‘De beste bestuurder bestaat natuurlijk niet’

‘Ik vind het een mooie gedachte dat collega’s van mij de moeite hebben genomen om mijn naam op te schrijven en dat mensen vervolgens op mij hebben gestemd. Dat voelt als een blijk van waardering en het is goed voor de moraal. Ik heb het gevoel, maar nu praat ik een beetje voor anderen, dat de ambtenaren in Utrecht het wel een leuke gedachte vinden. 

Wethouder in Utrecht Lot Van Hooijdonk (39), Beste Jonge Bestuurder

Mijn prijs straalt natuurlijk ook op hen af. Utrecht was dit keer drie keer genomineerd. Mijn collega Victor Everhardt voor beste bestuurder, de stad als beste organisatie en ik dus. En niet zo lang geleden werd de projectmanager van het Stationsgebied Hedzer Pathuis de beste ambtenaar van 2017. Dat is denk ik goed voor de moraal van de gemeentelijke organisatie, en terecht want je doet het niet alleen.

‘Gelukkig heeft zo’n prijs niet zoveel invloed op mijn leven en werk. Het zou toch ernstig zijn als het wel zo was. Er zijn wel mensen in de stad die er positief op reageren, hoewel niet meteen bij de bakker. Je treedt als wethouder op allerlei plekken op. In de aankondiging wordt zo’n prijs dan vaak meegenomen.

Het stopt je in een hokje dat enthousiast wordt gerecycled. Ik heb er wel een moeizame verhouding mee hoor. Het is een rare competitie, want de beste bestuurder van Nederland bestaat natuurlijk helemaal niet. Het mooie van deze prijs is wel dat hij de schijnwerper zet op mensen die het volgens hun collega’s goed doen. Blijkbaar ben ik er één van en mag ik als ‘beste jonge bestuurder’ daar een gezicht van zijn.’

Grijze heren
‘Hoe het nominatieproces precies is verlopen, weet ik niet, maar het is hoe dan ook pijnlijk dat de tien genomineerden voor beste lokale bestuurder mannen waren. Als het puur het gevolg is van de nominaties van collega’s, dan moet je je afvragen hoe het komt dat we leiderschap met mannelijke bestuurders identificeren. Ik vind het wel weer leuk dat iemand van 30 de beste bestuurder is geworden, dus we zitten niet helemaal in de grijze heren.

Noch vanuit GroenLinks, noch vanuit Utrecht is afgezien van een tweetje, campagne gevoerd. En dan is het toch opvallend dat twee GroenLinksers in de prijzen zijn gevallen. Heel veel van dit soort wedstrijdjes wordt uiteindelijk gewonnen door degene met de beste social media campagne, maar dat gevoel heb ik hier niet. Zoals gezegd ben ik van de school dat de beste bestuurder niet bestaat, maar je legt natuurlijk wel de bal op de stip om te zeggen dat GroenLinks heel veel jonge bestuurders heeft die het in veel steden hartstikke goed doen. We draaien gewoon volop mee, en kennelijk herkennen bestuurders dat.’