Bedenkelijke rulingafspraken door belastingdienst worden duur betaald

Sommige inwoners waar de blauwe brieven binnenkort binnen vallen zoeken met belastinggidsjes in de hand nutteloos naar nog niet dichtgetimmerde maasjes. Overheden brengen intussen door bezuiniging en verzwaring van de bewonerslasten hun begrotingen op orde. Waarom is de 400 miljard euro aan overheidsinkomsten toch te weinig?

Het antwoord is simpel en heet rulings. Dit zijn geheime vrijstellingsafspraken tussen de belastingdienst en bedrijven. Was het oorspronkelijk doel bedrijven binnen halen en houden, vandaag regelt de Lage Landen internationale geldstromen met gunstige belastingregels. Tussen lippen door wordt samen met nog een paar landen 465.000.000.000 euro belastinggeld weggewerkt. Onder leiding van grote internationale bedrijven wordt via onze schimmige polderroutes elk jaar circa 100 miljard Europese belastinginkomsten misgelopen. 

Niet dat geheime belastingafspraken van de ‘ruling class’ nieuw zijn. Sinds Koning Willem II in 1848 de huidige ruling van de koninklijke familie regelde met jaarlijks automatisch stijgende  belastingvrije uitkeringen is het koninklijke eigen vermogen gegroeid tot naar schatting 20 miljard euro. En van erfbelasting heeft dit gezelschap nog nooit gehoord. Uit de LuxLeaks en Pandora Papers blijkt het bedrijf Koninklijk Huis in een bont gezelschap te verkeren van de via Nederlandse rulingafspraken belasting ontduikende Starbucks, Apple, IKEA, Rolling Stones en ook van der Valk. Stuk voor stuk amorele parasieten profiterend van kostbare voorzieningen als gezondheidszorg, onderwijs, sociale voorzieningen, wegen- en waternet, rechtspraak of veiligheid.

Al in 2018 laat de Nederlandse Rekenkamer zien dat door ons landje miljarden aan belastingeuro’s worden misgelopen. Van de in 2019 op papier aangescherpte regels komt uiteraard niks terecht. Dit komt door de bewust ingewikkeld vastgelegde Advance Pricing Agreements en Advance Taks Rulings. Alleen de klussende hoogleraren bij de belastingkantoren PWC, Deloitte, Ernst & Young, KPMG, Loyens & Loeff, Baker McKenzie en Meijburg & Co begrijpen hier iets van. Boekhoudbeerputten zo inrichten waarbij de fiscus het nakijken heeft is voor deze kantoren met veel geld, ervaring, kennis en mankracht business as usual. 

Dezelfde hoogleraren zijn adviseur in politiek Den Haag en bij de Vereniging van Banken. Dat maakt het simpel te snappen waar toezichthouder DNB met veel tamtam 2,5 miljoen gepensioneerden de vernieling in helpt en deze zelfde DNB zich hier muisstil houdt. De gewillige belastingdienstafdelingen Advance Pricing Agreements en Advance Taks Rulings zullen het concerns niet zuur maken. Door niet te investeren in personeel en kennis hebben ze sowieso het nakijken. Geluk voor hun incompetentie is dat rulings geheim zijn want na de toeslagenaffaire zitten de 30.000 belastingdienstambtenaren niet te wachten op een volgende publieke discussie.
 
Rulings zijn een wonderlijk fenomeen dat alles weg heeft van de groep dat zich ‘soevereinen’ noemt. Ook zij vinden zich vrijgesteld van belastingverplichtingen. Niemand vindt dit kunnen maar als grote schraapzuchtige bedrijven niet hoeven te betalen kraait er geen haan naar. Als de blauwe brieven op de mat zijn gevallen tikt wie net even boven het modale inkomen van bruto 44.000 euro verdient van elke euro al bijna 40 cent af wat neer komt op ruim 16.000 euro jaarlijkse inkomstenbelasting. Vergeet niet dat op elk lullig koopje ook nog eens 21 cent van elke euro naar de fiscus gaat. Midden- en kleinbedrijven betalen 19 procent over de eerste 200.000 euro winst en erboven wordt dit 25,8 procent. Het speeltje van de ‘ruling class’ is zo een duur betaalde kostenpost voor de  belastingbetalers die met veel vertrouwen het belastingformulier ‘naar waarheid invullen’.