Bijklussen tijdens ziekte verwijtbaar handelen

Een ambtenaar van de gemeente Rotterdam werkte 65 uur per week, 37 uur daarvan betrof nevenwerkzaamheden. Ze kluste zelfs bij op momenten dat zij officieel ziek was. Voldoende reden om de arbeidsovereenkomst te ontbinden?

Als Sandra Bergweg* zes jaar als vraagwijzerconsulent bij de gemeente Rotterdam werkt (voor 28 uur per week), krijgt zij toestemming om 27 uur per week als indicatiesteller (als zzp’er) te werken. Daarnaast is zij bewindvoerder én bestuurder van een bedrijf dat zich richt op bewind, curatele en mentorschap. In haar personeelsdossier bevindt zich een niet door de gemeente ondertekend formulier waarin Bergweg opgave doet van deze nevenwerkzaamheden, voor circa 10 uur per week.

Dan komt de gemeente met een nieuw ‘afwegingskader’. Daarin staat dat toestemming voor nevenwerkzaamheden periodiek wordt geëvalueerd. Bergweg moet formeel (opnieuw) toestemming vragen voor haar nevenwerkzaamheden als bewindvoerder. Dat doet zij niet: ze zegt maar één cliënt te hebben en deze klus wordt snel afgerond. Bewijs dat zij wordt ontslagen als bewindvoerder heeft zij echter niet.

Bij een integriteitsonderzoek op haar werklaptop ontdekt de gemeente facturen (over vier jaar) voor haar klussen als indicatiesteller. En die zijn verstuurd in perioden waarin zij zich bij de gemeente ziek had gemeld. Bergweg beweert die werkzaamheden niet zelf te hebben verricht, maar aan derden te hebben uitbesteed. Voor de gemeente is dit alles aanleiding de arbeidsovereenkomst te ontbinden, Sandra Bergweg meldt zich dan ziek met burn-outklachten.

De grondslag voor de ontbinding die de gemeente aanvoert: verwijtbaar handelen, een verstoorde arbeidsverhouding of een combinatie van omstandigheden waardoor het niet redelijk is de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Bergweg wil dat dit wordt afgewezen, maar als het toch zover komt, wil zij een transitievergoeding van 18.786 euro bruto en een billijke vergoeding van 25.000 euro bruto. Voorwaarde voor ontbinding van een arbeidsovereenkomst is dat daar een redelijke grond voor moet zijn – en het handelen van Bergweg is zo’n grond, vindt de kantonrechter. Ook nu zij ziek is: dan geldt normaal gesproken een opzegverbod, maar het verzoek van de gemeente houdt hier geen verband mee.

De gemeente Rotterdam legt uit dat zij als goed werkgever moet controleren of haar werknemers niet te veel hooi op hun vork nemen of de Arbeidstijdenwet overtreden Dat zou immers ook voor de gemeente als werkgever gevolgen hebben. Bergweg werkte opgeteld al snel 65 uur per week. Over de nevenwerkzaamheden gaf zij geen openheid van zaken. Zo ontkende zij eerst als bewindvoerder te werken en later stelde ze dat dit weinig voorstelde en dat het bewind afliep. De gemeente mocht twijfelen aan Bergwegs integriteit.

Alleen al het verrichten van klussen voor andere organisaties tijdens ziekmeldingen, getuigt niet van goed werknemerschap. Regelmatig factureerde zij 36 uur per week aan andere opdrachtgevers. Haar excuus dat derden dat werk voor haar deden (haar echtgenoot, een dochter), onderbouwt zij niet met stukken. Deze nevenwerkzaamheden, terwijl ze ‘ziek’ was, vindt de kantonrechter zodanig ernstig verwijtbaar, dat van de gemeente niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

Voor ontbinding is wel vereist dat Bergweg niet binnen een redelijke termijn kan worden herplaatst in een andere passende functie. Vanwege het ernstig verwijtbaar handelen ligt het niet voor de hand dat zij kan worden herplaatst. De gemeente Rotterdam hoeft geen transitievergoeding te betalen omdat de ontbinding het gevolg is van haar eigen ernstig verwijtbaar handelen, en ook geen billijke vergoeding.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:RBROT:2024:5815