Advertentie
financiën / Nieuws

Extra investering in onderwijs en veiligheid loont niet

De overheid heeft de afgelopen jaren meer uitgegeven aan onderwijs, zorg en veiligheid zonder dat de kwaliteit van de dienstverlening er door verbeterde.

11 januari 2012

De overheid heeft de afgelopen jaren meer uitgegeven aan onderwijs, zorg en veiligheid zonder dat de kwaliteit er noemenswaardig door verbeterde. Het relativeert volgens het SCP in elk geval de voorspelde negatieve effecten van de huidige bezuinigingen.

Waar voor ons geld
Dat zijn de belangrijkste conclusies uit het rapport Waar voor ons belastinggeld? Prijs en kwaliteit van publieke diensten. In deze publicatie van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) is de ontwikkeling van de kosten en de prestaties van een aantal publieke diensten in de periode 1995-2010 nader onderzocht.

Kostprijs
In die vijf jaar namen de reële kosten bij alle onderzochte publieke diensten volgens het SCP fors toe; bij de meeste voorzieningen veel sterker dan de productie. Daardoor steeg de kostprijs van de diensten bij onderwijs en veiligheid met 2 à 4 procent per jaar. Op het terrein van zorg is dat in mindere mate het geval.

Toename

Bij de meeste onderzochte publieke diensten is er volgens de onderzoekers sprake van een forse toename van het personeel per eenheid product: bij het primair onderwijs nam het personeel per leerling zelfs met gemiddeld 2,4 procent per jaar toe. Tot aanwijsbare verbeteringen in de kwaliteit en doeltreffendheid van de dienstverlening heeft dan niet geleid.

Burger
Volgens de onderzoekers zijn er slechts beperkt aanwijzingen dat de hogere kosten te verklaren zijn door een verbetering van de kwaliteit. ‘De gebruikers zelf zien geen verbetering van de kwaliteit van de dienstverlening. Het oordeel van de gemiddelde burger is nog minder positief’, stellen ze. ‘Hierbij kan een rol spelen dat in de berichtgeving door de media domineert wat fout gaat.’

Kwaliteit

Feitelijk stellen de onderzoekers vast dat de stijging van de kostprijs slechts voor een deel wordt verklaard door een verbetering van de kwaliteit van diensten. bij het basisonderwijs steeg het percentage scholen dat voldoet aan de eisen van de onderwijsinspectie, bij de intramurale zorg daalde geleidelijk het aantal meerbeddenkamers en bij de rechtspraak nam de doorlooptijd bij een beperkte categorie rechtszaken af. Bij ziekenhuizen is de balans positief, omdat de wachtlijsten nagenoeg zijn verdwenen.

Verpleging
Per saldo ziet het er volgens het SCP-rapport niet naar uit dat de extra investeringen in onderwijs, intramurale verpleging en verzorging en veiligheid evenredig rendement hebben opgeleverd. Een uitzondering vormden, zoals gesteld, de ziekenhuiszorg en de extramurale verpleging en verzorging. Bij de meeste voorzieningen namen de voor inflatie gecorrigeerde (reële) kosten toe met gemiddeld 3,5 tot 4,3 procent.

Ombuigingen
De onderzoekers zeggen met de uitkomsten de door velen voorspelde omvangrijke negatieve effecten van de geplande bezuinigingen op de middelen voor publieke diensten betrekkelijk te maken. ‘De afgelopen jaren hebben de vele extra miljarden die aan de onderzochte diensten ten goede zijn gekomen in de meeste gevallen verhoudingsgewijs geringe positieve gevolgen gehad voor de gemeten kwaliteit en doeltreffendheid van de onderzochte diensten. omgekeerd is het niet ondenkbaar dat sommige ombuigingen het volume en de kwaliteit van de publieke dienstverlening minder zullen aantasten dan velen op dit moment voorzien’, concluderen de onderzoekers Flip de Kam en Bob Kuhry.

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

machteld / frontline officer
ik heb de rapportage niet gelezen en ik denk de andere reaguurders ook niet. Een belangrijke vraag is natuurlijk: waarin is precies geinvesteerd en mag je daarvan ook verwachten dat de kwaliteit omhoog gaat? Bij de politie is veel geinvesteerd in de gebouwen en allerlei administratieve rompslomp en ict. Het is m.i. logisch dat de kwaliteit daarmee niet vooruit gaat en daarover wordt op de werkvloer ook allang zo ervaren/gesteld. De hogere machthebbers zien het echter gewoonweg niet.
Peter / sr. adviseur
Ik denk dat de (kwaliteit van de) dienstverlening alleen maar afneemt. Veel tijd aan vergaderen (ook in het onderwijs). Je moet veel elektronisch aanvragen of aangiften doen, elektronisch afspraken maken om bijv. een paspoort aan te vragen, anders lange wachttijden. Beperkte openingstijden (m.n. politiebureaus). Onder het voorwendsel van veiligheid en terrorismebestrijding miljoenen verslindende projecten met. o.a. camera's, registraties etc (KGB en Stasie-waardig) die in feite alleen meer een flagrante inbreuk maken op de privacy van de burger. Recentelijk weer plannen kentekenregistraties (in het land, maar ook aan de grens), en dan nog de opmerking van een terugtredende korpschef: minder blauw op straat , maar meer speuren vanachter de computer (wellicht nemen daardoor wel de schietincidenten af). Ik lees wel eens de column van Prof. Smalhout op zaterdag in De Telegraaf. Hij waarschuwt hier al jaren voor. En zie, hij krijgt wel gelijk.
Governess / Directeur
Meer personeel per eenheid product is voor mij niet anders uit te leggen dan dat de producten ingewikkelder zijn geworden/gemaakt door meer regels, rapportages, overleg en andere overhead. Want in zichzelf zijn overheidsproducten niet zo ingewikkeld, de verkokering zorgt er echter voor dat er veel mensen een mening of toestemming moeten geven voordat het echte personeel het echte werk kan uitvoeren. Het blauw op straat, de handen aan het bed, de leraar voor de klas, allemaal mensen met gezond verstand en een visie hoe het anders, slimmer en slanker kan. Als we dan toch moeten bezuinigen, dan is de winst te vinden door deze mensen aan het roer te zetten.
Hans Visser / Organisatievitalisator
Ook dit rapport bevestigd de ervaringen die wij hebben. Structureel stellen ook wij vast dat er veel meer vermogen in organisaties en de daarin werkende mensen zitten dan er gegeven de omstandigheden uit komt. Dat ligt niet aan de inzet- en wilsbereidheid van individuele mensen. Die willen maar wat graag goed en beter (kunnen) doen. Zij worden – met hun vermogens en mogelijkheden - alleen teveel gevangen in systemen, omstandigheden en organisatieculturen waar zij als individu geen of weinig invloed op hebben. De signalen die zij daaromtrent afgeven ‘verdwijnen’ veel te vaak, komen niet door of terug. Uit onmacht moeten zij dan loslaten en afhaken in ongewild en onbewust Mentaal Verzuim dat als een virus Collectief mentaal Verzuim wordt als dat niet de juiste aandacht krijgt. En het zijn de consequenties daarvan waarin geld in één groot verdwijngat weg slobbert. Collectief Mentaal Verzuim is ‘normaal’ al 3 tot 8 keer groter en 3 tot 4 keer duurder dan het bekende ziekteverzuim. De druk in en op organisaties en mensen neemt daardoor toe. Het uit de faalkosten daarvan voortvloeiende Onbenut Vermogen is gigantisch. De toenemende frequentie van reorganisaties zonder aandacht voor de oorzaken die achter dit Mentaal Verzuim liggen zorgen juist voor een toename daarvan. De met bezuinigingen verwachte verbeteringen verdampen daardoor direct weer en trekt de organisatie verder neerwaarts.



Het meest dodelijke gevaar hiervan – dat van binnenuit deze organisaties komt - is dat juist de bestuurders van deze organisaties onbekend zijn met de omvang van dit Onbenut Vermogen dat – voor hen - ongemerkt tot ca. 45% van de totale productiecapaciteit kan oplopen. Die onwetendheid of het maskeren van de werkelijkheid is te lang en te vaak de ‘oplossing’ geweest. 10% Onbenut Vermogen kost de organisatie jaarlijks een bedrag dat vergeleken kan worden met meer dan 35% van de totale brutoloonsom waar niets voor geleverd wordt.



Je zou kunnen stellen dat met de hoeveelheid geld die er de afgelopen jaren ingepompt is – en niet rendeert – deze faalkosten steeds gecompenseerd zijn en worden!



Vergelijkbaar met een motor waarin de olie uit de pakkingen blijft lekken en dus steeds weer met olie bijgevuld met worden, onderwijl steeds warmer draai en steeds sneller sluit en steeds minder vermogen gaat leveren.

Advertentie