Zeggen en doen

Na de aankondiging van de milieuactiegroep Kappen met Kolen om een zogeheten ‘die in’ te houden voor de poorten van Tata Steel, vond de vice-voorzitter van de centrale ondernemingsraad van het bedrijf het nodig in een app-groep te zeggen “Gelijk de oven in, dan gaat het niet stinken”.

Een ander lid van diezelfde ondernemingsraad vulde dat aan met de opmerking “Arbeit macht Frei”, verwijzend een naar de naziconcentratiekampen.

Zeggen is natuurlijk — en gelukkig maar in dit geval — nog geen doen. Het is veeleer stoere taal die je aan een bepaald soort borreltafels wel vaker hoort. Gevat grappig? Nou, nee. Dom en lomp, dat wel. En zeker: van een vice-voorzitter van de ondernemingsraad zou je iets meer herseninhoud mogen verwachten. De directie en de Centrale Ondernemingsraad van Tata Steel lieten meteen weten met afschuw kennis te hebben genomen van de uitspraken. ‘Volstrekt onacceptabel en kwetsend’ vinden ze die.

Dat is het minste wat je als directie kunt zeggen. Meer kan uiteraard ook, allereerst door namens Tata Steel bijvoorbeeld excuses te maken richting actievoerders. Over de gewraakte uitlatingen van je personeel, maar eveneens over de kankerverwekkende stoffen als lood en pak’s die je als bedrijf jaar in jaar uit, dag in dag uit uitblaast over honderdduizenden omwonenden. En het daarbij niet te laten, maar die woorden gepaard laten gaan met concrete daden die die ongezonde, nee levensbedreigende uitstoot aantoonbaar stoppen.

Want bij herhaling zeggen dat er serieus maatregelen worden genomen, blijkt in de verste verte nog geen doen, zoals onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) vorige week aantoonde. Het onderzocht vorig jaar twee keer de uitstoot in de omgeving van de staalfabriek. Het instituut deed zo’n meting ook al in 2020.

De conclusie? In beide jaren daalde een vergelijkbare hoeveelheid schadelijke stof neer. Volstrekt onacceptabel. En als de directie dat zelf niet wenst uit te spreken, mag de provincie — verantwoordelijk voor de uitvoering van de vergunningverlening, het toezicht en de handhaving — dat als bevoegd gezag in fermere bewoordingen doen. Mag? Moet!