Tegenovergestelde

'Gemeenten zijn nu verantwoordelijk voor de Wet maatschappelijke ondersteuning. Maar zeker voor kleine gemeenten zijn de financiële risico’s daarbij groot. Daarom moeten we over enkele jaren een deel van die taken overbrengen naar de regio’s.’ Dat zegt staatssecretaris Van Ooijen van Volksgezondheid. Hé, dat is opmerkelijk. Zou staatssecretaris Van Ooijen zich écht druk maken om financiële risico’s en tekorten van de gemeenten? En dan vooral van de kleine gemeenten?

Nee natuurlijk niet! Dat is zijn taak ook niet. Hij is geen staatssecretaris van Financiën maar van Volksgezondheid. Hij bedoelt dat de gemeenten wel eens in de verleiding kunnen komen om kritisch te kijken naar hun uitgaven aan maatschappelijke ondersteuning, en om daarop te bezuinigen. En dat wil hij niet. Daarom wil hij de taak overbrengen naar de regio’s. Daarvan stijgen de budgetten namelijk elk jaar fors. Bovendien overschrijden de regio’s hun budgetten massaal.

Ruim twee derde van de regio’s geeft meer uit dan hun budget is, zo bleek uit recent onderzoek. Gemiddeld 11 procent meer. Meer dan de helft van de regio’s gaf drie jaar achter elkaar meer uit dan hun budget was. Regio’s hebben immers geen rem op uitgaven, regio’s hebben geen kritische gemeenteraad, regio’s roepen geen bestuurders ter verantwoording. Regio’s lossen tekorten niet op door te bezuinigen maar door hun handje op te houden bij de gemeenten.

Als je ergens ongeremd veel geld aan wil uitgeven, laat de taak dan over aan de regio. Nu is Van Rooijen niet de enige die zoiets roept. En het is ook niet alleen het kabinet dat dit roept. Externe adviseurs hebben er ook een handje van. En je hoort het niet alleen bij de maatschappelijke ondersteuning. Het wordt ook gezegd bij de Omgevingswet, bij de woningnood, bij de energietransitie. En bij nog veel meer taken. Velen wijzen op grote financiële risico’s voor de gemeenten.

Maar ze willen eigenlijk dat er méér budget voor die taak komt. Ze willen geen kritiek als ze meer uitgeven dan hun budget is. Ze vinden de democratische controle en publieke verantwoording van de gemeenten alleen maar vervelend. Ze zeggen minder financiële risico’s te willen, maar ze bedoelen exact het tegenovergestelde.