Ter Horst bepleit betere betalingsmoraal

Ministeries moeten van minster Ter Horst (Binnenlandse Zaken, PvdA) hun rekeningen binnen dertig dagen betalen. De minister van Binnenlandse Zaken gaat departementen die te traag zijn, achter de broek zitten. Ter Horst roept bedrijven die met langdurig openstaande rekeningen zitten op zich bij haar te melden. ‘Dan kan ik de andere ministeries op het vestje spugen en zorgen dat ze wel op tijd betalen’, aldus de minister in het tv-programma Eén Vandaag. Volgens de bewindsvrouw betaalt haar eigen ministerie rekeningen wel keurig binnen dertig dagen.

De oproep van de minister volgt op een artikel in Binnenlands Bestuur vorige week. In het artikel werd recent onderzoek van incassobureau Intrum Justitia aangehaald, waaruit bleek dat de overheid gemiddeld pas na 46 dagen betaalt. De wettelijke betalingsregeling is dertig dagen. Het kan overigens nog slechter. In Italië staat volgens een onderzoek van de Italiaanse werkgeversorganisatie Confi ndustria een rekening bij de overheid gemiddeld 240 dagen open.

Volgens het incassobureau schieten Nederlandse bedrijven dagelijks ruim zestig miljard euro voor aan andere bedrijven, overheden en consumenten. Sneller betalen stimuleert de economie volgens het bureau. Als overheden op tijd betalen, verbetert dat de kaspositie van het bedrijfsleven per direct met anderhalf miljard euro. De Europese Commissie wil overheidsinstanties verplichten binnen dertig dagen de facturen te betalen.

Doen ze dat niet, dan moeten ze vanaf dag 31 behalve rente een vergoeding betalen voor de invorderingskosten plus een boete van vijf procent van het verschuldigde bedrag. Met het voorstel wil de Commissie de kasstroom van ondernemingen verbeteren. Veel bedrijven komen volgens de Commissie in de problemen of dreigen zelfs failliet te gaan.

Uit studies blijkt dat 25 procent van de faillissementen is te verklaren uit te late betalingen. Eurocommissaris Verheugen (Industrie) hoopt dat de nieuwe betalingsrichtlijn nog eind dit jaar of begin 2010 door het Europees Parlement wordt goedgekeurd. Daarna moeten de lidstaten de richtlijn in nationale wetgeving omzetten.