de verwachtingen over de toekomstige hoeveelheid vliegverkeer en de bijbehorende hoeveelheid geluid. Zo kan dus de commotie over een uitbreiding van vliegbanen zorgen voor hogere scores op hinderbeleving.

Belevingsonderzoek

Voor het meten van geluidhinder door luchtverkeer kunnen twee methoden worden gebruikt: berekeningen of een zogeheten belevingsonderzoek. In 2002 is voor Schiphol de nationale rekenformule opgesteld. Die wordt ook gebruikt om toekomstverwachtingen voor regionale luchthavens te berekenen. Volgens het RIVM geeft deze rekenmethode een algemene weergave van de hindersituatie en houdt daardoor minder rekening met lokale actuele omstandigheden.

Slecht vergelijkbaar 

Bij belevingsonderzoeken spelen veel meer factoren een rol die van invloed zijn op geluidhinder. Het is daardoor een waardevol instrument. Probleem is dat deze metingen onderling slecht vergelijkbaar zijn omdat ze niet op dezelfde manier zijn opgezet.

Klachten bij gemeente

Klachten over geluidhinder komen veelal terecht bij de gemeenten rond regionale luchthavens. Die dringen regelmatig bij het rijk aan op nader onderzoek naar de herrie en de gezondheidsgevolgen daarvan. Sommige gemeenten, zoals Eindhoven, doen zelf ook onderzoek naar geluidhinder voor hun inwoners. Daarnaast moeten gemeenten elke vier jaar gegevens over de gezondheidssituatie verzamelen en analyseren, een taak die is uitbesteed aan de GGD’en. Vragen over geluidhinder worden daarin niet overal op dezelfde manier gesteld. Het RIVM probeert nu met de GGD’en rond de luchthavens een eenduidige manier van monitoring op te stellen, zodat de hinderinformatie kan worden vergeleken.