Advertentie
carrière / Nieuws

Tweedeling jong-oud dreigt op gemeentelijke werkvloer

Gemeentelijke werkgevers en vakbonden zien een ‘generatieconflict’ aankomen op de werkvloer. ‘Een steeds grotere groep oudere, vooral mannelijke ambtenaren met lange dienstverbanden, komt tegenover de nieuw ingestroomde jongere medewerkers met tijdelijke dienstverbanden te staan.’ 

08 juni 2012

Het A+O fonds Gemeenten slaat alarm in de vorige week gepresenteerde Personeelsmonitor 2011. De conclusie van de onderzoekers is dat door de toegenomen aandacht voor bezuinigingen bij gemeenten de arbeidsmarkt op slot komt te zitten. Oudere werknemers blijven zitten waar ze zitten en jongeren komen steeds moeilijker binnen.

Fred Jansen, projectmanager gemeentelijke arbeidsmarkt bij het A+O fonds, spreekt daarom van een tweedeling. ‘Gemeenten die in de begeleidingscommissie van de Personeelsmonitor zitten, waarschuwen daarvoor op basis van eigen ervaringen. Eerst hebben gemeenten ingezet op het terugdringen van het aantal externen, daarna op het niet verlengen van tijdelijke contracten en het slechts selectief vervullen van vacatures’, zegt hij. Gevolg van het feit dat er nog maar een beperkt aantal mensen bijkomt en er veel minder mensen op eigen initiatief weggaan, is dat het instroompercentage in twee jaar tijd is gehalveerd tot 4,7 procent.

Het uitstroompercentage ligt ver onder het gemiddelde over de afgelopen vijf jaar. En wat opvalt is dat het vooral de jonge instroom is die weer snel uitstroomt. Niet omdat ze het weinig naar de zin zouden hebben, maar omdat hun tijdelijke contracten niet worden omgezet in een vast dienstverband. Voor de personeelssamenstelling is dit volgens het A+O fonds ‘een zeer ongunstige ontwikkeling.’

Belangen

Meer nog dan in voorgaande jaren liggen de belangen van de zittende garde ouderen steeds verder uiteen met die van de jonge(re) instromers. Het zal volgens de in het A+O fonds verenigde sociale partners voor gemeenten daarom ook een uitdaging zijn beide groepen aan de organisatie te binden. Een van de oplossingen die Jansen ziet, is het als gemeente blijven investeren in stagiairs en trainees.

Het A+O fonds is bereid daar de komende jaren extra geld in te pompen, maar laat desgevraagd in het ongewisse om hoeveel meer het gaat dan de huidige 1,5 miljoen euro. Het persbericht houdt het bij een ‘forse’ verruiming van de middelen.

Vorig jaar maakte bijna iedere gemeente gebruik van stagiairs. Het ging in totaal om zo’n kleine 11.000. Uitgedrukt als percentage van de totale bezetting in personen, komt dat neer op 6,1 procent. In 2010 was dit nog 6,7 procent. De meeste stagiairs volgen een mbo-opleiding (45 procent) of een hbo-opleiding (33,7 procent). 13,7 procent is bezig met een universitaire studie. Iets meer dan een kwart van de gemeenten heeft trainees in dienst.

Daaronder worden jonge (bijna) afgestudeerde hbo’ers en academici met twee jaar werkervaring verstaan, waarmee de gemeente een intensief opleidingsprogramma is overeengekomen. In totaal waren in de gehele gemeentelijke sector in 2011 bijna 268 trainees werkzaam. Dat aantal is aanzienlijk afgenomen ten opzichte van 2010.
De belangstelling voor traineeships is volgens Jansen desondanks onverminderd groot. Dat er na zo’n traineeship niet altijd een vaste baan inzit, is volgens hem niet het grootste probleem. ‘Niet iedereen zit daar ook op te wachten. Belangrijk is vooral dat je werkervaring kan opdoen. Je moet het zien als een investering in je loopbaan. Die hoeft niet per se een vervolg te krijgen in die gemeente waar je trainee was’, zegt hij. 


Limburg en Groningen meest grijs
De gemeentelijke bezetting is weer ouder geworden. De gemiddelde leeftijd steeg met een half jaar tot 46,3 en het aantal 60-plussers is toegenomen tot ruim 16.000. dat is meer dan een verdubbeling van het aantal van vijf jaar geleden. Inmiddels zijn vier op de tien gemeenteambtenaren langer dan tien jaar in dienst.

In de provincies Groningen en Limburg zijn gemeenteambtenaren gemiddeld genomen het oudst, met respectievelijk 47,4 en 47,1 jaar en in de provincie Overijssel en Zuid-Holland het jongst (beide 46 jaar). Vooral boven de 50 is er sprake van een sterke oververtegenwoordiging van mannen. Als gevolg van de verschillende leeftijdsopbouw zijn werkzame vrouwen gemiddeld wat jonger dan werkzame mannen.

Download hier de Personeelsmonitor 2011

Reacties: 16

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Mark de Vries / Adviserend Partner
Reagerend op hoogmoed en huisman wil ik aangeven dat deze gedachten niet meer past bij de richting waarop de arbeidsmarkt zich ontwikkelt. In de komende jaren zal de beschikbare beroepsbevolking met grote stappen onder de vraag naar beschikbare arbeidskracht komen. In verschillende sectoren is dit nu al het geval.

Dit heeft tot gevolg dat de kansen voor mensen die in de tweede helft van hun loopbaan zitten alleen maar groter worden. Concurrentie met anderen blijf je houden. Je zult daar jezelf zo sterk mogelijk in moeten maken en kunt proberen je werkgever daarbij om hulp te vragen.

MBT Bas: de vergelijking tussen kosten vast medewerkers en uitzendbureaus wordt wel erg scheef getrokken door je. Het loon dat iedere vaste medewerker krijgt staat niet gelijk aan de kosten die een werkgever kwijt is voor je. Iedere werkgever betaalt ook sociale lasten en investeert in faciliteiten en personeel die die faciliteiten regelen voor mn het vaste personeel. Zo worden ook de kosten voor jouw OR en GO gewoon door jouw werkgever betaald.

Daarnaast vergeet je dat veel organisaties juist kiezen voor flexibiliteit. En dan heb je uitzend-, detachering-, interim en adviesbureaus nodig die je zekerheden bieden als je de werkkracht en kennis van tijdelijke mensen nodig hebt. Die bureaus investeren in hun netwerk en daarnaast nemen ze (muv bij uitzenden) het risico dat ze salaris moeten doorbetalen, terwijl ze geen inkomsten hebben.

Het komende weekend begint het EK. Er staan maar 11 spelers in het veld, en toch bestaat een selectie uit 23 spelers. Meer flex, dan vaste spelers! De begeleidingstaf er omheen moeten er voor zorgen dat de prestaties zo goed mogelijk zijn. En zonder alle mensen die er meer zijn dan die 11 die op het veld zijn, wordt de kans op succes zeer gering. Daarmee kun je gerust een vergelijk trekken met organisaties. De verhoudingen vast/flex zijn wel anders, maar zonder flex en met alles vast is het risico (en bijbehorende kosten) wellicht een stuk groter voor het behalen van een gewenst resultaat en een gezonde boekhouding.
Bas / logicus
@Mark, een uitzendkracht op het niveau vakkenvuller of schoonmaker kost ten minste € 4.300,- per maand terwijl iemand in vaste dienst op zo’n functie maximaal € 1.750,- verdiend. Daar komen dan nog wat lasten (o.a. pensioenbijdrage, reiskosten, etc.) bovenop maar dat is slechts een kleine kostenpost van hooguit € 350,-. De bedrijven die over het algemeen uitzendkrachten inhuren hebben toch te maken met de reguliere overhead kosten. Zoals een OR(maar die behartigd in principe enkel de belangen van vast personeel), het toilet, een bureaustoel, pennen etc. Een uitzendkracht maakt nagenoeg gebruik van alle faciliteiten. De besparing op overhead is dus te verwaarlozen. Een uitzendkracht is niet goedkoper dan in vaste dienst nemen. Dat is echt een FABEL (in hoofdletters) uit de ivoren toren. De organisatie kiest voor flexibiliteit? Welke dan? O ja, de uitzendkracht kan je dwingen en dreigen met ontslag als deze weigert om onfatsoenlijk behandeld te worden. Het als slaaf afbeulen van uitzendkrachten is helaas geen uitzondering. Ik ben geen uitzendkracht (ook niet geweest) maar ik heb het misbruik vaak genoeg zien gebeuren. En niemand die er tegen op treed. Zelfs een OR kijkt vaak de andere kant op. En dat vind ik schandelijk want fatsoenlijk omgaan doe je niet alleen met medewerkers in vaste dienst. Het vaste personeel kijkt vaak ook de andere kant op omdat ze anders bij het beoordelingsgesprek een slecht beoordeling krijgen. En dat kan geld kosten, maar enkele malen op rij is dat een motivering voor een ontslag aanvraag. Het flexibel zijn komt zelden van twee kanten en de flexibele werknemer word daar meestal toe gedwongen. En het mooie fabeltje dat de uitzendbureaus de risico’s dragen bij ziekte reflecteert, gezien het lage percentage dat bij hun in vaste dienst is, ook niet de werkelijkheid. De graaicultuur aan de top moet toch ergens van bekostigd worden en dat gebeurd daar waar jij niet wilt kijken. Het EK voorbeeld loopt dan ook geheel uit de maat van de realiteit van de werkelijkheid.
True
wie de kreet tweedeling in de mond neemt moet gevierendeeld, ik hoor het al 40 jaar en het betekent niks.

Ik heb gezegd.
True
btw redactie doe wat aan de reclamebalk die in beeld blijft hangen, nou moet ik alle afbeeldingen van BB blokken en dat is zonde van de voorpag.
Bas / logicus
Mark, bij het bedrijf waar ik werkte hadden ze er overigens > 7.000 in dienst. Ik geloof niet dat ze 500 miljoen bespaard hebben aan overhead want dan had ik dat vast wel in de krant gelezen of was dat in het nieuws op TV verkondigd. Voor uitzendkrachten die bij ons bedrijf in het magazijn/expeditie werkzaam waren rekende het uitzendbureau € 55,- per uur. En lager geschaald personeel had het bedrijf niet. Ze kregen een 40 urige werkweek en tot drie maal een jaarcontract en daarna een schop onder hun kont. In sommige gevallen konden ze na een onderbreking van een half jaar plots weer een paar jaar komen werken. Misbruik? Nee, natuurlijk niet. Een uitzendkracht is voor een bedrijf enkel een oplossing als het bedoeld is voor een tijdelijke oplossing van korte duur. En dan heb je het over een piekbelasting van maximaal twee maandjes in het jaar, zwangerschapsverlof of als vervanging bij langdurige ziekte (met kans op spoedig herstel). En wat hier gebeurt,is dat bepaalde individuen binnen het bedrijf er persoonlijk baat bij hebben. En die baten kunnen op verschillende manieren ten gelde gemaakt worden. Je moet het misbruik alleen willen zien en durven melden. Inmiddels weet iedereen hoe het klokkenluiders vergaat.
Mark de Vries / Adviserend Partner
@ Bas,

Allereerst betaalt een opdrachtgever alleen de uren die een externe wel werkt bij deze opdrachtgever. Dus als deze vrij heeft of ziek is wordt deze niet door de opdrachtgever doorbetaald. Als jij –als ambtenaar- ziek bent word je ook gewoon door de werkgever betaald. Deze is nl. eigen risicodrager. Als een overheid verstandig is reserveren zij geld voor het ziekterisico en mogelijk zelfs voor het wachtgeld. Dit zijn dus extra kosten voor een overheid bovenop het betalen van een regulier brutosalaris.

Uitzendorganisaties, detacheerders, etc. dragen hiervoor premie af naar het UWV; de zogenaamde sociale premies.



Bovenop het salaris reserveert jouw werkgever voor:

-vakantiegeld

-eindejaarsuitkering

-werkgeversdeel pensioenpremie

-bijdrage levensloop

-reservering WIA

-werkgeversbijdrage ZorgVerzekeringsWet

-uitkeringsfonds voor Overheid



Daarnaast zijn er 52 weken * 5 = 260 werkbare dagen. Hiervan werk je in ieder geval alle feestdagen en vakantiedagen al niet: ca. 32 dagen per jaar. Je krijgt die echter wel doorbetaald. Een externe ook, maar daarvoor ontvangt een opdrachtgever niet nog eens een extra rekening.



Vraag eens aan je werkgever hoe hoog dit opslag% bovenop jouw brutoloon is.



Als logicus zul je dan begrijpen dat jouw verhaal een bijstelling verdient.

Bas / logicus
@Mark,met dergelijke creatieve rekensommen ben ik al lang bekend. Overigens bij een uitzendbureau betekent een feestdag niet gewerkt, voor de uitzendkracht geen geld. Indien de uitzendkracht wel werkt krijgt deze een toelage. Dus de berekening is 236 dagen a 8 uur = 1888 uren. 1888 uren werken a € 55,- per uur = € 103.840, - wat de werkgever per jaar betaald aan het uitzendbureau. Een magazijn / expeditiemedewerker verdiende ongeveer € 35.000,- (o.b.v. 40 uur). De opslag is hooguit zo’n 15% en geen bijna 200%. Jouw creatieve rekensom toont dus nog een gat van ongeveer 185%. En daar is maar een verklaring voor mogelijk. De uitzendkracht is gewoon waanzinnig veel duurder dan een medewerker in vaste dienst. En om die reden zal een integere inlener slechts minimalistisch gebruik maken van uitzendbureaus. Langdurige inhuur ( langer dan 3 maanden) kom je daarom ook praktisch nooit tegen bij kleinere bedrijven of bedrijven waar er sprake is van een DGA. Het is simpel een kwestie van kranten lezen en feiten te kennen zonder te goochelen.



Als arbeidsmarktdeskundige sta je wel erg ver af van de realiteit. En na mate je langer dit soort ivoren toren fabels verteld ga je er straks nog in geloven ook. Het weigeren van het erkennen van maatschappelijke misstanden (waar dit er een van is)is oorzaak nummer 1 in de destructie van onze sociale cohesie in de westerse maatschappij. Ike, ike, ike en de rest kan stikke. Waar jij voor kiest moet je zelf bepalen maar ik doe niet mee aan het handhaven van dergelijke leugens.

Morsnova / inwoner
@Niels....dat herken ik volledig uit eigen ervaring. Voor mij was dat destijds de reden om de overheid, na slechts een paar jaar dienstverband, de rug toe te keren. Het was overigens een bekende cyclus bij de grote gemeente, waar ik ooit voor werkte. Als er een nieuwe werknemer werd aangetrokken met enige dynamiek en verbeteringsdrang was deze persoon binnen een korte periode weer vertrokken.



De bedrijfscultuur bij de overheid is inderdaad verstikkend en destructief (door al het politieke gekonkel, dat niet over de inhoud gaat maar alleen over de eigen positie binnen de organisatie). Daar moet je tegen kunnen. Als ja anders in elkaar zit zijn er twee opties: aanpassen of opkrassen.



En zo ontstaat er inderdaad een tweedeling, die niet alleen met leeftijd te maken heeft. Maar daar uiteindelijk wel op neerkomt, omdat de ouderen binnen de bestaande cultuur passen of zich daaraan hebben aangepast, en de nieuwe en vaak jongere medewerkers nog de keuze moeten maken voor aanpassen of opkrassen.



Ik voelde in ieder geval destijds mijn keuze als bevrijding.
Mark de Vries / Adviserend Partner
Bas zonder achternaam. Waarom verberg je je achternaam eigenlijk?



Ik ben met je eens dat het niet gepast is om de mogelijkheden van de Wet Flex en Zeker geheel uit te melken en iemand na 3 x een jaar te vervangen door een ander en die weer 3 x een jaar 'aan het lijntje te houden'. Dit zou men niet tot in de eeuwigheid vol mogen houden. Er zijn echter ook uitzendkrachten bewust kiezen om uitzendkracht te zijn. Soms is het misbruik maar soms lijkt het misbruik, maar is het 'gebruik' door zowel uitzendkracht als opdrachtgever met het uitzendbureau als middel....



Ik zeg nergens dat de opslag 200% zou moeten zijn. Ik geef alleen maar aan dat jouw verhaal genuanceerder ligt.

Voor feestdagen wordt voor een uitzendkracht gereserveerd. Net zoals voor de vakantiedagen. Die reservering is al meer dan 10% (32 van 260 dagen) . 8% vakantiegeld.

Een uitzendbureau volgt de CAO-afspraken van de klant: 36 urige werkweek en salarisschaal. 36 uur is 10% minder uren dan 40. Zo is dan in de CAO's voor uitzendkrachten voorgeschreven.

Ik heb nog niets creatiefs gedaan en zit al op bijna 30%. De andere werkgeverslasten die door de overheid worden voorgeschreven heb ik er nog niet bij opgeteld.



Daarnaast maakt dit dat de inkomsten 229 * 7,2 uur * € 55 = ca. 90.000

(feestdagen op een reguliere werkdag zijn niet facturabel, maar wordt wel voor gereserveerd voor de uitzendkracht)

Nog steeds niets creatiefs gedaan. Zelfs een gemiddeld aantal niet factureerbare ziektedagen nog niet eens van de mogelijke inkomsten afgehaald.



Ik ben ook nog zo realistisch om te verwachten dat een uitzendorganisatie kosten maakt voor kantoor, marktbewerking, voorfinanciering, etc.. Dat moet ook allemaal uit die € 55 worden betaald.



Nogmaals vraag rond bij diverse overheden wat hun totale kostprijs per uur is van een eigen medewerker.

Vraag ook es hoeveel men effectief per jaar werkt.

Vraag ook direct wat men voor interne kostprijs/uur aan elkaar door berekend tussen afdelingen, overheden en in projecten.

Kom gerust met een onderbouwde tegenargumentatie.



Ik wil graag dat de BB-lezer een eerlijk en realistisch beeld krijgt.

Bas / logicus
Mark, het percentage uitzendkrachten dat werkelijk een uitzendbaan prefereert boven zekerheid is te verwaarlozen. Als de onderzoekers zouden evalueren welk soort mensen dit namelijk prefereert komt er een hele andere werkelijkheid naar boven. Het zijn veelal mensen met een mentaliteit die niet als representatief, positief of productief omschreven zal worden door de inlener. Die groep is groot en moeten van het UWV/ WWB zich verplicht inschrijven bij een uitzendbureau. Lekker relaxed, blowtje, drie maandjes werken, uitkering en de riedel herhaald zich. Laat je niks wijsmaken de meeste mensen willen zekerheden (brood op tafel, een gezin, een huis, vakanties en geen geldzorgen). Het merendeel van degenen die dit tegenspreken liegt of heeft een mentaal probleem.

Als uitzendbureaus de CAO van de klant volgen heb ik (en de uitzendkrachten bij mijn werkgever) daar nog niks van gemerkt. Overigens neemt mijn werkgever bij verschillende uitzendbureaus diensten af.



Meestal en niet soms is het misbruik en bij een heel klein percentage zou men kunnen spreken van “lijkt het misbruik”.



Een jaaropgave is een jaaropgave daar zitten dus al de 8% vakantiegeld in, 13e maand etc. De 15% overhead (reiskosten, pensioenbijdrage etc.) die ik noemde komt daar overheen. Een uitzendkracht wordt betaald per gewerkt uur en net als de vaste medewerkers is deze 8.5 uur aanwezig en geniet een pauze van 0.5 uur. De vaste medewerker geniet mogelijk van ADV maar de uitzendkracht echt niet. Jouw 7.2 uur komt uit de theoretische koker van de ivoren toren. En een verzekering tegen ziektedagen kost een uitzendbureau echt niet meer dan dat het een werkgever zou kosten. Overigens kost dat slecht enkele %.



De huisvesting voor uitzendbureaus is en mag geen maat vormen in de kostprijs. Als de bakker brood gaat afleveren in een Maybach kost een afgeleverd brood ook € 25,- duurder. Dus een tripple AAA locatie is een keuze (wat via een handige constructie extra winst voor de DGA/aandeelhouders uitzendorganisatie genereert) die voor de uitzendkracht geen belang dient. Marktbewerking, voorfinanciering is een lachertje. Voorfinancieren kost het uitzendbureau maximaal 0.35%(twee weken). Uitzendbureaus bouwen clausules in tegen te late betaling en die percentages liggen aanzienlijk hoger dan bovengenoemd %.



Je vergeet in je berekeningen nog de marge van het uitzendbureau. Vast personeel krijgt € 17,50(ex overhead) en de uitzendkracht krijgt € 11,50 bruto per uur. Dat verschil steekt de uitzendorganisatie ook nog in haar zak. Om van € 11,50 vangen, tot € 17,50 te komen is een overhead nodig van 52%. Je gaf zelf in je berekening aan dat het ging om een ruime 30%.



1888x € 55,- = € 103.840,-

1888x € 11,50 = € 21.712,-

€ 82.128,-

30% overhead = € 6.514,-

= € 75.614,- bruto winstmarge voor de uitzendorganisatie.



En voor dat geld kan je twee man laten werken in vaste dienst. Betere kwaliteit, hogere productie, minder werkdruk, minder stress, minder arbeidsongevallen, minder ziekte uitval en ga zo maar door.



Het maakt niet uit welke creatieve berekening je toepast, de uitzendkracht is extreem zelden winstgevend voor een inlenend bedrijf. De reden dat grote organisaties ze toch op grote schaal voor langere periodes inhuren is omdat er ergens wat – in welke vorm dan ook - aan de strijkstok blijft hangen.

huisman / gemeente
Niet zo vreemd, met 47 ben je niet aantrekkelijk voor de arbeidsmarkt en blijf je bij de laatste werkgever. Met het huidige beleid moet je dan nog 20 jaar werken. Dus de gemiddelde leeftijd zal elk jaar toenemen.
nelhoogmoed / politiek geinteresseerd
dit probleem is niet nieuw en zal alleen maar erger worden als de oudere ambtenaren langer moeten doorwerken. twintig jaar geleden werd er al gesproken over demotiebeleid voor ambtenaren (stapje terugdoen). is niets van terechtgekomen.
R
We moeten af in het denken oud versus jong. De pensioenleeftijd zal nog verder omhoog gaan richting de 70. Dat betekent dat 'oud' een relatief begrip is. Iedereen moet zich dan ook als zodanig gedragen. Iemand van 50 is dus in de bloei van zijn carriere. Nog twintig jaar arbeidspotentieel! In investeren dus! Waarom geen traineeships voor ouderen? Denk omgekeerd, denk anders!
Ruud Mank / Beleidsmedewerker
Tijd dat er een kabinet komt dat niet uitsluitend met bezuinigingsvoorstellen komt maar juist investeert in banen.

Door met massaontslagen snel geld binnen te halen ben je nu al bezig de toekomst nog somberder te maken. Je kunt je (terecht) druk maken om de personeelssamenstelling maar als je geen maatregelen neemt bij 'de bron', blijft het water naar de zee dragen of noodverbanden aanleggen.

Niels / Ambtenaar
Los van de geschetste kloof in dit artikel merk ik dat er ook een kloof van een hele andere orde aan het ontstaan is. In ieder geval bij mij. Vol ambitie bij mijn huidige werkgever begonnen, maar daar is door vastgeroeste, conservatieve werkprocessen (lees: muren) vrijwel niets meer van over. Ik ervaar de ambtenarencultuur als behoorlijk destructief. Kennen anderen zich hierin?
Bas / logicus
Er zijn twee oorzaken die debet zijn aan dit maatschappelijk brede probleem. Het treft echter niet alleen jongeren. Uitzendorganisaties die zich over de rug van uitzendkrachten verrijken en stageplaatsen die letterlijk van geen enkel toegevoegde waarde zijn. De uitzendbureaus vangen vaak tussen de € 25,- en € 45,- per uur terwijl de uitzendkracht slechts minimumloon vangt. Op jaarbasis beloopt het verschil in kostprijs tussen zo’n uitzendkracht en een medewerker in vaste dienst al gauw € 30.000,- tot ± € 71.000,- per jaar. Om die reden zie je ook bijna nooit dat de kleinere MKB (de bakker op de hoek) gebruik maakt van uitzendkrachten. Want om een dergelijk verschil te betalen moeten er namelijk tenminste 200 tot 450 broden per dag meer worden verkocht. Er is maar een verklaring voor – die ik ter interpretatie aan de lezer over laat - want iemand binnen de inlenende organisatie (vaak grotere bedrijven) moet er toch profijt bij hebben dergelijke verliesposten goed te keuren. De meeste stageplaatsen zijn niet bedoeld als stage maar als vervanging voor regulier laaggeschoold personeel. Wat moet de HBO student namelijk leren van een jaar lang receptiemedewerker, schoonmaken of als vakkenvuller? Dat een HBO’er wel enige affiniteit moet hebben met de zwaarte van laaggeschoold werk begrijp ik maar de HBO’er moet uit de stage eigenlijk leren wat er van hem vakinhoudelijk word verwacht. Deels is het ook wel begrijpelijk want de gemiddelde HBO’er van nu kan kwalitatief niet vergeleken worden met een HBO’er van 25 jaar geleden. Spreekt vaak niet ABN, over schrijven zullen we het maar niet hebben en de overige kennis laat vaak ook te wensen over. Beide misstanden hebben een groot aandeel in de toename van maatschappelijke armoede. Zowel financieel als op kennisgebied.
Advertentie