En wachten maar

De vraag hoe gemeenten en provincies op een andere, betere manier te bekostigen, ligt al jaren op het bordje van het ministerie van Binnenlandse Zaken.

Vast agendapunt: vergroting van het eigen belastinggebied. Plaatsvervangend secretaris van de Raad voor Openbaar Bestuur (ROB) Gerber van Nijendaal vergeleek de ontwikkeling in de financiële verhouding tussen rijk en gemeenten in ons land onlangs met de processie van Echternach, de optocht die elk jaar na Pinksteren wordt gehouden in de Luxemburgse stad: eerst drie stappen vooruit en vervolgens twee stappen achteruit.

Het proces te komen tot een betere manier van bekostigen van gemeenten en provincies te komen en — daaraan gekoppeld — het decentraal belastinggebied uit te breiden, lijken daar in zijn ogen verdacht veel op. Mij doet het verloop van het proces, en dan met name het onderdeel lokale belastingen, veel eerder denken aan die belegen grap die wijlen mijn vader meer dan eens opdiste toen ik nog klein was. ‘Ken je die mop van die twee die naar Parijs gingen?’ ‘Nou?’ ‘Die gingen niet.’ Of ik erom moest lachen weet ik niet meer. Na tien of twaalf keer zal hij waarschijnlijk niet meer dan een tamelijk neutraal smoeltje hebben geoogst.

Maximaal iets soortgelijks kan iemand verwachten die bij mij aankomt met een enthousiast vertoog dat er — ‘heus!’ — wordt gewerkt aan een verruiming van het lokaal belastinggebied. Ja, het staat inderdaad keurig opgeschreven in het coalitieakkoord. Volgens mij gaat het om niets meer dan een bezweringsformule. Warme pleitbezorgers zijn in de Kamer amper te vinden, want nieuwe belastingen aankondigen staat, weet iedereen, gelijk aan electorale zelfmoord. Afgaand op de vele voorwaarden — negen stuks! — die ze stellen, lijken gemeenten zelf ook niet bepaald staan te trappelen.

De provincies dan? Die zijn vorig jaar door het kabinet uitgenodigd hun voorkeursvariant bekend te maken van de belasting die in plaats moet komen van de opcenten op de motorrijtuigenbelasting. Ik kan mij vergissen, maar ik heb er weinig tot niets over vernomen. Is ook niet handig, zo vlak voor de verkiezingen.

Weet ook iedereen.