Overpeinzingen van een burgemeester

Twee jaar geleden was Ank Bijleveld-Schouten nog burgemeester van Hof van Twente. Hoe zou ze hebben gereageerd op de geciteerde 'hoofdlijn van het beleid', die staatssecretaris Ank Bijleveld-Schouten van Binnenlandse Zaken half mei naar de Tweede Kamer stuurde?

De burgemeester zou zich eerst flink geërgerd hebben. Hoe durven ze bij het rijk zo arrogant te zijn om te zeggen dat het rijk betere, hoogwaardiger doelstellingen heeft dan de gemeenten, bij bijvoorbeeld de bijstand, bij de processen-verbaal tegen verloedering van de openbare ruimte, bij de maatschappelijke opvang, bij de ontwikkeling van landschappen, bij de sociale werkvoorziening, bij het oefenen van rampenbestrijding. Bij al deze taken die met specifieke uitkeringen worden bekostigd, wil echt iedereen hetzelfde! Als het rijk beweert dat zijn doelstellingen daarbij afwijken van die van de gemeenten, dan is er iets mis bij het rijk.

Hoe langer de burgemeester over het citaat zou nadenken, hoe nijdiger ze zou worden. Ook over de arrogantie van Binnenlandse Zaken naar de andere ministeries. Blijkbaar wantrouwt de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken niet alleen de gemeenten, maar ook alle wetgeving en alle rijksinspecties, en vertrouwt ze alleen op haar eigen systeem van financiële sturing. De verkokering ten top. 'Die staatssecretaris heeft geen enkel contact met de praktijk, als ze dit durft op te schrijven', zou burgemeester Bijleveld-Schouten denken.

Af en toe zou de burgemeester een lachbui krijgen. Wie geeft er nu geld aan organisaties met tegengestelde belangen? Dan moet je wel echt krankjorum zijn. Het rijk doet dat dus, dat beweert het rijk althans zelf. Maar na een tijdje zou burgemeester Bijleveld-Schouten van Hof van Twente weer rustig worden. Ach, laat Den Haag maar stomme beleidstekstjes schrijven. Het is alleen maar rijkspropaganda, het zijn maar woorden, daar moet je niet moeilijk over doen, de gemeente heeft daar geen last van. Als de gemeente haar geld maar krijgt, dan maakt het verder niet uit.

Over een tijdje, als twintig procent van de rijksambtenaren ontslagen is, verdwijnt deze onzin vanzelf. En zoniet, dan zou ze haar partijgenoten in Den Haag voorstellen om op nog meer beleidsambtenaren te bezuinigen. Misschien zou ze zelf eens moeten proberen staatssecretaris te worden. Ze zou die onzin wegstrepen, dat weet ze zeker!