Den Haag heeft tegenvaller van 75 miljoen

Den Haag zit in haar maag met een financiële tegenvaller van 75 miljoen euro. Voor dat bedrag heeft de gemeente de gebouwen van de ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie gekocht van de Rijksgebouwendienst, maar de projectontwikkelaar die de ze moet herontwikkelen heeft zich teruggetrokken. Nu dreigt langdurige leegstand en betaling van rentekosten.

Zwarte Madonna
Op de plek waar ooit de vermaledijde Zwarte Madonna stond, worden twee kantoren gebouwd voor de ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie, en een woonflat. Die naderen hun voltooiing. Na verhuizing van de ministeries zou projectontwikkelaar MAB de huidige kantoren een grote opknapbeurt geven; bouwkundig verkeren ze namelijk nog in goede staat.

Ingezakt
Het verschil met 10 jaar geleden, toen tot nieuwbouw werd besloten, is dat de kantorenmarkt is ingezakt. Den Haag heeft zich verplicht om de kantoren van de ministeries na de verhuizing in 2013 van de ministeries aan te kopen voor 75 miljoen euro van de Rijksgebouwendienst, MAB ziet geen brood meer in de onderneming en heeft zich teruggetrokken.

Slecht onderhandeld
“De toenmalige wethouder heeft heel slecht onderhandeld”, zegt Ingrid Gyömorei, fractievoorzitter van de SP. “Het blijkt dat hij projectontwikkelaar MAB een bouwrecht heeft gegeven in plaats van een bouwplicht.” De gemeente heeft haar hoop nu gevestigd op een andere ontwikkelaar, maar zelfs als die gevonden wordt, gaat er tijd overheen voordat er een goedgekeurd plan ligt. Tot die die tijd staan de 2 gebouwen leeg en betaalt de gemeente hoge rentekosten.

Strop
Joris Wijsmuller, fractievoorzitter van de Haagse Stadspartij, ziet het somber in. “Bij al die kantorenleegstand kan dadelijk nog eens 100 duizend vierkante meter worden opgeteld. Dat is fors. Al trekt de markt aan, ze zal niet meer de omvang van vroeger krijgen.” Volgens Wijsmuller is ook het college ervan overtuigd dat de gemeente verlies zal lijden. “Meevallers in de begroting worden al gebruikt om het verlies af te boeken.” Hij wijt de financiële strop aan ‘megalomane plannenmakerij’. “De gemeente dacht de hoofdprijs te realiseren. Elke wethouder wil in zijn periode iets nalaten. Naar de haalbaarheid van de plannen wordt te weinig gekeken.”