Advertentie
financiën / Nieuws

Bewoners nemen lokale voorzieningen over

In Hoog- en Laag-Keppel nemen de inwoners de lokale voorzieningen een voor een over, dit tot ergernis van het gemeentebestuur.

24 mei 2013

Sinds enkele jaren doen welgestelde en hoogopgeleide inwoners van Keppel (1100 inwoners, gemeente Bronckhorst) hun best om de lokale voorzieningen van de gemeente te kopen: de school, het zwembad, de sporthal, de sportvelden. 'Wij hebben de gemeente nergens voor nodig', zeggen ze.

Schoolgebouw gekocht
Het begon met de basisschool, die de gemeente wilde sluiten en waarvoor al vervanging was gebouwd in het naburige Hummelo. Maar de Keppelse kinderen gingen niet. In plaats daarvan kochten hun ouders het schoolgebouw van de gemeente. Ze stonden zelf garant voor het verbouwen en opknappen, bij elkaar zo'n 130 duizend euro. Via de provincie regelden ze 65 duizend euro subsidie uit een Europees leefbaarheidsstimuleringsfonds. De andere 65 duizend euro brachten de inwoners zelf op. 'Als kleine gemeenschap kunnen we onszelf prima redden', zegt Peter Steverink, voorzitter van de Stichting Dorpshuis Keppel en eigenaar van een handvol vastgoedbedrijven. Volgens hem hebben de inwoners inmiddels drieënhalve ton geïnvesteerd.

Zwembad

Naast de school vochten de Keppelaren voor overname van het gemeentelijk zwembad en de sporthal. Ter financiering zou een eigen dorpsontwikkelingsmaatschappij tevens woningen gaan bouwen. Dat viel niet goed bij het gemeentebestuur, omdat Bronckhorst net met andere Achterhoekse gemeenten achtduizend woningen had geschrapt. Maar de Keppelaren Ton Heebing (advocaat) en Frank Bolder (chef-redacteur van de Gelderlander) verdedigden hun plannen ten overstaan van de gemeenteraad. Waarbij ze en passant het businessplan van hun concurrent onderuit haalden. Burgemeester Henk Aalderink heeft er geen goede herinneringen aan. 'Ze presenteerden hun plannen met veel verbaal geweld. Het was niet prettig. Op de man gespeeld soms.'

Tuinen

Inmiddels richten de Keppelaars zich op een volgend project. De dorpsraad liet de gemeente vorig jaar weten een optie te willen nemen op de verlaten voetbalvelden. De dorpsraad wil de velden omvormen tot 'De Keppelse Tuinen', 'een combinatie van natuur-, cultuur- en sportbeleving'. De onderhandelingen lopen nog.

In juni verschijnt een publicatie van het Nationaal Netwerk Bevolkingsdaling die met praktijkvoorbeelden ingaat op veranderende verhoudingen tussen burgers, maatschappelijke organisaties en de gemeente. Zie www.vanmeernaarbeter.nl

Reacties: 13

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

faber
Als deze mensen dergelijke voorzieningen in een nabij gelegen achterstandswijk hadden geadopteerd, ja dan had je kunnen zeggen dat ze de overheid overbodig maken. Of in de gekochte school een opvang voor dak- en thuislozen beginnen.Dit heeft niks met het overbodig maken van de overheid te maken maar alles met beschermen van de eigen bevoorrechte positie. Gracht om Keppel en de ophaalbrug omhoog.
True
Keppel kan worden vrijgesteld van Rijksbelasting, ze regelen hun voorzieningen zelf. De overheid veroorzaakt meer problemen (massa-immigratie) dan ze oplost.
Tanya Martinus / Directeur/ondernemer en lid Vrienden van De Bongerd (Keppel)
Zoals ook uit deze publicatie blijkt zit aan elk verhaal twee kanten. Jammer is het te lezen dat Keppel als vrijstaat wordt benoemd, aangezien wij inwoners deze positie zeker niet ambiëren. Waaraan naar onze mening voorbij wordt gegaan, hetgeen helaas vaak voorkomt bij politieke beslissingen, is dat reeds door de gemeente Bronckhorst in 2008 bij de overdracht van het gebouw aan de Stichting Dorpshuis Keppel, uitgesproken is de school te behouden en de gemeenschappelijke functie te versterken door de voorwaarde hieraan een dorpshuis te koppelen. Sindsdien zijn niet alleen ouders en andere inwoners betrokken bij de revitalisering van het gebouw en het terrein, maar is ook subsidie hiervoor aangewend. De steeds meer terugtrekkende overheid roept op tot burgerparticipatie, waarvan Keppel maar ook andere dorpen, zoals Kats in Zeeland geven hieraan actief gehoor. Dit zijn de heren en dames politici niet gewend blijkt uit hun reacties om elk initiatief zoveel mogelijk als niet levensvatbaar te beschouwen of als ‘een actie van een paar snobs’ te bestempelen. Dit betuigt niet van het serieus nemen van de burger, hetgeen ook blijkt uit de mooie toekomstplannen die gemeenten maken. Zo hebben wij te maken met een zogenaamde ‘duurzame en betrokken’ gemeente die o.a. in haar plan ‘Toekomstbestendig Bronckhorst’ beschrijft dat “zij iedereen bewust wil maken van veranderingen (i.e. ‘krimp’), de consequenties ervan (i.e. ‘sluiten van scholen etc.’), dat transparant is hoe tot keuzes is gekomen en dat de burger zelf inspeelt op de veranderingen”. De gemeente gaat voorbij aan het gezamenlijk maken van de keuze, want ook al stelt zij “open, flexibel, samen, maar wel doelgericht en resultaatgericht” te werken, de participatie van de burger hierbij is ver te zoeken. De keuze om de school en daarmee ook het dorpshuis en ook leefbaarheid in ons dorp (overige voorzieningen zijn al verdwenen) staat vast, ondanks dat de school altijd 75 leerlingen heeft gehad en ondanks het verzoek van bijna alle inwoners in 2008 de school voor de dorpen te behouden. Ook nu weer laten wij dorpelingen, of nu jong of oud, laag, gemiddeld of hoog opgeleid, van ons horen en of wij daarin nu uniek, proleet of snob zijn is van geen enkel belang. Bij elk initiatief zijn er kartrekkers nodig die de belangen van anderen behartigen, die om welke reden dan ook, niet direct en actief kunnen bijdragen. Ons initiatief staat overigens niet alleen, zie http://www.behoudkleinescholen.nl/. Wij stellen vast dat de reuring die door onze en andere initiatieven ontstaat er gelukkig steeds meer belangrijke stakeholders nadenken over door hun partij of organisatie ingezette lijn en zien dat zij niet over de burger, inwoner, klant en leerling beslissen maar dit met hen moeten doen. Deze werkwijze kenmerkt het toekomstig overheidslandschap, waarin in nauwe samenwerking met de burger bestuurd wordt. Als Keppel daarbij als voorbeeld geldt, zijn wij, inwoners, daar alleen maar trots op.
Lotje
Al deze mensen die de school en de leefbaarheid willen redden in Hoog Keppel zijn wolven in Schaaps kleding. Door middel van bedreigingen en intimidaties proberen deze mensen de school over te nemen van Stichting Ijselgraaf. Echter met geld en (status) kun je geen school leiden. Daar komt een goed stel hersens ook aan de orde.
J.M.C. Wienk
Een gemiste kans van de journalist door de inwoners van Keppel slechts neer te zetten als 'kopers van voorzieningen'. Een volle sporthal met protesterende inwoners en ruim 300 protesthandtekeningen laten zien dat het hele dorp begaan is met haar leefbaarheid.

Daarnaast wordt met het geschetste beeld op geen enkele wijze recht gedaan aan het vele vrijwilligerswerk dat door diezelfde inwoners werd en nog steeds wordt gedaan. Ze zwaaien niet met de portemonnee maar stropen de mouwen zelf op!

De school is enkele jaren geleden door inwoners, leerkrachten en ouders eigenhandig in de avond- en weekenduren volledig gerenoveerd, het speelplein idem dito en bovendien uitgebreid met de functie van Dorpshuis. En ook dat Dorpshuis wordt door diezelfde vrijwilligers - lees inwoners - zelf in stand gehouden, zonder enige steun van de overheid. Resultaat: behoud van de school, een nieuwe ontmoetingsplek in het dorp, buitenschoolse opvang, muziekles door de Oost-Gelderse muziekschool, maandelijkse activiteiten voor jong en oud, behoud van de Volksfeesten en Koningsdag, etc. Een prachtig voorbeeld van burgerinitiatief, zou je zeggen.

Jammer dat gemeentes deze groepen - inderdaad mondige - maar ook daadkrachtige inwoners niet zien als partners in het proces om steeds meer bij de inwoners neer te leggen, maar als lastige en ongehoorzame burgers. Want wat is er op tegen dat inwoners, jong en oud, zich hard maken voor de leefomgeving waarin zij wonen? Ieder dorp heeft deze kans. Opleiding en inkomen - zoals in het artikel gesuggereerd - hebben daar weinig mee van doen; betrokkenheid en bereidheid om er zelf iets voor te doen des te meer.
Herbert Hazelaar
Wellicht wil Lotje haar naam eer aan doen, maar intimidatie is een van de ongetwijfeld vele competenties van de huidige directeur van stichting IJsselgraaf. Ik heb als ouder, daartoe uitgenodigd door deze man, een eenzijdige monoloog aangehoord waarom de school op termijn zou moeten verdwijnen. Op het ingediende gedetailleerde plan door de MR ging hij niet in en evenmin op alle argumenten waarom volgens de ouders (alle ouders op één paar na) de school, en daarmee het dorpshuis, moet blijven bestaan. Letterlijk zei hij dat hij niet kwam voor discussie en maakte abrupt een einde aan zijn relaas en stapte in zijn auto huiswaarts. Daarmee de MR en alle aanwezige ouders schofferend.



Als inwoner van Keppel heb ik de gemeente juist heel hard nodig om haar controlerende taak uit te voeren op het stichtingsbestuur van deze school. Een standpunt waarover ik de mening van de gemeente graag wil horen is dat naar mijn mening een school gevoelsmatig en moreel gezien van de kinderen is en een schoolbestuur er alles aan moet doen om de basis voor dit gevoel te creëren. Dat is van groot belang voor de leerprestaties van de kinderen. Onze kinderen zijn geen productiemiddelen ten behoeve van een sluitende begroting. In het geval van deze school van mijn dochter gaat het om haar individuele belang versus het financiële belang van een grote stichting. Zoals al gemeld heeft de MR van de school een gedetailleerd plan overlegd aan het stichtingsbestuur waaruit blijkt dat deze dorpsschool prima zelfstandig verder kan zonder overbodige overhead en met enthousiaste participerende ouders. Mijn vraag aan het gemeentebestuur is wat hun principiële standpunt is ten aanzien van het belang van het individuele kind. Mag dat ondergeschikt worden gemaakt aan het grotere financiële belang van de stichting terwijl er een zeer goede oplossing geboden wordt? Wat is erop tegen dat participerende burgers voor het belang van hun kind en tegelijkertijd voor de leefbaarheid van het dorp de school willen verzelfstandigen?



Tenslotte, ik woon met mijn gezin in Laag-Keppel en we hebben destijds bewust gekozen ons kind niet in Hummelo op school te doen. We willen geen rondweg aan het schoolplein, maar een groene omgeving. De Bongerd in Hoog-Keppel biedt dit tezamen met goed onderwijs, BSO en sportvoorzieningen. Hoe een nieuwe school geplaatst wordt naast een rondweg waardoor leerlingen wegblijven is wat mij betreft mismanagement van het huidige gemeentebestuur en hoeft niet over de rug van ons kind opgelost te worden.

Johannes Arets
Beste heer Moerkamp, Jos,

Als pleiter voor de goede maatschappelijke zaak, zoals je jezelf ook omschrijft in je linkedin profiel is het wel erg jammer dat je in het stuk over Vrijstaat Keppel alleen de buitenstaanders, gemeente en St. IJsselgraaf aan het woord laat. Waar is de echte journalist gebleven die ook de andere kant bekijkt? Waarom polariseren als de burger op komt voor de omgeving en de leefbaarheid. Oproepen tot gemeenschapszin en als dat gebeurt en het past niet in de plannen maar meteen met modder gooien? Gezien je prachtige schrijfstijl en je interne motivatie past een vervolg stuk: Vrijstaat Keppel; de binnenkant? Groet Johannes
Janssen / Boekhouder
De onderstaande reacties laten iets doorschemeren: namelijk de concurrentie tussen de groep die alles collectief wilt regelen en de individuele burgers die zich organiseren om het zelf te regelen.

De sociaal democraten willen via het democratisch proces zoveel mogelijk sociale voorzieningen, activiteiten en cohesie organiseren en de rekening wordt bij iedere belastingbetaler neergelegd. Het mooie ervan is dat er geen keuzevrijheid is en niet betalen kan ook niet. Trouwens aan dwang is niets sociaals aan. Over de collectieve voorzieningen is veel geschreven maar niet over de effectiviteit ervan. Mocht iemand hierover beginnen, krijg je heel snel te horen, dat je een kapitalist bent, asociaal, egoïst, je wilt geen mensen helpen in nood etc.

Daarnaast is er een grote groep burgers die zelf de voorzieningen willen opzetten. Zonder inmenging of beperkte inmenging van de collectieve sector. Het gedrag en houding van de collectieve sector die hier beschreven wordt is niet vreemd. Hun goed betaalde baan/wereld, zonder enig vorm van effectiviteit komt in gevaar.

In veel landen is het normaal dat zwembaden, scholen, sportterreinen in particuliere handen zijn. Zoals het nu ook in Keppel gebeurt.

De zelfredzame burgers in Keppel zorgen met hun EIGEN geld ervoor dat de voorzieningen effectief zijn. Daarbij moet je ook niet vergeten dat zij via de belastingen en heffingen ook nog eens de lasten van de publieke voorzieningen aan mee betalen. Van de pers hoef je niet veel te verwachten. Zij denken dat zij de hoeders zijn van de sociaal democratie. En als je bedenkt dat een groot gedeelte via de belastingbetaler ( dus ook de Keppelaar) subsidie krijgen, tja, wat kun je dan nog van de pers verwachten.

Keppelaren, mijn complimenten, hou vol en ga door. Ben een voorbeeld van de rest van nederland!!
Mark Molenaar / Communicatieadviseur
Ik hoop en verwacht dat de inwoners van Keppel zich herkennen in www.beleidenvrijwilligerswerk.nl. En dat ze daar de praktische erkenning vinden.
de gebeten hond / netto betaler
Genoten van dit artikel en het vooringenomen standpunt van BB.

Als verplicht lid van een gemeente, die mijn gemeente niet is maar een conglomeraat van gedwongen huwelijkspartners, zie ik ook met afgrijzen hoe het centrale verdwijnpunt - het raadhuis - steeds minder weet van en doet voor z'n eigenaren: de burgers.

Dus namen ook wij van ellende het heft maar in eigen handen en gingen we zelf doen wat de gemeente niet wil of kan. Ook al kost het ons meer geld, want nu betaal ik met m'n mede-burgers ons eigen werk/voorzieningen en dragen we ook nog geld af aan die moloch ver weg in een of ander triest kerndorp.

Natuurlijk maak je dan vijanden bij de gevestigde orde. Niet bij een ijdele directeur, want onze school is al veel eerder weggepoetst.

Blijft de vraag welk warhoofd-in-ivoren-toren dit hele systeem bedacht en als goede verkoper wist te slijten aan al die capabele gezagsdragers.

Leve onze vrijstaat !
J. Derckx
een goed initiatief, echter met een houdbaarheidsdatum. Zodra Plasterk zijn werk heeft gedaan en ook Bronckhorst heeft opgedeeld in een grote gemeente zal er in de nieuwe situatie voor dit goede geen plaats meer zijn want het past niet in de eenheidsworst van de PvdA en VVD. Uitzonderingen worden niet meer toegestaan, de regeling is voor iedereen gelijk want anders begrijpen zij het niet.
Gert A. Klein / Commercieel manager
Wat een gemiste kans voor de lezers van Binnenlands Bestuur! Waar nu geschreven wordt over een dorp in Gelderland waar ogenschijnlijk het grote geld vecht tegen het armlastig gemeentebestuur van Bronckhorst en een in dit geweld ten ondergaande bestuurder van scholenstichting IJsselgraaf, had de auteur ook de moeite kunnen nemen om kennis te nemen van de werkelijke situatie aldaar. Het huidige cynische artikel had ook een bron van inspiratie kunnen zijn voor zowel bestuurders als burgers die op zoek zijn naar mogelijkheden om samen te werken.



Als de burgers van Keppel inderdaad zo grenzeloos welgesteld en zakelijk succesvol zijn; hoe hebben ze dat dan voor elkaar gekregen? Hebben ze zich wellicht scheldend, geldverslindend en intimiderend naar de top gevochten? Nee, natuurlijk niet. Spannend bedacht; maar dit neemt toch niemand serieus? De werkelijkheid is veel simpeler. De ouders en inwoners van Keppel zijn mondig, kritisch en creatief. Zij nemen bovendien niet alles voor waarheid aan. De processen die daaruit voorkomen kun je beschrijven zoals het is of je maakt er in je artikel, zoals nu is gedaan, een soort dorpssoap van.



Een feitelijke beschrijving van de situatie had een vruchtbare discussie op kunnen leveren hoe je als (terugtrekkend) bestuur kunt samenwerken met burgers die daartoe het initiatief tonen. En inderdaad, in Keppel hebben we voorstellen gedaan die verder gaan dan collectief het gras maaien in het plantsoen omdat de gemeente daar geen geld meer voor (over) heeft. Wij gaan een stapje verder en betreden nieuwe paden. Dat een gemeente daar even aan moeten wennen is prima. Dat een schoolbestuurder hier van schrikt is oké. Maar de reactie in Keppel was een heel andere. Daar is de innovativiteit van de inwoners door bestuurders beloond met weerstand tegen vernieuwing en stelselmatige tegenwerking door krampachtig vast te houden aan het oude. Blijkbaar voelt het beter om elk jaar 1,5 miljoen euro aan een twijfelachtig bestuurde Stichting IJsselgraaf over te maken, dan zelf verantwoording te nemen en te dragen voor de maatschappelijke belangen in een gemeenschap die daar ook zelf van harte aan wil bijdragen.



Daarom een oproep:

BB schrijf artikelen waar uw lezer iets mee kan. Doe uw huiswerk en gebruik situaties zoals in Keppel om bestuurders en burgers een stap verder te brengen in de transitie van een overheid die alles voor haar burgers regelt, naar een bestuur dat in samenspraak en in samenwerking met burgers het voorzieningenniveau in dorpen en steden weet te behouden en te verbeteren.

Janssen / Boekhouder
Deze inwoners komen er nu achter, dat zij de overheid helemaal niet nodig hebben. Erger, zij kunnen het beter dan de gemeente.

Zo goed, burgers, jullie zijn een voorbeeld voor alle nederlanders!!
Advertentie