Dekkingsgraad ABP toont geen herstel
De dekkingsgraad van het ambtenarenpensioenfonds ABP bedroeg eind april 94 procent, onveranderd ten opzichte van de stand eind 2011 en beneden het vereiste niveau.
De dekkingsgraad van het ambtenarenpensioenfonds ABP bedroeg eind april 94 procent, onveranderd ten opzichte van de stand eind 2011 en beneden het vereiste niveau. Dat heeft het grootste pensioenfonds van Nederland woensdag bekendgemaakt.
Malaise
De dekkingsgraad geeft aan of pensioenfondsen nog aan hun toekomstige verplichtingen kunnen voldoen. Door de lage rentestand en de aanhoudende malaise op de financiële markten zit de dekkingsgraad van veel pensioenfondsen, waaronder die van ABP, al tijden onder de wettelijk vereiste 105 procent.
Verlaging
ABP kondigde daarom in februari al een voorgenomen verlaging van de pensioenen aan met 0,5 procent. Daarnaast gaat een tijdelijke opslag op de premie omhoog van 1 naar 3 procent. De verlaging van de pensioenen gaat in vanaf 1 april 2013, maar begin 2013 maakt ABP opnieuw de balans op om te bezien of de verlaging moet worden doorgezet.
Positie
"Of de verlaging van het pensioen doorgaat is afhankelijk van de financiële positie aan het eind van dit jaar. Om verlaging te voorkomen moet onze dekkingsgraad in de resterende maanden van dit jaar wel flink aantrekken'', aldus ABP-voorzitter Henk Brouwer.
Balans
De verplichtingen van het fonds liepen eind vorige maand op tot 275 miljard euro. De bezittingen van ABP hadden toen een waarde van 260 miljard euro.
Reacties: 14
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
En gepensioneerden pakken is goedkoop: Die kunnen niet staken, dat dan weer wel!
Solliciteer eens bij het ABP zou ik Hans willen voorstellen. Een hoog rendement hebben ze aar nodig.
Het ABP (mis)gebruikt dat middel om te kunnen spelen met de premie. Die zal altijd omhoog moeten. Immers dan kunnen de ABP beleggers weer risicovolle investeringen doen in voedselspeculatie en geldlenen aan landen om dit vervolgens nooit meer te kunnen terugeisen want ze zijn eigenlijk failliet. (Griekenland, Spanje, Italie, Portugal, Ierland etc etc.) Die pensioenfondsen kunnen dat gemakkelijk doen want ze zijn monopolisten.
Indien risicovolle beleggingen niet gedaan worden, zal de ambitie (lees uitkering van deelnemers) naar beneden moeten worden bijgesteld.
Het ABP heeft sinds 1998 de regeling alleen verder uitgekleed. De actieve deelnemers zijn dus meer gaan betalen tegen een lagere aanspraak. Aangezien de regeling niet verder uitgekleed kan worden is de enige optie premieverhoging (welke gezien het vergrijsde deelnemers bestand geen oplossing biedt en ook niet solidair is naar de huidige premiebetaler om de tekorten van de premies van het verleden op te vangen) en collectief afstempelen van aanspraken, waarbij de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen (deze sterke schouders hebben ook de hoogste aanspraken opgebouwd en lopen in het P-akkoord straks ook de minste risico's).
De beleidslijn van het ABP is dan ook volkomen terecht, waarbij gekeken gaat worden of inhaal indexatie in de toekomst mogelijk gemaakt kan worden als de financiele markten weer aantrekken.
Gepensioneerden/inactieven merken dit direct in de uitkering, terwijl actieven zowel meer premie betalen en vermindering van de waardevastheid van de middelloonopbouw ervaren (geen indexatie; tot 2004 heeft elke deelnemer de prijs en looninflatie in het eindloon volledig gecompenseerd gekregen). Dit laatste leidt bij actieven tot een substantiele vermindering van de netto uitkering op 70 jaar (laten we deze pensioendatum nemen voor 2030).
omdat jullie de studie hebben betaald, heeft de economie ook een vlucht genomen en hebben met name de huidige 35-plussers geprofiteerd op de huizenmarkt. De lucht welke hierin zit wordt nu door starters voor jullie betaald.
Lijkt mij dat wij realistisch moeten blijven en allen de lasten moeten dragen, waarbij draagkracht aan de orde moet zijn. Stop met huilen en denk terug aan de periode waarin je de finaciele meevallers hebt genoten.
Lees maar de visie van deze partij.