Dure brug gesloopt na tegenvallend verkeer

De verwachting was dat het goederenverkeer zou toenemen, maar na de renovatie van 33 miljoen euro reden er slechts 15 treinen over de brug. Om de waterveiligheid van Maastricht te verbeteren, wordt de brug gesloopt.

Economische crisis

Er is begrip voor de verbijstering bij veel Maastrichtenaren, schrijft minister Harbers (Infrastructuur en Waterstaat, VVD). Ook voor het ministerie was het een ‘een onverwachte en flinke tegenvaller’. Onderzoek uit 2004 wees uit dat ‘een potentiële goederenstroom aannemelijk was’, dus het ministerie en decentrale overheden hadden vertrouwen in het investeren in reactiveren van het spoor. Ook de Europese Unie droeg bij.

‘Echter’, schrijft Harbers, ‘de oplevering van het spoor vond plaats tijdens de economische crisis en papierproducent Sappi, de drijver achter het verwachtte goederenvervoer, kampte in 2012 met problemen. Reorganisatie volgde en het vervoer per vrachtauto bleek goedkoper. Daarom is goederenvervoer per spoor niet tot stand gekomen.’

Sloop

‘Welke lessen trekt u uit deze casus?’, vragen Kamerleden Ploumen en De Hoop (beiden PvdA) zich af. Voortaan worden dergelijke kosten bij de initiatiefnemer gelegd, antwoordt Harbers, en wordt er ‘terughoudend geacteerd’ als het gaat om spoorwegen met een marginaal bestaan. ‘Daarnaast is het belangrijk om blijvend scherpe afwegingen te maken of we de infrastructuur nodig hebben.’

Omdat ‘de brug een gevaar vormt voor de nautische- en waterveiligheid’ wordt hij gesloopt. Het Julianakanaal zou gevaarlijk zijn voor grotere schepen. ‘De vaarroute is daardoor onbetrouwbaar en kan voor langere tijd gestremd zijn wat tot schade leidt in de hele economische keten.’ Bovendien kan de verwijdering van de brug en de pijlers de waterstand verlagen met 5 centimeter, wat de waterveiligheid van Maastricht verbetert.

Alternatieven

‘Het behoud van de brug zou leiden tot blijvende kosten voor instandhouding uit overheidsmiddelen van een spoorbrug die niet wordt gebruikt.’ De Kamerleden vinden dat andere opties, zoals het omvormen tot een brug voor fietsers en voetgangers, eerst moeten worden onderzocht. Maastricht heeft dat volgens de minister onderzocht en dat zou niet logisch zijn.

Over de doelmatigheid van de uitgaven schrijft Harbers: ‘Het voornemen om een in onbruik geraakte brug te slopen en zo kosten uit te sparen voor beheer, onderhoud, renovatie en aanpassingen ten gunste van nautische- en hoogwaterveiligheid is onder de streep een doelmatige inzet van rijksmiddelen.’