‘Ik heb de gedroomde portefeuille in Aalten’

Hans te Lindert wordt in de zomer van 2018 voor het CDA wethouder in Aalten. Ruim een jaar later nomineren zijn collega’s in de regio hem voor de titel beste bestuurder van een kleine gemeente, en in januari 2020 roept Binnenlands Bestuur hem uit tot … de beste bestuurder van een kleine gemeente. Te Lindert heeft er 19 maanden over gedaan. ‘Het is wat hè’, zegt de beduusde oud-onderwijzer, terwijl hij van Oss, waar de prijsuitreiking was, naar Düsseldorf rijdt voor een werkbezoek aan onze oosterburen.

Uren

Hans te Lindert (42) is een kind van Aalten, meer in het bijzonder van de voormalige heerlijkheid en boekenstad Bredevoort (1.400 inwoners). Hij is er elf jaar onderwijzer, drie jaar onderdirecteur en zeven jaar directeur van basisschool ‘t Bastion. In 2017 vertrekt hij naar PON, de vereniging van schoolbesturen voor primair onderwijs in Oost-Nederland. ‘En daar werk ik nog steeds’, zegt Te Lindert. ‘Mijn wethoudersbaan is 0,5, mijn baan bij de PON is 0,4. Bij elkaar opgeteld is dat 1,3. Dat geeft niets, want ik doe het met plezier. Ik heb nog nooit mijn uren geteld. Als ik dat moet gaan doen, is de lol eraf. Ik doe graag mooie dingen. Dat doe ik bij PON en dat doe ik als wethouder in Aalten. En het lukt mij ook nog om thuis met mijn gezin mooie dingen te beleven.’

Oprecht

Een deeltijd-wethouder die in rap tempo de beste bestuurder van een kleine gemeente is geworden, omdat hij ‘als een zeer betrokken wethouder beschikt over sterke communicatieve kwaliteiten en spreekt met veel passie en bevlogenheid.’ Hoe kijkt Te Lindert daar zelf tegenaan? Met de nuchterheid van een Achterhoeker: ‘Ik vind het oprecht een moeilijke vraag. Ik heb eigenlijk geen idee. Ik doe mijn werk zo goed en gedreven mogelijk. Ik zet mij voor de volle honderd procent in voor Aalten. Ik ben er geboren en getogen en ik geef mijn vertrouwde omgeving graag wat terug.’

Slimmigheden

En dan scheelt het wel dat je jarenlang onderwijzer bent geweest en al meer dan twintig jaar volleybaltrainer bent bij Bovo in Aalten. Hans te Lindert: ‘Ik heb de gedroomde portefeuille. Ik ken het onderwijs hartstikke goed; ik weet wat er speelt. Ik voel mij begaan met het onderwijs, niet in de laatste plaat omdat ik drie basisschoolgaande kinderen heb. Ik weet dat er veel kennis en slimmigheden te halen zijn bínnen dat onderwijs. En dan bedoel ik niet alleen bij de oud-collega’s, maar ook bij de kinderen. Vorige week had ik een ontmoeting met de kinderraad. We hebben in Aalten een kinderburgemeester en een kinderraad. Ik ga met negen kinderen van negen verschillende basisscholen nadenken over wat we kunnen doen om beter voor elkaar te zorgen. Als je hoort wat kinderen dan bedenken! We zouden in onze samenleving veel vaker en beter naar de kinderen moeten luisteren.’

Kwaliteit

Eens een onderwijzer, altijd een onderwijzer, maar als wethouder probeert Te Lindert vooral géén schoolmeester te zijn. ‘Misschien denk ik er soms het mijne van, maar dat hou ik voor mij en dat kost mij geen moeite. Als ik zie dat iets goed gaat, dan zal ik dat zeker aangeven. Daar geloof ik erg in: op alle plekken waar je komt moet je benoemen wat goed gaat, want op die manier gaan de zaken die minder lopen ook wat beter.’ In Aalten zijn geen scholen die op de opheffingsnorm balanceren, maar de grootte van de scholen is sowieso niet zo’n issue voor Te Lindert. ‘Ik zie niet toe op de kwaliteit van het onderwijs of op het huishoudboekje van de schoolbesturen, maar ik zie wel grote scholen die het goed doen en hele kleine die het goed doen. En ik zie vooral dat scholen essentieel zijn voor de leefbaarheid in de gemeente. Zij zijn de place to be.’