Hondenbaan of alleskunner?

In deze maandelijkse column schrijft Jeroen van Gool, directeur van de Wethoudersvereniging, welke inzichten hij opdoet over het prachtige wethoudersambt. Het wordt vaak aangemerkt als de ‘mooiste hondenbaan die er is’, maar voor velen is het wethouderschap redelijk onbekend. Daar gaat wat hem betreft verandering in komen!

Vorige week had ik een vriendendag. Tijdens deze dag was er voor de ouders en kinderen een afvalrace uitgezet naar voorbeeld van het televisieprogramma ‘De Alleskunner’. Van aardappel lopen tot moertjes stapelen en van M&M’s sorteren tot paperclip-vlechten. Er wordt een breed beroep gedaan op competenties als samenwerken, communicatie, snelheid, stressbestendigheid, doorzettingsvermogen en besluitvaardigheid. Steeds valt een koppel af totdat er uiteindelijk één koppel overblijft: de Alleskunner.

Afgelopen jaar mocht ik drie wethouders begeleiden bij een loopbaanvraag, als onderdeel van een opleiding die ik volgde. Toen ik een blik wierp op hun cv viel mij een ding op: er wordt vaak melding gemaakt van wat je als wethouder hebt gedaan. Een opsomming van portefeuilles en projecten. Het is natuurlijk erg nuttig om aan te geven dat je een brede interesse hebt en dat je in staat bent om je in korte tijd veel informatie eigen te maken.

Maar waarin maak je als wethouder het verschil? Dát is interessant om te benoemen. Ook voor toekomstig werkgevers. Drie jaar geleden bleek uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken dat werkgevers een beperkt beeld hebben van wat voormalig wethouders voor hun organisatie kunnen betekenen. Onbekend maakt onbemind, was de conclusie. Welnu, als wethouder doe je er goed aan om onder woorden te brengen wat jouw bijdrage was. Dat je op lastige dossiers, die soms al jaren vastzitten, kunt overtuigen het op een andere manier te doen. Dat je in staat bent om mensen te motiveren om een weg in te slaan die anderen eerder niet probeerden. Dat je partijen bij elkaar hebt gebracht. Dat je knopen weet door te hakken. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Kern van het verhaal is dat onze samenleving gebaat is bij meer kennis van wat er in het openbaar bestuur gebeurt. Meer inzicht zal het gezag doen groeien en het vertrouwen doen toenemen. En als bijkomstig effect zal het beeld van wat wethouders doen helderder worden. Naar mijn verwachting zal dit ook een positiever beeld zijn. Wethouders kunnen namelijk erg goed samenwerken en communiceren, zijn snel en stressbestendig, hebben doorzettingsvermogen en zijn besluitvaardig. Zonder enige twijfel: de echte Alleskunners.