Aantal vrouwen in politiek stagneert
Nadat vrouwen decennia lang een opmars maakten in de politiek en het openbaar bestuur, lijkt hun aandeel te stagneren. In de Tweede Kamer en het Nederlandse deel van het Europese Parlement is het percentage vrouwen al afgenomen.
De participatie van vrouwen in de politiek stagneert. In de afgelopen jaren is het bij sommige volksvertegenwoordigingen zelfs afgenomen. Zo ging het percentage vrouwen in de Tweede Kamer omlaag van 41 naar 37 procent en in de Nederlandse delegatie van het Europees Parlement 44 procent naar 42 procent. Geen evenredige vertegenwoordiging van vrouwen is slecht voor de politiek, zegt onderzoeker Corine van Egten van kennisinstituut Atria.
Teller blijft steken
Het vrouwenkiesrecht bestaat bijna 100 jaar en sindsdien is de deelname van vrouwelijke politici steeds gestegen. In 1918 was nog slechts 0,9 procent van de gemeentelijke politici vrouw. Een kleine eeuw later, anno 2014, bleef de teller steken bij 28 procent. Overigens is het aandeel van vrouwen in grote steden (38 procent) veel hoger dan in de rest van het land. Met name in Zeeland en Limburg is de vrouwenparticipatie laag.
Niet evenredig
Kennisinstituut Atria, dat zich bezighoudt met emancipatie en vrouwengeschiedenis, vindt het zorgelijk dat vrouwen nog niet evenredig vertegenwoordigd zijn. Onderzoeker Van Egten: ‘Naarmate een volksvertegenwoordiging een goede afspiegeling is van de hele bevolking, vergroot dit de kans dat de politieke agenda overeenkomt met kwesties die in de hele samenleving spelen. Bovendien is het wetenschappelijk aangetoond dat een divers team dat aandacht heeft voor verschillen betere resultaten boekt. De communicatie is dan beter en er wordt meer nagedacht over waarom er op bepaalde manieren gehandeld wordt,’ aldus Corine van Egten.
Burgemeesters
Niet alleen in de volksvertegenwoordiging, maar met name bij bestuurders tref je nog te weinig vrouwen. Bijna vier op de vijf burgemeesters zijn mannen. Het aantal vrouwelijke dijkgraven (de niet-gekozen voorzitters van de dagelijks besturen) laat echter wel een flinke percentuele groei zien. De eerste vrouwelijke dijkgraaf- Joan Leemhuis- trad aan in 1984. In 2008 waren er twee vrouwelijke dijkgraven, in 2015 zijn het er vier; een stijging van 8 procent naar 17 procent.
Bescheidener
Er zijn volgens Van Egten verschillende oorzaken voor de ondervertegenwoordiging van vrouwen in de politiek en het openbaar bestuur. ‘Vrouwen zijn misschien wat bescheidener dan mannen, ze moeten echt gevraagd worden om de politiek in te gaan. Mannen doen dat vaker vanuit zichzelf.’ Ook de vrees dat een politieke loopbaan moeilijk in te passen is, is voor vrouwen vaak een reden om de ambitie te laten vallen. ‘Ze denken dat het lastig combineert met hun betaalde baan en hun gezin.’
Politieke wens koesteren
Corine van Egten doet dan ook een oproep aan zowel politieke partijen als aan vrouwen die een politieke wens koesteren: ‘Landelijke partijen zouden hun lokale afdelingen moeten helpen om meer vrouwen binnen te halen. Daarnaast zijn al veel professionele organisaties mee bezig om vrouwen te interesseren voor een rol in de politiek zoals ProDemos, Vrouwen van Nu en wij van Atria overigens ook.'
Zichtbaar
Ze vervolgt: 'Tegen vrouwen met politieke ambities wil zeggen dat ze zichtbaar moeten zijn. Als je bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 een rol wil spelen moet je nu al actie ondernemen. Wordt lid van een partij, bezoek vergaderingen en kijk of je misschien de fractie kan ondersteunen. Hopelijk kunnen we dan het 100-jarig jubileum van het vrouwenkiesrecht vieren met een stijging van vrouwelijke politici.’
Reacties: 10
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Er zijn maatschappelijke functies waar het met de man vrouw verhoudingen slechter is gesteld. Denk aan huisartsen, leerkrachten of rechters.
Er zijn maatschappelijke functies waar het met de man vrouw verhoudingen slechter is gesteld. Denk aan huisartsen, leerkrachten of rechters.
Er zijn maatschappelijke functies waar het met de man vrouw verhoudingen slechter is gesteld. Denk aan huisartsen, leerkrachten of rechters.
Er zijn maatschappelijke functies waar het met de man vrouw verhoudingen slechter is gesteld. Denk aan huisartsen, leerkrachten of rechters.