Tweehurenbeleid terug van weggeweest
Steeds meer corporaties overwegen verschillende huurprijzen voor verschillende inkomensgroepen.
Steeds meer corporaties overwegen verschillende huurprijzen voor verschillende inkomensgroepen. Vaak uit noodzaak; de investeringsopgave is groot en de druk op betaalbaar wonen neemt toe. Keerzijde zijn de extra administratieve lasten. Bovendien zien sommige corporaties tweehurenbeleid als inkomenspolitiek. Terecht? Voor een aantal corporaties kwamen we tot een verantwoord beleid.
Onderscheid in huurprijs
Wat is een tweehurenbeleid eigenlijk? Kort gezegd hanteert een corporatie bij tweehurenbeleid twee verschillende huurpijzen voor een sociale huurwoning. Een huurprijs voor huurders met een laag inkomen en een hogere huurprijs voor huurders met een (wat) hoger inkomen.
Waarom juist nu?
Corporaties zien betaalbaar en passend wonen bij steeds meer huurders knellen, maar staan tegelijk voor grote investeringsopgaven. Daarom willen ze scherper kunnen kiezen waar ze in hun huurbeleid op inzetten. Wat extra’s doen waar het moet en geen geld laten liggen om huurinkomsten in balans te houden. Tweehurenbeleid kan dan helpen. Daarnaast vergroot tweehurenbeleid het aanbod waarop woningzoekenden mogen reageren (keuzevrijheid). En daarmee ook de kans op doorstroming wanneer er een passende woning beschikbaar komt.
Sommige corporaties hebben ook te maken met leefbaarheidsuitdagingen. Ze willen voorkomen dat er buurten ontstaan met alleen lage inkomens. Het tweehurenbeleid draagt dan bij aan een bewonersmix.
Het overwegen waard
Een tweehurenbeleid betekent ook dat de corporatie een vorm van inkomenspolitiek hanteert. Dat is vaak een heikel punt. In onze gesprekken met corporaties sparren we over de argumenten voor en tegen. Is inkomenspolitiek niet de taak van de overheid? Maar als de situatie vraagt om creatieve oplossingen, moet je daar dan ook niet praktisch mee omgaan? En wat als het inkomen na verloop van tijd stijgt?
We begeleidden uiteenlopende corporaties met hun huurbeleid, waarbij een aantal overstapte naar een tweehurenbeleid. Praktische uitvoerbaarheid was daarbij steevast de randvoorwaarde. Hiervoor vonden we een snel toepasbare oplossing: één streefhuur en één afslaghuur. De potentiële opbrengsten raamden we met ons huur- en doelgroepsimulatiemodel.
Meer weten?
Wilt u uw huurbeleid herijken, uw visie op doelgroepen- en toewijzingsbeleid opnieuw bekijken, of weten wat haalbare huur- en woonlasten zijn? Neem dan contact op met Mattijs Letteboer of Jeroen Wissink.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.