Nepakkoord

Voor de extra kosten daarvan krijgen de gemeenten dit jaar en volgend jaar 140 miljoen euro subsidie. Die subsidie is de ‘huishoudelijke-hulptoelage’. Maar de gemeenten kunnen geen vaste banen bieden als ze slechts voor twee jaar de kosten vergoed krijgen. Daarom sprak de staatssecretaris op 23 maart van dit jaar af dat de gemeenten ook na 2016 geld zouden krijgen om de alfahulpen een vaste baan en een beter salaris te geven, maar wel minder dan 140 miljoen euro per jaar.

Deze maand maakten de staatssecretaris, de gemeenten en de vakbonden in het ‘zorgakkoord’ opnieuw afspraken over de thuiszorg. Deze nieuwe afspraken blijken exact hetzelfde als de oude afspraken van 23 maart: de gemeenten krijgen ook na 2016 geld om de alfahulpen een vaste baan en een hoger uurloon te geven, maar wel minder dan 140 miljoen euro per jaar. Veel minder zelfs. In 2017 krijgen de gemeenten namelijk slechts 40 miljoen euro, en dat loopt op tot 100 miljoen euro in 2021. Niks nieuws dus.

De tegenprestatie van de gemeenten is ook niet nieuw. De gemeenten gaan de alfahulpen een vaste baan aanbieden, hogere uurlonen betalen, en bovendien meer doen aan vernieuwing van de thuiszorg.

Ook de vakbonden roepen juichend dat ze met het zorgakkoord van deze maand veel hebben bereikt voor de alfahulpen. U weet inmiddels beter: dat was op 23 maart al geregeld.

Wie zijn er de afgelopen weken voor de gek gehouden? U en ik. Alle gemeenten. En de alfahulpen en de ouderen van de thuiszorg. Door het nepakkoord van Van Rijn, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de vakbonden denkt iedereen dat er veel extra geld komt voor de thuiszorg. Wat dus niet waar is. In 2017 is er zelfs 100 miljoen euro minder dan in 2016. Het zorgakkoord is niet gesloten voor een betere thuiszorg maar alleen voor het imago van Van Rijn, de VNG en de vakbonden.