Rotte Apple

Het stond er echt. Het ging over Apple. ‘Een van de meest bewonderde ondernemingen in de wereld’, aldus het FD. O ja, het ging in datzelfde artikel in de krant van zakelijk Nederland ook over belastingontwijking van diezelfde firma. De bewierookte onderneming droeg in 2014 0,005 procent over de behaalde winst af aan de fiscus. De Ierse in dit geval. Dat is dus een winstbelasting van vijftig euro per verdiend miljoen.

Twee dagen eerder onthult diezelfde krant dat ‘toonaangevende’ technologiebedrijven uit de zo bewonderde Silicon Valley premier Rutte hebben geschreven dat Nederland beter niet te streng kan zijn met het aanscherpen van de fiscale regels. ‘Als bedrijven bijvoorbeeld minder mogelijkheden krijgen om afspraken te maken met de Belastingdienst over verschuldigde belastingen, zal dat negatief uitpakken voor zowel bestaande als toekomstige investeringen vanuit de Verenigde Staten.’ Voor de duidelijkheid, het gaat om een door de minister-president gevraagd advies over hoe ons land zijn fiscale belastingklimaat kan behouden, ja zelfs verbeteren. Nederland staat immers te boek als een Europees belastingparadijs, in het rijtje Luxemburg en Ierland.

Een dag later mengt een wethouder uit de hoofdstad zich in de discussie. Zij, juist bezig om (nog) in Londen gevestigde multinationals over te halen naar Amsterdam te verhuizen, waarschuwt in ongeveer dezelfde bewoordingen voor de gevolgen van een onguur fiscaal klimaat. Want, pas op, je moet opletten dat je jezelf niet minder aantrekkelijk maakt dan de landen om je heen.

Weet je wat oppassen is? Dat gewone burgers en ondernemers in dit land in de gaten gaan krijgen hoe en in welke mate deze categorie economische gelukzoekers op hun kosten wordt gepamperd. Want waar de Apple’s van deze wereld worden gefaciliteerd onder het betalen van belasting uit te komen, zijn zij het die meer en meer opdraaien voor de bekostiging van de zorg, de wegen, het onderwijs en de veiligheid. Ze zouden kwaad kunnen worden op de buitenlandse bedrijven die daar kosteloos van profiteren. Maar de echte boosdoeners moeten dichter bij huis worden gezocht: de bestuurders die dit allemaal mogelijk maken.