Drie cent

Chocoladeletters in de media. Provinciale bestuurders blijken in 2013 namelijk zo’n 250.000 euro te hebben uitgegeven aan buitenlandse reizen. ‘Commissarissen van de koning, gedeputeerden en statenleden vliegen de hele wereld over.’

De ondertoon is, als zo vaak, dat het om snoepreisjes gaat. Vaak, zo meldt de onderzoeksbron, worden economische belangen dan wel opgevoerd voor dienstreizen, maar provincies konden over het merendeel van de reizen die de afgelopen vijf jaar door provinciale bestuurders zijn gemaakt, niet aangeven wat ‘de tripjes’ hebben opgeleverd.

Van de 384 reizen in de afgelopen vijf jaar was Duitsland het vaakst de eindbestemming, op de voet gevolgd door China. Wat dergelijke buitenlandse dienstreizen opleveren, is achteraf bijzonder moeilijk te becijferen. Veel reizen worden ondernomen, om in het buitenland deuren te openen voor het bedrijfsleven. De aanwezigheid van hoogwaardigheidsbekleders helpt daarbij, vooral in het Verre Oosten is men daar gevoelig voor.

Niet in alle gevallen keren de delegaties terug met contracten op zak. Goed mogelijk is dat de opgedane contacten in tweede of derde instantie wel tot ‘iets’ leiden. Als gezegd, zeker is dat niet. Ook een causaal verband zal achteraf moeilijk te leggen zijn tussen het provinciale bezoek en een Chinese opdracht dan wel investering.

En ja, soms is het gereis tevergeefs. De pogingen van diverse Nederlandse provincies om de culturele hoofdstad van Europa 2018 binnen te slepen voor één van hun gemeenten mislukte in het geval van Brabant, Limburg en Utrecht. Alleen Friesland maakte de inspanningen te gelde.

Een woordvoerder van de verzamelde provincies laat weten dat provincies sinds twee jaar hun buitenlandse reizen meer op elkaar afstemmen zodat er niet onnodig dubbele reizen worden gemaakt. Maar uiteindelijk is het volgens hem toch aan elke provincie zelf om nut en noodzaak van een reis te bepalen.

Terug naar de reiskosten. Een kwart miljoen in 2013. Is dat veel? Fors meer dan in 2012, aldus de onderzoekers. Toen bleef de teller steken op 164.000 euro. Nogmaals, is 250.000 euro veel? Misschien helpt het om het bedrag in perspectief te plaatsen. Precies nageteld heb ik het niet, maar Nederland telt zo’n 70 provinciebestuurders. Een snel rekensommetje leert dat er vorig jaar dan gemiddeld voor 3.500 euro per bestuurder werd verreisd ‘op kosten van de belastingbetaler.’

Nog een perspectief om het plaatje scherp te krijgen: al dat gereis van ‘de regionale kopstukken’ kostte per inwoner gemiddeld 14 eurocent. Niet per jaar, nee over vijf jaar berekend. Dan hebben we het dus over nog geen 3 eurocent per inwoner per jaar. Is 0 eurocent beter? I rest my case.