Zwartepieten in de politiek
Veel politici gingen Frank de Grave voor in het geven van een inkijkje in hun politieke loopbaan. Wat gebeurde er, welke beslissingen waren cruciaal? Zeker bij een politicus als De Grave die al sinds 1982 actief is geweest op cruciale functies in het lokale en nationale bestuur beloofde dat een leerzaam boekje te worden. Als je dan Jan Tromp als co-auteur hebt, betekent dat ook de belofte van een leesbaar boekje. In 54 korte verhalen wordt in Grote jongen zijn uit de doeken gedaan wat de politiek met Frank de Grave heeft gedaan en wat hij met de politiek heeft gedaan.
Boekrecensie: Frank de Grave blikt terug
Het boekje gaat over macht en blamegames in politiek-ambtelijke verhoudingen, over machtsspelletjes in politieke partijen, over de onlogica van het dualisme in gemeenten, waarbij lijsttrekkers wethouder worden en dan ondergeschikt worden aan de nummers zes en zeven van hun kieslijst die in de gemeenteraad hebben plaatsgenomen. Het boek gaat echter vooral niet over inhoud.
Zo wordt verhaald over de keuze voor Van Aartsen in 2002 als VVD-fractievoorzitter in de Tweede Kamer in plaats van Frank de Grave. Wat was het belangrijkste gevolg voor Frank de Grave? Dat hij niet meer werd ‘verondersteld op de eerste rij te zitten op het partijcongres’. Het is op deze manier dat een inkijkje wordt gegeven in de denkwereld van een politicus waarvoor macht uiterst belangrijk is − maar waarvoor eigenlijk?
Normaliter lees ik dergelijke terugblikken van politici graag. Zulke autobiografieën geven vaak dat beetje extra achtergrondinformatie dat de lezer een andere kijk kan geven op belangrijke historische gebeurtenissen. In dit geval kon ik het echter niet opbrengen om alle 54 hoofdstukken achter elkaar te lezen.
Burgers lijken het vertrouwen in de politiek te hebben verloren. Dit boekwerk schetst een beeld van de politiek dat dit vertrouwen alleen maar verder kan doen verminderen. Inhoudelijk gaat het nergens over, behalve om macht. Moet daarvoor een ambtenaar worden ontslagen, dan gebeurt dat gewoon. Komt dat minder goed uit, dan doen we het niet.
Als lezer vraag je je in de rede af wat voor indruk Frank de Grave heeft willen achterlaten met dit boek en of hij en Jan Tromp er wel verstandig aan deden dit beeld bij de lezer achter te laten. Zelf noemen de auteurs de 54 verhalen vermakelijk. Het gros ervan is echter misselijkmakend.
Citaat uit het boek: ‘Wat je dus dikwijls ziet in het openbaar bestuur, is dat niks doen beloning oplevert en je nek uitsteken tot afstraffing leidt’
Grote jongen zijn; Jan Tromp en Frank de Grave; Boom 2018; ISBN 97858756923; 20,00 euro
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.