Open kaart
Het zal niemand verbazen dat ik een voorstander ben van marktwerking in de gezondheidszorg, maar dat wil dan niet meteen zeggen dat ik alle commerciële ontwikkelingen in de zorg toejuich.
Bij sommige ontwikkelingen zet ik wel degelijk vraagtekens. En dan met name op die punten waar het niet duidelijk is welke motieven iemand heeft die in de zorg werkzaam is. Is hij of zij bezig vanuit een gedrevenheid om de gezondheidszorg op een hoger niveau te brengen, of is hij of zij bezig om via de gezondheidszorg er zelf (financieel) beter van te worden. Met andere woorden: er moet wel transparantie in de zorg zijn.
In dit opzicht sta ik niet alleen. Sterker nog, ik bevind mij in goed gezelschap. In mei van dit jaar liet niemand minder dan minister Klink in een interview in het dagblad Trouw weten dat ook hij meer transparantie wil in de financiële verhoudingen tussen artsen, onderzoekers en de farmaceutische industrie. Ik citeer: ‘Er moet open kaart worden gespeeld, dat is in ieders belang’ (Trouw 4 mei 2009).
Iemand die onlangs op dit gebied open kaart heeft moeten spelen is de bekende viroloog Ab Osterhaus. Hij is een belangrijk adviseur van de gezondheidsraad, die op zijn beurt weer een belangrijk adviseur van minister Klink is. Op advies van de gezondheidsraad (en dus op advies van Ab Osterhaus), heeft de minister deze zomer besloten 34 miljoen vaccins tegen de Mexicaanse griep te kopen. Tot zover niets mis mee.
Dit proces van advisering en besluitvorming is in een ander daglicht komen te staan toen bekend werd dat Osterhaus, naast zijn werk als wetenschapper, ook werkt voor andere bedrijven. Sterker nog, hij is aandeelhouder van een bedrijf dat onder andere onderzoek verricht voor bedrijven die vaccins maken tegen de Mexicaanse griep. Dan is het gerechtvaardigd om bij de rol van Osterhaus op zijn minst vraagtekens te zetten.
De waarde (van de aandelen) van het bedrijf waarvoor Osterhaus ook werkt, is afhankelijk van het aantal opdrachten dat het bedrijf uitvoert. En over de producten van die bedrijven moet Osterhaus weer aan de gezondheidsraad adviseren. De schijn van belangenverstrengeling ligt op de loer. Van een wetenschapper van het niveau van Osterhaus mag je verwachten dat hij dit vooraf heeft kunnen weten en voorkomen zou hebben dat zijn onafhankelijkheid en reputatie in het geding zouden komen.
Met de door de minister Klink in Trouw uitgesproken woorden in het achterhoofd, is het op zijn minst vreemd te horen dat hij verklaart dat er op het handelen van Osterhaus niets aan te merken valt. Maar het is natuurlijk ook moeilijk om een adviseur te laten vallen die zoveel invloed heeft op je eigen beleid. Want zet je als minister vraagtekens bij de adviezen waarop je eigen beleid is gestoeld, dan zet je eigenlijk ook indirect vraagtekens bij je eigen beleid. En dat is iets wat in Den Haag nooit zal gebeuren. In ieder geval niet door deze minister.
Aysel Erbudak
Voorzitter van de Raad van Bestuur van het Slotervaartziekenhuis
Reacties: 8
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Dat is omdat mevrouw Erbudak alleen maar geld wil verdienen. Verder niet zoveel op heeft met collectieve gezondheidszorg.
En de reden daarvan is simpel: de gezondheidszorg werkte aanbodgestuurd, zoals alle overheidsorganen. Nu is er een (beperkte) marktwerking, die er in een snel tempo voor heeft gezorgd, dat de mensonterende wachtlijsten zijn verdwenen. Hulde!
Mooiere ziekenhuizen, meer klantgerichtheid, en een betere afstemming tussen zorgvraag en aanbod, en dat ook nog tegen aanvaardbare kosten. Er is een wereld te winnen.