Waarom vrouwelijke politici levens redden

Dit zijn de feiten: elke acht dagen wordt er in Nederland een vrouw vermoord door een man, vaak een (ex-)partner. Dit fenomeen heet femicide: dodelijk geweld tegen vrouwen. Bij vier op de vijf vrouwen die worden vermoord, is dat door toedoen van een (ex-)partner, ouder of familielid. Het zijn werkelijk hallucinante cijfers. Vrouwen zijn in Nederland hun leven nog steeds niet veilig.

Nog een paar andere feiten. Vrouwen zijn nog altijd ondervertegenwoordigd in de politiek. En de politiek maakt beslissingen over al onze levens, inclusief die van vrouwen. Een relevante vraag is dus: wie definieert wat politieke problemen zijn, wat prioriteiten zijn, en waar geld aan wordt besteed?

Tot nu toe haalt de politiek hun schouders op over femicide. Pas vorig jaar kwam het vorige kabinet met een plan van aanpak, ‘Stop femicide’, overigens zonder extra budget. Dit was naar aanleiding van een motie van Songül Mutluer, een vrouwelijke politica die een jaar eerder actie eiste.

Naast Mutluer zet ook Huri Sahin, burgemeester van Rijswijk, zich actief in. Na drie gevallen van femicide in korte tijd in haar stad riep ze Rijswijkse vrouwen die zich onveilig voelen op haar direct te mailen. Inmiddels werken twee medewerkers fulltime aan dit onderwerp. Dit toont het verschil: vrouwelijke leiders zien problemen die mannen te lang over het hoofd hebben gezien.

De recente aandacht voor femicide maakt zichtbaar dat het eerder genegeerd werd. Wiens veiligheid vinden we eigenlijk belangrijk? Hoe kan het dat dit zo lang geen onderwerp was voor burgemeesters? Sahin zegt simpelweg: ‘Natuurlijk is dit ook mijn taak, burgemeesters gaan immers over veiligheid’ – en ze heeft gelijk.

Femicide stopt niet bij de grenzen van Rijswijk. Sahin erkent dat dit een nationaal probleem is dat vraagt om daadkrachtige actie op alle politieke niveaus. Toch laat haar werk zien wat mogelijk is als vrouwen met een ander perspectief aan de macht zijn.

Er is dubbelop goed nieuws. Ten eerste omdat er recent meer aandacht is voor femicide. Dankzij deze aandacht kan Nederland op termijn veiliger worden voor vrouwen. Ten tweede omdat Mutluer en Sahin laten zien waarom het uitmaakt wie ons bestuurt. Zij maken andere keuzes, leggen andere accenten, en zetten te lang genegeerde problemen eindelijk op de politieke agenda.

Tot nu toe vonden mannelijke politici femicide geen prioriteit. Dat maakt duidelijk waarom diversiteit in de politiek geen luxe is, maar een noodzaak. Vrouwen in de politiek redden levens.

Wat een voorrecht dat onze politiek steeds diverser wordt. Maar het is nog niet genoeg. Laten we in 2025 verder bouwen aan een politiek waarin iedereen wordt gehoord – en waarin niemand wordt vergeten.